Polanka Wielka: odrestaurowano fragmenty zabytkowego kościoła sprzed kilkuset lat

W drewnianym kościele św. Mikołaja w Polance Wielkiej koło Oświęcimia dobiegły końca prace konserwatorskie przy zespole marmurowych epitafiów, chrzcielnicy oraz unikatowych, żelaznych drzwi z początku XVI wieku – poinformował ks. dr Szymon Tracz, konserwator architektury i sztuki sakralnej diecezji bielsko-żywieckiej.

Jak wyjaśnił historyk sztuki z Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, wykonane w początkach XIX wieku epitafia z czarnego marmuru dębnickiego umieszczone zostały w ścianach prezbiterium kościoła. „Upamiętniają one zmarłych członków rodu Cieńskich i Wysockich, którzy byli kolatorami kościoła. Najpierw przez XVII i XVIII kościołem opiekowali się Cieńscy, a w XIX wieku po sprzedaniu dóbr polańskich, rodzina Wysockich. Upamiętnieni zmarli zostali pochowani pod posadzką kościoła oraz w odkrytej w czasie prac renowacyjnych nieznanej do tej pory krypcie pod głównym ołtarzem” – wytłumaczył.

>>> Sandomierz: zakończono renowację chóru z XVIII wieku

Na ścianie kościoła znalazły się także tablice upamiętniające osoby miejscowych proboszczów – ks. Antoniego Gibasińskiego (†1840) i ks. Jana Antosiewicza (†1866), oraz kapitalny remont kościoła w 1799 roku za czasów ks. Mikołaja Jędrzichowskiego, proboszcza polańskiego. Naukowiec podkreślił, że swoją dawną świetność odzyskała marmurowa chrzcielnica z przełomu XVIII i XIX wieku z pierwotnie złoconą, trybowaną, neoklasycystyczną nakrywą.

„Udało się również przeprowadzić konserwację unikatowych, okutych w romboidalną kratownicę drzwi z początku XVI wieku, zdobionych kołatką w kształcie renesansowej rozety i wizjerem. Forma drzwi wskazuje, iż pierwotnie znajdowały się najprawdopodobniej w szlacheckim dworze, być może w pałacu w Polance Wielkiej, a następnie drzwi trafiły na chór do kościoła” – dodał dyrektor Muzeum Diecezjalnego.

Zobacz także