siostry klaryski

fot. Fray Foto/cathopic

Poznań: jubileusz 150 lat obecności sióstr klarysek od wieczystej adoracji na ziemiach polskich

Ksienie i delegatki ze wspólnot Federacji św. Klary biorą udział 18-25 listopada w spotkaniu federacyjnym w Domu Rekolekcyjnym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. 18 listopada br. przypadła 150. rocznica przybycia sióstr klarysek od Wieczystej Adoracji do Lwowa. Z tej okazji do zebranych w Poznaniu przybył metropolita lwowski obrządku łacińskiego abp Mieczysław Mokrzycki, który celebrował uroczystą mszę św. 

Siostry klaryski od Wieczystej Adoracji to młodsza gałąź Zakonu Ubogich Sióstr Świętej Klary (klarysek), która powstała w 1854 r. we Francji. Mniszki łączą ideał klariańskiego ubóstwa z wieczystą adoracją Najświętszego Sakramentu w duchu dziękczynienia i ekspiacji. Na ziemie polskie przybyły w 1873 r. We Lwowie wybudowały kościół i klasztor przy ówczesnej ul. Kurkowej. Dziś jest to cerkiew Kościoła Prawosławnego Ukrainy pw. św. Jana Złotoustego przy ul. Łysenki.  150. rocznicę tego wydarzenia siostry celebrowały razem z klerykami WSD Towarzystwa Chrystusowego i mieszkańcami Domu Głównego Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. Uroczystości jubileuszowe poprzedziły rekolekcje Matek Przełożonych klasztorów Federacji Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji.

>>> Betlejem Poznańskie się rozrasta

Dzieje zakonu

Zakon Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji (OCPA) powstał w połowie XIX w. we Francji. Zainicjowało to dzieło dwoje fundatorów: ks. Jan Chrzciciel Heurlaut i Matka Maria od św. Klary (Wiktoria Józefina Bouillevaux). W 1866 roku do wspólnoty w Troyes wstąpiła Polka – Ludwika Morawska – Matka Maria od Krzyża. W 1871 roku przeszczepiła ona zakon Franciszkanek Najświętszego Sakramentu na ziemie polskie. W ożywionym kulcie eucharystycznym widziała nadzieję dla Polski pod zaborami.

Początkowo siostry próbowały założyć klasztor w Granowie, a następnie w Gnieźnie. Na skutek germanizacji i kulturkampfu musiały opuścić Wielkopolskę i osiedliły się we Lwowie. Stamtąd wyszły kolejne fundacje. Obecnie na całym świecie istnieje około 30 autonomicznych domów Klarysek od Wieczystej Adoracji – m.in. we Francji, w Niemczech, w Austrii, Stanach Zjednoczonych, Indiach i Bangladeszu. 

Federacja św. Klary

Klasztory mniszek klarysek od Wieczystej Adoracji są autonomicznymi domami zakonnymi, tworzą jednak Federację, która jest ważną strukturą komunii, swoistej więzi pomiędzy poszczególnymi klasztorami. Wspólnoty Klarysek od Wieczystej Adoracji w Polsce, zgodnie z zaleceniem Konstytucji Apostolskiej „Sponsa Christi” Piusa XII, utworzyły Federację Świętej Klary, która została erygowana 24 września 1955 r. przez przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. W skład jej wchodzą klasztory w Polsce – w Kłodzku, w Ząbkowicach Śląskich, w Bydgoszczy, w Kętach, w Słupsku, w Elblągu, w Pniewach, w Hajnówce – oraz klasztory we Francji: w Castelnaudary i w Troyes.

Celem Federacji jest m.in. usprawnienie i pogłębienie siostrzanej współpracy między klasztorami. Wspólnoty należące do Federacji, dzieląc ten sam charyzmat, mogą w ten sposób przezwyciężać izolację oraz promować regularną obserwancję i życie kontemplacyjne. Duchowe zbliżenie się wspólnot zakonu ma ułatwić wypracowanie korzystnych warunków realizacji sposobu życia, właściwego mniszkom klaryskom od Wieczystej Adoracji, według ducha św. Franciszka i św. Klary, z zachowaniem przepisów Konstytucji i zwyczajów zakonnych.

Na czele Federacji stoi prezeska wybierana co 6 lat. Obecnie posługę tę sprawuje s. M. Serafina Ostrowska z klasztoru w Pniewach. Duchową opiekę jako asystent Federacji pełni br. Błażej Strzechmiński OFMCap.

Czytałeś? Wesprzyj nas!

Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!

Zobacz także
Wasze komentarze