Dlaczego katolicy chrzczą dzieci?

Chrzest noworodków był praktykowany od samego początku istnienia Kościoła. Skąd jednak wzięła się ta tradycja?

Postępując zgodnie z zaleceniami Jezusa, Kościół od samego początku obrał udzielanie sakramentu chrztu jako swoje podstawowe zadanie. Jasny dowód takiej praktyki można łatwo odszukać w Nowym Testamencie, podkreślającym, że chrzest może przyjąć każdy, niezależnie od wieku.

Na przykład święty Łukasz wspominał o chrzcie „całego domu” w tekście Dziejów Apostolskich:

Przysłuchiwała się nam też pewna „bojąca się Boga” kobieta z miasta Tiatyry imieniem Lidia, która sprzedawała purpurę. Pan otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła. Kiedy została ochrzczona raz ze swym domem […] [Dz. 16, 14-15]

Podobnie w Pierwszym Liście do Koryntian napisał św. Paweł:

Zresztą, prawda, ochrzciłem dom Stefanasa […] [1 Kor. 16, 16]

Wielu biblistów zgadza się, że wraz z „całym domem” chrzczeni byli ludzie w każdym wieku. Co więcej, katolicy przez wieki podtrzymywali tradycję chrzczenia niemowląt, ani na moment z niej nie rezygnując.

Katechizm Kościoła Katolickiego potwierdza, że jest to praktyka oparta na pisanej, odwiecznej tradycji:

Praktyka chrztu dzieci od niepamiętnych czasów należy do tradycji Kościoła; wyraźne jej świadectwa pochodzą z II wieku. Jest jednak bardzo możliwe, że od początku przepowiadania apostolskiego, gdy całe „domy” przyjmowały chrzest. [KKK 1252]

Kościół zawsze uznawał chrzest niemowląt za wielki dar i odpowiedzialność, coś, co odpowiada roli opiekunów życia, powierzonej im przez Boga. [KKK 1251]

Chrzest to nie tylko piękna tradycja Kościoła, ale przede wszystkim sakrament, który włącza nas we wspólnotę Kościoła.

***
Tłumaczenie: Maksymilian Nagalski

Zobacz także