fot. EPA/CHAMILA KARUNARATHNE

Polski ksiądz pracujący w Wilnie: Opatrzność wyróżniła Wilno jako miejsce narodzin kultu Miłosierdzia Bożego

Jesteśmy niezmiernie wdzięczni Opatrzności Bożej, że zechciała wyróżnić nasze miasto tak wielkim darem jak nabożeństwo do miłosierdzia Bożego i że tu powstała jedna z dwóch (po „Ojcze nasz”) modlitwa podyktowana przez Pana Jezusa – powiedział ks. Tadeusz Jasiński, proboszcz parafii Świętego Ducha w Wilnie. Przed zbliżającą się Niedzielą Miłosierdzia – 11 kwietnia – opowiedział on o obchodach tego święta w mieście, które odegrało ogromną rolę w narodzinach tego kultu i o jego osobliwościach na Litwie.

Oto zapis rozmowy z polskim kapłanem z Wilna:

Krzysztof Gołębiowski: Wilno, a konkretnie obecny kościół Świętego Ducha, jest kolebką nabożeństwa do miłosierdzia Bożego i miejscem objawień Pana Jezusa siostrze Faustynie Kowalskiej. Jak obecnie wygląda ten kult, zarówno w samym mieście, jak i na całej Litwie?

Ks. Tadeusz Jasiński: Jeśli chodzi o Wilno, to od czasu rozbudowania tego kultu przez kościół Ducha Świętego w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku bardzo się on rozszerzył na parafie litewskie w tym mieście. Ukazał się „Dzienniczek św. Faustyny” w języku litewskim, pojawiły się przewodniki w różnych językach po wileńskim Szlaku Miłosierdzia. Gruntownie wyremontowano Domek św. Faustyny na Antokolu, a więc miejsca powstania Koronki do Miłosierdzia Bożego. W innych parafiach na Litwie też kult przyjął się i się rozwija. Szczególnym novum w ostatnich latach jest powstanie w parafiach tradycji tzw. wypominków za żywych w Tygodniu Miłosierdzia, który na Litwie trwa od Poniedziałku Wielkanocnego do Niedzieli Miłosierdzia.

>>> Odpust zupełny za Koronkę do Miłosierdzia Bożego

fot. unsplash

Jak Kościół w tym kraju przygotowuje się do obchodów Niedzieli Miłosierdzia Bożego? Jakie inicjatywy duszpasterskie podejmuje w związku z tym?

– Głównym ośrodkiem obchodów jest oczywiście sanktuarium Miłosierdzia Bożego, które przygotowało niezmiernie bogaty wachlarz propozycji. Poczynając od codziennych 5 mszy św. – czterech po litewsku i jednej po polsku – po całonocną adorację Najświętszego Sakramentu, konferencje na temat życia rodzinnego, śpiewaną w różnych językach Ewangelię i Apokalipsę św. Jana. Wszystkie te wydarzenia i nabożeństwa są transmitowane na kanale YouTube www.gailestingumas.lt i przez litewskie Radio Maryja (Marijos Radijas). Przewidziano też transmisje mszy świętych po angielsku do Stanów Zjednoczonych za pośrednictwem EWTN Global Catholic Network i po francusku przez Radio Esperance. Z kolei Centrum Pielgrzymkowe Archidiecezji Wileńskiej organizuje pielgrzymkę Szlakiem Miłosierdzia z Ostrej Bramy do Domku św. Faustyny.

W 2005 r. kard. Juozas Bačkis polecił przenieść oryginalny obraz Jezusa Miłosiernego z Waszej świątyni do kościoła Świętej Trójcy, co wywołało duże niezadowolenie miejscowych Polaków. Jak dzisiaj wygląda ta sprawa, czy Miłosierdzie Boże łączy, a nie dzieli mieszkańców Wilna?

– Oczywiście, miłosierdzie Boże jest ponad podziałami i łączy, chociaż pewien niesmak po tamtym wydarzeniu pozostał.

Czym dla Księdza jako proboszcza, ale też osobiście jako człowieka wierzącego, jest kult miłosierdzia Bożego? Czy fakt mieszkania w mieście, w którym (współ)rodziło się to nabożeństwo, miał tu istotne znaczenie?

– Jesteśmy niezmiernie wdzięczni Opatrzności Bożej, że zechciała wyróżnić nasze miasto tak wielkim darem, że tu powstała jedna z dwóch (po „Ojcze nasz”) modlitwa podyktowana przez Pana Jezusa, że tu został namalowany obraz Jezusa Miłosiernego i że tu od wieków wznosi się tron Matki Bożej Miłosierdzia w Ostrej Bramie. Jest to powodem radości, dumy ale też zadania, bo komu wiele dano, od tego wiele się będzie się wymagało.

Wybrane dla Ciebie

Czytałeś? Wesprzyj nas!

Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!

Zobacz także
Wasze komentarze