Liban: kolejne spotkanie katolicko-prawosławnej grupy roboczej św. Ireneusza z Lyonu

W dniach 21-25 czerwca na Wydziale Teologii Prawosławnej św. Jana Damasceńskiego w Balamandzie koło Bejrutu, odbyło się 19. doroczne posiedzenie Katolicko-Prawosławnej Mieszanej Grupy Roboczej św. Ireneusza z Lyonu. Obradowano pod hasłem „W poszukiwaniu jedności: odczytać na nowo Dokument z Balamandu po 30 latach”.

Spotkanie odbyło się na zaproszenie patriarchy antiocheńskiego Jana X (Jazidżiego), który w latach 2008-12 był prawosławnym współprzewodniczącym Grupy. On też powitał uczestników tego wydarzenia, podkreślając ważność współpracy obu Kościołów, wykonanej 30 lat temu w tym samym miejscu oraz zwrócił uwagę na trudną sytuację chrześcijan na Bliskim Wschodzie. Gości powitali również prezydent Uniwersytetu Balamandzkiego dr Elias I. Warrak i dziekan tamtejszego Wydziału Teologicznego dr Jack Khalil.

Ponadto na pierwszej sesji plenarnej obradujących powitali dr Marie-Hélène Blanchet – dyrektor naukowy Narodowego Ośrodka Badań Naukowych i o. dr Gabriel Alfred Hachem – profesor teologii z maronickiego Uniwersytetu Ducha Świętego w Kasliku (na północ od Bejrutu).

Uczestnicy spotkania omówili i ocenili historię prób rozwiązania schizmy między katolikami a prawosławnymi, które doprowadziły do zawarcia wspomnianego dokumentu oraz jego przyjęcia. Wnioski i przemyślenia uczestników ujęto w komunikacie końcowym.

>>> Dziś cerkiewna uroczystość Spotkania Pańskiego i święto prawosławnej młodzieży

Dokument, zatytułowany „Unionizm [lub uniatyzm] jako dawna metoda poszukiwania jedności a dzisiejsze poszukiwania pełnej komunii”, ogłoszono w Balamandzie na zakończenie VII posiedzenia Międzynarodowej Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem Rzymskokatolickim a Prawosławnym, które obradowało tam w dniach 17-24 czerwca 1993 r.

Obrady prowadził prawosławny współprzewodniczący Grupy Roboczej metropolita Niemiec oraz Europy Środkowej i Północnej Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego Serafin (Joantă), podczas gdy jego katolicki odpowiednik bp Gerhard Feige z Magdeburga nie mógł przybyć na posiedzenie. Z ramienia Stolicy Apostolskiej w spotkaniu wziął udział przedstawiciel Dykasterii Popierania Jedności Chrześcijan, będący także członkiem Grupy prał. Hyacinthe Destivelle.

Mieszana Grupa Robocza św. Ireneusza z Lyonu powstała na spotkaniu teologów katolickich i prawosławnych w Paderbornie w dniach 23-27 czerwca 2004 z inicjatywy Instytutu Ekumenizmu im. Johanna Adama Moehlera w Niemczech oraz grona katolickich ekspertów ds. Kościołów wschodnich z Niemiec, Austrii, Belgii i Niderlandów. Obecnie w jej skład wchodzi po 13 teologów katolickich i prawosławnych z różnych Kościołów lokalnych w Europie, obu Amerykach i na Bliskim Wschodzie.

Współprzewodniczącymi tego grona są: bp G. Feige x Magdeburga (od początku) ze strony katolickiej oraz biskupi Ignacy (Midić) z Serbii (2004-08), Jan (Jazidżi, obecnie patriarcha antiocheński; 2009-12), abp Hiob (Gecza; obecnie współprzewodniczący Międzynarodowej Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem Rzymskokatolickim a Prawosławnym; 2013-17) i metropolita Serafin (Joantă) – od 2018 – z ramienia prawosławia. Obecnie w Balamandzie zapowiedział on ustąpienie ze względu na wiek i na jego miejsce członkowie Grupy wybrali jednogłośnie metropolitę Peristeri w Grecji (od 2021) Grzegorza (Papathomasa).

Członkowie Grupy Roboczej nie są oficjalnymi przedstawicielami (delegatami) swych Kościołów, ale są wybierani stosownie do swych kompetencji teologicznych, przy czym nowe osoby są włączane w skład tego gremium w wyniku głosowania wszystkich członków Grupy. Tym samym nie jest to oficjalna komisja ds. dialogu, ale raczej nieoficjalny zespół dyskusyjny, spotykający się w celu wspierania takiego dialogu na szczeblu międzynarodowym.

Nie licząc obecnego dotychczas odbyło się 18 takich spotkań, kolejno w Paderbornie (2004), Atenach (2005), Chevetogne (Belgia; 2006), Belgradzie (2007), Wiedniu (2008), Kijowie (2009), Magdeburgu (2010), Sankt-Petersburgu (2011), Bose (Włochy; 2012), Salonikach (2013), Rabacie (Malta; 2014), na wyspie Chalki (Turcja; 2015), Taizé (Francja; 2016), Caraimanie (Rumunia; 2017), Grazu (Austria; 2018), Trebinje (Bośnia i Hercegowina; 2019), Rzymie (2021) i w Cluju-Napoce (Rumunia; 2022).

Zobacz także