Papież zatwierdził 8 dekretów kanonizacyjnych. Wśród nich jest cud, który dokonał się za wstawiennictwem Polki

Papież Franciszek zatwierdził 28 października 8 dekretów Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, dotyczących 9 osób: jednego błogosławionego i ośmiorga sług Bożych z Włoch, Hiszpanii, Brazylii, Libanu i Polski. W tym gronie jest 5 mężczyzn i 4 kobiety, wśród nich Polka Elżbieta (Róża) Czacka, założycielka Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża (1876-1961).

Zatwierdzenie dekretów nastąpiło podczas audiencji, jakiej papież udzielił prefektowi tej Kongregacji kardynałowi-nominatowi Marcello Semeraro, który po raz pierwszy wystąpił w tym charakterze od czasu powołania go na to stanowisko 15 bm.

Dekrety dotyczą następujących zdarzeń i osób:

1. cudu przypisywanego wstawiennictwu błogosławionego Justyna Marii Russolillo (1891-1955), kapłana włoskiego, założyciela Stowarzyszenia Powołań Bożych i Zgromadzenia Sióstr od Powołań Bożych;

2. cudu przypisywanego wstawiennictwu służebnicy Bożej Marii Lorenzy Requenses in Longo (ok. 1463-1539), Hiszpanki, ale zmarłej w Neapolu, założycielki Szpitala dla Nieuleczalnie Chorych i wspólnot mniszek kapucynek;

3. cudu przypisywanego wstawiennictwu Elżbiety (w świecie: Róży) Czackiej (1876-1961), Polki, założycielki Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża w Laskach;

4. męczeństwa sług Bożych Leonarda Melkiego i Tomasza Saleha z Libanu, kapłanów-kapucynów, zamordowanych z nienawiści do wiary w Turcji w latach 1915 i 1917;

5. męczeństwa sługi Bożego Ludwika Lenziniego (†1945), kapłana włoskiego, zamordowanego z nienawiści do wiary we Włoszech;

6. męczeństwa służebnicy Bożej Izabeli Krystyny Mrad Campos (†1982), świeckiej Brazylijki, zamordowanej z nienawiści do wiary w Brazylii;

7. cnót heroicznych sługi Bożego Roberta Giovanniego (1903-94), Brazylijczyka, brata Zgromadzenia Świętycdh Stygmatów Naszego Pana Jezusa Chrystusa, zmarłego w Brazylii;

8. cnót heroicznych służebnicy Bożej Marii Teresy od Serca Jezusowego (w świecie: Celii Méndez y Delgado; 1844-1908), Hiszpanki, współzałożycielki Zgromadzenie Służebnic Boskiego Serca Jezusa.

>>> Watykan: papież wydał upoważnienie do beatyfikacji Matki Róży Czackiej

Nowi męczennicy

Spośród obecnych kandydatów na ołtarze na szczególną uwagę zasługuje czworo męczenników: dwaj kapucyni maroniccy z Libanu zginęli z rąk Turków w czasie wielkiego ludobójstwa dokonanego przez nich w latach I wojny światowej, którego ofiarami padli przede wszystkim Ormianie, ale też członkowie innych narodów i wyznań, m.in. Asyryjczycy, Grecy, Libańczycy – prawosławni, chrześcijanie ormiańscy, syryjscy, chaldejscy i protestanci. Z kolei ks. Lenziniego zamordowali tuż po II wojnie światowej partyzanci komunistyczni we Włoszech. A 20-letnia Brazylijka zginęła z rąk swego rówieśnika, broniąc czystości.

Dekret o męczeństwie dotyczy dwóch libańskich kapucynów, br. Leonarda Melki (1881-1915) i br. Tomasza Saleha (1879-1917), którzy byli aresztowani i torturowani podczas ludobójstwa w 1915 roku w Turcji. Leonard Melki odmówił wyrzeczenia się wiary. Został zabrany na pustynię, gdzie został zamordowany razem z biskupem ormiańskim, błogosławionym abp. Ignacym Maloyanem i 415 osobami z Mardine 11 czerwca 1915 roku. Tomasz Saleh został aresztowany i skazany na śmierć za ugoszczenie ormiańskiego kapłana podczas ludobójstwa. Został deportowany w pełni zimy pod eskortą wojskową. Zmarł w drodze 18 stycznia 1917 roku, gdy odważnie powtarzał: „W pełni ufam Bogu; śmierci się nie lękam”.

Kolejny z dekretów o męczeństwie dotyczy włoskiego księdza, Alojzego Lenzini, zamordowanego w wieku 64 lat przez komunistycznych partyzantów, w Crocette di Pavullo, niedaleko Modeny, w nocy z 20 na 21 lipca 1945 roku. Uznano, że został on zamordowany przez oprawców z nienawiści do wiary.

Trzeci z dekretów o męczeństwie dotyczy Brazylijki, Izabeli Krystyny Mrad Campos, urodzonej w Barbacena, w stanie Minas Gerais, w środkowowschodniej części Brazylii 29 lipca 1962 r. a zamordowanej w leżącym w tym samym stanie mieście Juiz de Fora, 1 września 1982. Była katoliczką świecką. Wychowała się w chrześcijańskiej rodzinie i prowadziła normalne życie, uczestnicząc w ruchach kościelnych. Pragnęła zostać lekarzem- pediatrą opiekującą się potrzebującymi dziećmi. Przeniosła się do Juiz de Fora, aby przygotować się do egzaminu wstępnego na medycynę. 1 września 1982 roku mężczyzna, który poszedł do jej mieszkania, aby założyć szafę, próbował ją zgwałcić. Izabela została zaatakowana krzesłem, zakneblowana, związana i zasztyletowana, ale nie pozwoliła napastnikowi dokonać gwałtu. 26 stycznia 2001 r. rozpoczął się jej proces beatyfikacyjny, zaś faza diecezjalna procesu beatyfikacyjnego zakończyła się 1 września 2009 r.

Zobacz także