Poszukiwani są świadkowie życia tego świętego!

„Ta decyzja oznacza, że na etapie diecezjalnym dochodzenia na temat życia, heroiczności cnót, sławy świętości i znaków Sługi Bożego zostały wiernie zachowane wszystkie normy i procedury prawne” – czytamy w komunikacie. Kolejnym etapem w procesie będzie wyznaczenie relatora, pod którego kierunkiem zostanie napisanie positio, dowodzącego o heroiczności cnót kandydata na ołtarze. 

Postulatorzy procesu zwracają się z prośbą o modlitwę o rychłą beatyfikację ks. Stanisława Sudoła i o pomyślny przebieg procesu. Wszelkie informacje o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem sługi Bożego ks. Stanisława Sudoła należy przesyłać na adres Biura Postulacji Sługi Bożego ks. Stanisława Sudoła (ul. Mariacka 9, 27-600 Sandomierz, email: [email protected]). Dokumenty procesu beatyfikacyjnego sługi Bożego ks. Stanisława Sudoła bp Krzysztof Nitkiewicz przekazał 27 czerwca br. Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie. Zakończenie diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego kandydata na ołtarze odbyło się pod przewodnictwem bp. Krzysztofa Nitkiewicza na początku czerwca w Dzikowcu (w kościele, w którym przez długie lata ks. Sudoł posługiwał jako proboszcz).

Podczas procesu beatyfikacyjnego prowadzonego w latach 2014–2019 odbyły się 44 sesje. Powołano i przesłuchano 31 świadków. Zostali powołani trzej biegli z zakresu historii i archiwistyki, którzy po przeszukaniu kilkunastu archiwów zebrali ponad 4,5 tys. stron dokumentów dotyczących sługi Bożego. Powołani biegli cenzorzy teologowie dokonali ekspertyzy kilkudziesięciu pism sługi Bożego, wydanych w aneksach do kilku książek o nim.

Ks. Stanisław Sudoł urodził się 16 marca 1895 r. w Zembrzy koło Raniżowa. W 1915 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu. Święcenia kapłańskie przyjął 1 czerwca 1919 r. z rąk świętego Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa przemyskiego. Jako wikariusz pracował w parafii Rakszawa i Wiązownica, gdzie następnie został administratorem i proboszczem. Dnia 10 stycznia 1945 r. ks. Stanisław Sudoł objął parafię w Dzikowcu. Przez blisko 62 lata jego pracy duszpasterskiej wśród powierzonych mu wiernych, jawił się jako niezmordowany głosiciel nauki Kościoła, patriota miłujący ojczyznę, naród, a nade wszystko, jako kapłan miłujący ludność wiejską. Zmarł 19 marca 1981 r. W pogrzebie wzięło udział tysiące wiernych. Został pochowany w Dzikowcu. Parafianie na jego nagrobku zamieścili napis: „Módl się za nami i ciesz się w Niebie, za wierną służbę Bogu i ludziom”.

Zobacz także