Papieskie Dzieła Misyjne [MISYJNE DROGI]

Papież Paweł VI powiedział o Papieskich Dziełach Misyjnych: „gdyby nie istniały, trzeba by je stworzyć”. Zrodziły się w sercach i głowach katolików świeckich, kapłana i biskupa pełnych misyjnej pasji.

Od początku stawiały sobie za cel wspieranie dzieła ewangelizacji. Kiedy z  czasem przybrały ponadnarodowy charakter, zostały uznane za papieskie i odtąd pozostają w bezpośredniej łączności ze Stolicą Apostolską. Trzy z  nich: Dzieło Rozkrzewiania Wiary, Dzieło św. Piotra Apostoła i Dzieło Misyjne Dzieci stały się papieskimi w 1922  r. na mocy dokumentu Piusa  XI, zaś Unia Misyjna Duchowieństwa na mocy decyzji Piusa XII z  1956 r. Zajmują one pierwsze miejsce wśród dzieł pomocy misjom, ponieważ kierują się do wszystkich ochrzczonych, do wszystkich wspólnot chrześcijańskich i do wszystkich Kościołów misyjnych. Ten prymat przyznawany przez papieży przysługuje im także ze względu na cel, którym jest powszechna współpraca w głoszeniu orędzia ewangelicznego. Inne dzieła pomocy skierowane są do poszczególnej misji czy placówek jakiegoś zakonu.

>>> Matka Boża Częstochowska przywróciła życie 3 osobom

Wsparcie misji modlitwą i ofiarą

Pierwsze z dzieł, Dzieło Rozkrzewiania Wiary, powstało z inicjatywy Pauliny Jaricot (1799–1862). Początkowo Paulina zachęcała, aby w najbliższym otoczeniu znaleźć dziesięciu chętnych, którzy wspieraliby modlitwą i ofiarami misje w Azji. Z czasem pojawiła się uniwersalna idea pomocy misjom – „nie takiej czy innej misji, ale wszystkim misjom świata”, co zaowocowało formalnym zawiązaniem 3 maja 1822 r. Dzieła Rozkrzewiania Wiary. Wśród najpiękniejszych owoców tego Dzieła jest wprowadzenie Światowego Dnia Misyjnego, ogłoszonego 14 kwietnia 1926 r. Przeżywamy go w przedostatnią niedzielę października (tzw. Niedziela Misyjna z następującym po niej Tygodniem Misyjnym). Drugim dziełem Pauliny w służbie misji był Żywy Różaniec.

Kształcenie księży na misjach

Dzieło św. Piotra Apostoła powstało w 1889 r. we Francji z inicjatywy Stefanii i  Joanny Bigard, które rozpoczęły kwestę wśród znajomych w odpowiedzi na prośbę biskupa Nagasaki o pomoc w utrzymaniu seminarzystów. Z tej inicjatywy z  czasem zrodziło się Dzieło św. Piotra Apostoła. Jego zadaniem jest uwrażliwianie wiernych na potrzebę pomocy w kształtowaniu kandydatów do kapłaństwa na terenach misyjnych, przyczynianie się do utrzymywania tamtejszego duchowieństwa i domów formacji zakonnej, formowanie młodzieży w celu budzenia powołań misyjnych.

Dzieci dla misji

Dzieło Świętego Dziecięctwa zostało założone w 1843 r. przez Karola de Forbin-Jansona (1785–1844), biskupa Nancy. W 1922 r. zostało przekształcone w Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci. Dzieło to dąży do rozpalenia w sercach dzieci miłości do misji oraz solidarności, tak duchowej jak i  materialnej, z rówieśnikami na całym świecie. Mottem jego działalności są słowa: „Dzieci pomagają dzieciom”. Zadanie to dzieci realizują m. in. przez składanie Bogu ofiar duchowych, zwłaszcza ofiarowywanie z miłością cierpienia, regularne ofiarowanie drobnych kwot – owocu wyrzeczeń, dzielenie się częścią tego, co otrzymują z okazji I Komunii Świętej, zbieranie ofiar od dorosłych, np. przy okazji kolędowania misyjnego, czy też sprzedawanie np. lampionów, palm itp.

>>> Matka Boża Bolesna. Ta średniowieczna sekwencja zachwyca do dzisiaj [WIDEO]

Być odpowiedzialnym za misje

Czwarte dzieło – Papieska Unia Misyjna powstała w 1916 r. Jej założycielem był o. Paweł Manna (1872–1952), włoski misjonarz pracujący w Birmie. Zatroskany o misyjne zaangażowanie duszpasterzy pisał: „Byłoby wspaniałą rzeczą powołać do życia w każdej diecezji zrzeszenie gorliwych kapłanów, zdecydowanych popierać wszelkie dzieła zmierzające do szerzenia Ewangelii wśród niechrześcijan”. W pierwszym okresie członkami Unii byli kapłani (do Unii należał m. in. Jan XXIII oraz Paweł VI). Z czasem mogli do niej należeć bracia zakonni, siostry zakonne, seminarzyści oraz animatorzy świeccy. Celem Unii jest budzenie misyjnej odpowiedzialności i zaangażowania wśród duchownych. Papieskie Dzieła Misyjne budzą świadomość, tworzą duchowe i materialne zaplecze dla ewangelizacji i funkcjonowania młodych Kościołów. Co więcej – każdy katolik, bez względu na wiek, status społeczny powinien uczestniczyć w ich działalności. Papieskie Dzieła Misyjne troszczą się o to, abyśmy nie stracili z oczu powszechności Kościoła i nie ograniczyli się do wspierania tylko znanego nam misjonarza, ale szerokim sercem i spojrzeniem obejmowali całe dzieło misyjne. Byśmy byli po prostu powszechni – katoliccy.

>>> Tekst pochodzi z „Misyjnych Dróg”. Wykup prenumeratę <<<

Zobacz także