Pani Paragwaju

Niewiele wiemy o objawieniu się Maryi, Patronki Paragwaju, w Caacupé. Mało znane, jest jednak wspaniałym dowodem opieki Matki Bożej nad mieszkańcami tego kraju, którzy zresztą od kilku już wieków darzą Maryję szczególną czcią.  

O tej czci świadczą na przykład specyficzne nazwy miast, takie jak chociażby Asunción, czyli Wniebowzięcie – nazwa stolicy Paragwaju. Ponadto diecezja Asunción zainicjowała w Ameryce Południowej istnienie innych diecezji z tytułem maryjnym.  

Sanktuarium maryjne w Caacupé, największe w Parawaju, jest – podobnie jak w Polsce Jasna Góra – sanktuarium narodowym Paragwajczyków. Corocznie przybywa do niego ponad milion pielgrzymów. Przed oblicze Matki Bożej z Caacupé udał się również, mianowicie w 2015 roku, papież Franciszek, po czym złożył przed cudowną, siedemnastowieczną figurką Maryi Niepokalanie Poczętej białą różę. W wygłoszonej w owym sanktuarium homilii stwierdził, że przybywający tutaj Paragwajczycy chcą „odnowić swoje pragnienie życia radością Ewangelii”. Wcześniej, bo w 1988 roku, sanktuarium to odwiedził papież Jan Paweł II.  

Sanktuarium w Caacupé wzniesiono w 1765 roku (bazylikę otwarto uroczyście w dniu 8 grudnia), natomiast objawienie się Maryi miało miejsce w 1600 roku. Wtedy to Indianin z plemienia Guaraní, José, obiecał Matce Bożej, że wykona Jej wizerunek w drewnie, a był rzeźbiarzem z miasta Tobatí, jeśli tylko ocali go Ona od wrogiego, zamierzającego walczyć z Hiszpanami i Portugalczykami plemienia Indian Mbayá. Dzięki franciszkanom przyjął chrześcijaństwo, co nie spodobało się temu plemieniu. Na owych Indian natknął się, wracając z doliny Ytú, z przeznaczonym do rzeźbienia kawałkiem drewna. 

Po złożeniu przez José obietnicy pojawiła się przed nim Maryja i wskazała mu miejsce ukrycia się, zwracając się do niego w jego rodzimym języku, czyli w języku Guaraní: „Idź za trawę!” (Caaguy Cupe-pe!). Tam José znalazł ogromny pień, za którym schował się, żeby go nie zabito. Po swoim ocaleniu, wdzięczny wyrzeźbił z będącego jego kryjówką pnia Matkę Bożą, której z czasem – jako Patronce narodu paragwajskiego – zaczęto przypisywać cuda, między innymi uratowanie miasta Caacupé od potężnej powodzi, która zapoczątkowała istnienie jeziora Ypacaraí.  

Poza figurką znany jest także obraz przedstawiający Maryję w podwójnym wieńcu z dwunastu gwiazd, w zwieńczonej krzyżem i udekorowanej Gwiazdą Poranną (zwiastującą nowy dzień) koronie oraz w ozdobionych kwiatami, biało-niebieskich szatach – sukni i płaszczu. Mając złożone modlitewnie ręce, Maryja Niepokalanie Poczęta stoi na kuli z trójbarwną wstęgą (kolory flagi Paragwaju) i z trzema symbolizującymi pogańskie bożki gwiazdami. Nadto, depcze Ona węża, a sama kula umieszczona jest na półksiężycu. Wyobrażona na tle obłoków Pani z Caacupé ma oblicze Metyski, „przynależąc częściowo” do plemienia Indian Guaraní. Kult Matki Bożej z Caacupé rozpowszechnił się nie tylko w samym Paragwaju, ale także tam, dokąd udali się paragwajscy emigranci, czyli między innymi w Argentynie, ojczyźnie papieża Franciszka.

Zobacz także