Ks. prof. Wierzbicki: postępowanie dyscyplinarne wobec mnie było oznaką kryzysu KUL [ROZMOWA]

Nie patrzę na sprawę postępowania dyscyplinarnego wobec mnie jako na wyłącznie moją sprawę, ale jako przejaw bardzo poważnego kryzysu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II – powiedział ks. prof. Alfred Wierzbicki – filozof, etyk, komentator życia publicznego.

Uczelniana Komisja Dyscyplinarna ds. Pracowników KUL uniewinniła go z postawionych mu zarzutów dotyczących krytyki osób i instytucji, zaś postępowanie w kwestiach światopoglądowych i religijnych zostało umorzone. Wcześniej zarzucono mu niezgodność prezentowanych poglądów z katolickim charakterem uczelni.

Damian Burdzań (KAI) Jak się Ksiądz Profesor czuje po ogłoszeniu decyzji komisji dyscyplinarnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego?

Ks. prof. Alfred Wierzbicki: Jestem usatysfakcjonowany, że komisja podeszła bardzo rzeczowo, solidnie i sprawiedliwie do stawianych mi zarzutów. Wydała wyrok częściowo uniewinniający, częściowo umarzający. (Duchowny został uniewinniony wobec postawionych mu zarzutów dotyczących krytyki osób i instytucji, zaś postępowanie w kwestiach światopoglądowych i religijnych jest umorzone – red.) Wolałbym, gdyby komisja stwierdziła, że w 100% jestem bezpodstawnie oskarżany. Umorzenie zawsze jakoś zakłada, że jest tam jakaś wina tyle, że skorzystano z tej abolicji, że tak powiem, na postępowania dyscyplinarne, które zawarte są w nowelizacji ustawy o szkolnictwie wyższym, ta nowelizacja weszła w życie 10 grudnia 2021 roku, kiedy już postępowanie się toczyło.

W uchwalonej przez Sejm nowelizacji ustawy, nazywanej „pakietem wolności akademickiej” jest wprost mowa, że wyrażanie przez nauczycieli akademickich przekonań religijnych, światopoglądowych lub filozoficznych nie będzie stanowiło przewinienia dyscyplinarnego…

– Ja nie myślę, że moja sprawa jest sprawą światopoglądową. Uważam, że byłem niesprawiedliwie oceniony, iż naruszyłem obowiązki nauczyciela akademickiego i stało się to przez głoszenie poglądów. A przecież uniwersytet jest miejscem, w którym powinna trwać debata. Ja nie obstaję przy tym, że moje poglądy są słuszne, ale nie godzę się z tym, żeby mnie w majestacie prawa i przy pomocy instrumentów prawnych represjonować. Poniosłem duże szkody osobiste i moralne, blokowano moje awanse i odznaczenia, które były planowane. Uważam, że KUL kierowany przez ks. rektora Kalinowskiego (może to wynikać z jego małego doświadczenia) nie spełnia standardów stawianych instytucjom naukowym.

>>> Ks. Alfred Wierzbicki: twierdzenia, że nie można się zarazić przez wodę święconą lub Komunię św. obrażają na …

Jak widzi Ksiądz swoją dalszą współpracę z władzami KUL i działalność uniwersytecką?

– Z wielkim rozgoryczeniem i niepokojem patrzę na kierunek, w jakim obecnie jest prowadzony Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Obawiam się, że to wielkie dziedzictwo, które mamy, w tej chwili jest bardzo zagrożone i o tym postanawiam dalej mówić. Nawet oczekiwałbym jakichś słów przeproszenia ze strony ks. rektora Kalinowskiego. Jak będzie wyglądała moja dalsza praca na KUL, to się okaże, nie mam nic do powiedzenia w tej sprawie. Przez 30 lat wnosiłem wkład w rozwój uczelni.

Zdaniem Księdza profesora, wszczęcie postępowania miało podłoże personalne? Czy było próbą uderzenia w tę „opcję” wewnątrzkościelną, intelektualną, którą Ksiądz reprezentuje.

– Zawsze, kiedy się wygłasza jakieś stanowisko, które domaga się dyskusji, może się ono jawić jako kontrowersyjne, dlatego trzeba się liczyć z tym, że będą różne opinie, jednym będzie się ono podobać, a innym nie. Można wywierać nacisk na władze uniwersyteckie, aby uciszyły swego pracownika, który zabiera głos publicznie. Taką drogą na skróty poszedł KUL. Ktoś mógł powiedzieć: spróbujmy posłużyć się komisją dyscyplinarną, żeby wywrzeć presję, żebym nie udzielał komentarzy. Odbieram to jako próbę zastraszenia i swoistego mobbingu, a za to pracownik może pracodawcę podać do sądu za mobbing.

>>> Ks. prof. Andrzej Szostek, były rektor KUL, rezygnuje ze współpracy z uczelnią

Padł Ksiądz ofiarą konfliktu światopoglądowego?

– Padłem ofiarą fanatyzmu i upolitycznienia instytucji, jaką staje się obecnie Katolicki Uniwersytet Lubelski. Gdyby władze Uniwersytetu chciały rzetelnie w duchu kultury akademickiej, odnieść się do konfliktu światopoglądowego, to faworyzowałyby formę debaty. Byłbym gotów wziąć udział w takiej debacie. Nie było żadnego konfliktu światopoglądowego, tylko stosowanie narzędzi administracyjnych ze względu na głoszone przeze mnie poglądy.

Czy w obecnej sytuacji w jakiej jest KUL możliwa taka szeroka debata?

– Mam nadzieję, że właśnie decyzja komisji dyscyplinarnej powinna przekonać władze Uniwersytetu, że powinny sprzyjać debacie. Nowelizacja ustawy dotycząca dyscyplinowania pracowników za ich poglądy o charakterze światopoglądowym, też idzie w tym kierunku. Nie należy nadużywać takiego instrumentu jakim jest komisja dyscyplinarna. Powinno się umożliwiać wewnątrzśrodowiskową, międzyśrodowiskową, krajową czy międzynarodową debatę. To jest sens istnienia i działania Uniwersytetu. Nie patrzę na swoją sprawę jako sprawę Alfreda Wierzbickiego, oczywiście to mnie osobiście dotyka, ale jako przejaw bardzo poważnego kryzysu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.