Prawosławny biskup: Moskwa zrujnowała młody Kościół prawosławny w Rwandzie

Wiele Kościołów lokalnych Patriarchatu Aleksandryjskiego ucierpiało wskutek wdarcia się Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (RKP) do naszej jurysdykcji [w Afryce], ale w Rwandzie, gdzie prawosławie jest jeszcze bardzo młode, sytuacja jest rozpaczliwa, podczas gdy w większych państwach afrykańskich następstwa tego nie są tak widoczne. W ten sposób położenie misji prawosławnej w tym niewielkim kraju środkowoafrykańskim określił biskup Bukoby i Tanzanii Zachodniej Chryzostom (Maidonis) – tymczasowy zarządca utworzonej w lutym br. eparchii (diecezji) Rwandy.

Przypomniał, że misja ta rozpoczęła tam działalność w 2012 dzięki staraniom ówczesnego biskupa Burundi i Rwandy Innocentego, który mimo podeszłego wieku podjął wielkie wysiłki, aby zakorzenić prawosławie w tym niespokojnym państwie.

„W ostatnich latach przyciągnął on wielu promotorów misji kościelnej z Grecji, jak również duchownych i świeckich z Rumunii oraz z sąsiedniego Konga [Kinszasy]” – powiedział bp Chryzostom. Wskazał, że np. rumuńska organizacja „Chrystus w Afryce” pomagała misji dzięki swym ochotnikom i finansowo. Z Rumunii przybyli do Rwandy księża, którzy tam się osiedlili, budowali świątynie i rozwijali działalność misyjną, poza tym stopniowo byli wyświęcani miejscowi kapłani i prawosławie stało się znane w tym kraju.

„W ten sposób ten młody Kościół próbował przetrwać do czasu, gdy nie zalał nas dziki strumień «ruskiego świata» [pod koniec grudnia 2022 – KAI] i nie zamienił go w ruiny. Spośród miejscowych dziesięciu księży i trzech diakonów sześciu kapłanów i jeden diakon zostali przemocą odcięci od swego Kościoła, a ich sumienia kupiono za większe pieniądze. Pozostali czterej księża i dwóch diakonów, a chrześcijanie [prawosławni] rozproszyli się” – tłumaczył 68-letni hierarcha, urodzony na greckiej wyspie Leswos. Dodał, że prawosławie znacznie osłabło oraz straciło zaufanie władz i społeczeństwa rwandyjskiego, a stary, schorowany biskup rozpaczał nad ruinami swego dzieła.

>>> Rwanda i rozmowa o tych, którzy byli światłem w ciemnościach ludobójstwa

W tej sytuacji w lutym br. patriarcha aleksandryjski Teodor II podniósł Rwandę do rangi samodzielnej eparchii (diecezji) i wysłał swego przedstawiciela z sąsiedniej eparchii Bukoby, aby spróbował odrodzić ten Kościół. „Takie są wyniki waśni i wojen bratobójczych, które niestety zna nasza Matka, czyli święty Kościół prawosławny, którego Ciało pokrywają ranami jego bezmyślni wierni!” – tłumaczył bp Chryzostom. Wyraził nadzieję, iż ta pozostała „mała trzódka” stanie się „zaczynem” zjednoczenia tego narodu i tej ziemi „z  jednym, świętym, soborowym i apostolskim Kościołem Chrystusowym”, dodając, że wierzy w to, że „Ukrzyżowany i Zmartwychwstały Pan wskrzesi swój święty Kościół prawosławny z grobu rozdarcia, wskrzesi też Kościół w Rwandzie i odegna nieszczęścia od Afryki”.

Biskup Bukoby Chryzostom (Maidonis) urodził się w 1956 w mieście Plomari na greckiej wyspie Leswos. Po nauce szkolnej w swych stronach rodzinnych kształcił się m.in. na wydziale teologicznym Uniwersytetu Ateńskiego (1977-81). Następnie rozpoczął nowicjat pod kierunkiem hieromnicha Spirydiona w klasztorze na Świętej Górze Atos i tam został postrzyżony na mnicha. 10 sierpnia 1982 przyjął święcenia diakonatu, a 27 lutego 1983 – święcenia kapłańskie (hieromnisze). Ponad 40 lat posługiwał jako kaznodzieja, z tego 30 lat był głównym sekretarzem metropolii Ierissos, gdzie zasłynął z bogatej działalności kaznodziejskiej, duchowej i katechetycznej oraz z pracy z młodzieżą. Na terenie tej eparchii założył m.in. dom starców, klasztor żeński, Stowarzyszenie Młodzieży Prawosławnej a także Związek Rodziców, którzy stracili dzieci w wypadkach drogowych oraz organizował obozy młodzieżowe. Jest współautorem 25 książek, jak również wygłosił setki audycji radiowych.

>>> Rwanda: prezydent gotowy na wojnę z sąsiednią Demokratyczną Republiką Konga

Ale najbardziej jest znany ze swych działań „antyheretyckich” jako były członek Komitetu Świętego Synodu Kościoła Grecji ds. Herezji, to znaczy był i jest zaangażowany w zwalczanie „sekt”, czyli w praktyce różnych nieprawosławnych ruchów i wyznań, głównie o charakterze protestanckim. W latach 1991-93 posługiwał w Kościele prawosławnym Albanii jako profesor w seminarium duchownym w Durrësie i wikariusz w eparchii Gjirokaster, potem także w Patriarchacie Konstantynopolskim w Turcji i w Nowej Zelandii. Jako misjonarz odwiedził wiele krajów, m.in. Bułgarię, Serbię, Mołdawię, Cypr oraz Wielką Brytanię. W latach 2009-20 nauczał w Akademii Teologicznej Patriarchatu Aleksandryjskiego w Kinszasie. 12 stycznia 2022 został biskupem Bukoby w Tanzanii, a sakry udzielił mu 20 lutego tegoż roku w Aleksandrii patriarcha Teodor II.

Zobacz także