Chiny: 5 lat temu skończyła się „polityka jednego dziecka”. Liczba dzieci nie rośnie

Pięć lat temu chińskie władze odeszły od „polityki jednego dziecka” i zezwoliły mieszkańcom na posiadanie dwojga potomków. Nie zawróciło to jednak spadającej liczby urodzeń, a kraj wciąż mierzy się z poważnym problemem starzejącego się społeczeństwa.

Gdy 29 października 2015 roku Pekin ogłosił decyzję o złagodzeniu zasad planowania rodziny, eksperci przewidywali, że będzie to niewystarczające. Wskazywano, że Chińczycy w miastach wcale nie chcą już mieć więcej dzieci, ponieważ obawiają się wysokich kosztów ich utrzymania i edukacji.

Liczba młodych nadal spada

„Łódź demografii skręca powoli, jeśli w ogóle” – oceniał obserwator Chin i były wykładowca uniwersytetu Tsinghua w Pekinie Patrick Chovanec. Rzeczywistość potwierdziła te prognozy. Po początkowym, niewielkim wzroście, odnotowanym w 2016 roku, liczba porodów zaczęła ponownie spadać. W 2019 roku w Chinach urodziło się 14,65 mln dzieci, co przekłada się na współczynnik urodzeń na poziomie 10,5 na 1000 mieszkańców – najniższy od 1952 roku. Według części ekspertów dalszy spadek może wpędzić Chiny w „pułapkę niskiej dzietności” i uruchomić reakcję łańcuchową, gdzie coraz większy odsetek seniorów generuje rosnące koszty i obciąża gospodarkę, hamując wzrost.

>>>Chińska „polityka jednego dziecka” to wiele przerażających historii. Powstał o tym film

Łagodzenie „polityki jednego dziecka”

Obowiązujące przez ponad 30 lat zasady planowania rodziny określane były potocznie jako „polityka jednego dziecka”, choć w na przestrzeni lat ulegały zmianie i zezwalały wielu mieszkańcom na posiadanie dwojga dzieci. Socjologowie z Uniwersytetu Ludowego w Pekinie szacowali, że zapobiegła ona 400 mln narodzin.

Od lat 80. rodziny wiejskie, którym urodziła się dziewczynka, mogły mieć jeszcze jedno dziecko. Później posiadanie drugiego dziecka umożliwiono również rodzinom miejskim w przypadkach, gdy oboje rodzice byli jedynakami, a w 2013 roku rozszerzono tę możliwość na rodziny, w których chociaż jedno z małżonków było jedynakiem.

Chińscy i zagraniczni socjologowie od lat naciskali na Pekin, by złagodził lub całkowicie zlikwidował przepisy ograniczające liczbę potomstwa. Eksperci zwracali uwagę na poważne problemy społeczne, jakie przyniosła polityka jednego dziecka, w tym olbrzymia dysproporcja płci, brak rąk do pracy i spodziewany kryzys systemu emerytalnego. W 2012 roku po raz pierwszy od dziesięcioleci spadła liczba ludności w wieku produkcyjnym, wywołując obawy, że Chiny będą pierwszym na świecie krajem, który zestarzeje się, zanim się wzbogaci.

Zobacz także