Hymny do Ducha Świętego. Wielkie wołanie do Ducha Świętego

Potrzebujemy Ducha Świętego, aby tchnął ożywienie w nasze życie wiary. On jest strumieniem łask dla naszego życia. Ale także uzdalnia nas do życia łaską. Dlatego nie powinniśmy zapominać o wołaniu do Niego.

Pomimo wielu badań, nie udało się dociec, jakie jest dokładne pochodzenie tego typu hymnów, czyli sekwencji. Najczęściej autorstwo przypisuje się Notkerowi Balbulusowi mnichowi z opactwa w Sankt Gallen.

Przybądź Duchu Święty

Przybądź, Duchu Święty,
Spuść z niebiosów wzięty
Światła Twego strumień.

Przyjdź, Ojcze ubogich,
Przyjdź, Dawco łask drogich,
Przyjdź, światłości sumień.

O najmilszy z gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie!

W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie.

Światłości najświętsza,
Serc wierzących wnętrza
Poddaj Twej potędze.

Bez Twojego tchnienia
Cóż jest wśród stworzenia,
Jeno cierń i nędze.

Obmyj, co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę.

Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.

Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym
Siedmiorakie dary.

Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary.

>>>Krótka modlitwa przed snem do Ducha Świętego

O Stworzycielu, Duchu, przyjdź

Jest to hymn gregoriański, prawdopodobnie z 809 r. Autorem najprawdopodobniej jest mnich benedyktyński. W Kościele rzymskokatolickim wykonywany przez kapłanów i wiernych, m.in. w czasie konklawe, przez kardynałów zebranych w kaplicy Sykstyńskiej celem wyboru papieża. A także podczas sakry biskupiej oraz podczas święceń kapłańskich oraz konsekracji zakonnej. Hymn jest wykonywany też w liturgii w uroczystość Zesłania Ducha Świętego i Świętej Bożej Rodzicielki Maryi (wtedy można uzyskać odpust zupełny). A także w czasie sakramentu małżeństwa i bierzmowania.
O Stworzycielu, Duchu, przyjdź,
Nawiedź dusz wiernych tobie krąg,
Niebieską łaskę zesłać racz sercom, co dziełem są Twych rąk.

Pocieszycielem jesteś zwan,
I Najwyższego Boga dar,
Tyś namaszczeniem naszych dusz,
Zdrój żywy, miłość, ognia żar,
Ty darzysz łaską siedemkroć,
Bo moc z prawicy Ojca masz,
Przez Boga obiecany nam,
Mową wzbogacasz język nasz.

Światłem rozjaśnij naszą myśl,
W serca nam miłość świętą wlej,
I wątłą słabość naszych ciał
Pokrzep stałością mocy Twej.

Nieprzyjaciela odpędź w dal
I Twym pokojem obdarz wraz.
Niech w drodze za przewodem Twym
Miniemy zło, co kusi nas.

Daj nam przez Ciebie Ojca znać,
Daj, by i Syn poznany był,
I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch,
Niech wyznajemy z wszystkich sił.
Niech Bogu Ojcu chwała brzmi,
Synowi, który zmartwychwstał,
I Temu, co pociesza nas,
Niech hołd wieczystych płynie chwał.
Amen.

Zobacz także