Jak uczyć dzieci o Bogu — 10 skutecznych i całkiem zabawnych metod

Czasami rodzice czują się przytłoczeni i zagubieni w tym, że inni oczekują od nich, że będą uczyć swoje dzieci o Bogu. Oczekują, ale nie mówią jak. Oto nasze podpowiedzi.

1. Tworzenie świata, Arka Noego – to tematy, które zwłaszcza trafiają do najmłodszych. Można zbudować Arkę z kartonu po butach. Można wyobrażać sobie, jak to było przed stworzeniem świata. Można wydrukować mapę ziemi i z gazet powycinać i powklejać na nią wszystkie rzeczy, które Pan Bóg stworzył.
2. Kolejny dobry temat to Dobry Pasterz. Można bawić się w chowanego, ale z odgrywaniem roli, gdzie dziecko może być owieczką, której rodzic szuka i ratuje z tarapatów. Można zrobić stado owieczek (tradycyjny kasztanowy konik oklejony watą dobrze się sprawdza) i przy okazji rozmawiać z dzieckiem o tym, co robią dobre owieczki, a co te zagubione i co na to pasterz.
3. Zabawa w naśladowanie postaci biblijnej – stworzenie jakiegoś rekwizytu, np. sieci lub wędki dla apostołów – rybaków. Można upiec podpłomyki jak kobieta, która upiekła je dla Eliasza.
4. Wczuwanie się w sytuację. Najmłodszym warto opisać kontekst wydarzeń. Następnie dzieci próbują się wcielić w sytuację bohaterów, zanim ci doświadczyli działania Boga. Na przykład pokazać, co to znaczy być niewidomym, głuchym i jak wielkim darem jest wzrok czy słuch.
5. Odkrywanie emocji lub przemian w życiu bohaterów występujących w danym fragmencie biblijnym.
6. Szybkie zebranie skojarzeń związanych z danym tekstem. Każdy podaje jedno słowo i w jednym zdaniu odpowiada na pytanie: Dlaczego takie skojarzenie?
7. Jedna osoba wciela się w postać występującą w tekście i odpowiadają na pytania pozostałych, np. jest celnikiem pobierającym podatki i jako celnik pobierający podatki odpowiada na pytania. Może też opowiedzieć, co przeżywa, co miał na myśli, kiedy zachowywał się w ten a nie inny sposób.
8. Religijne gry planszowe, sprawdzone to np. Misja, Królestwo, ABC liturgii.
9. Kalambury religijne, kiedy odgadujemy hasło rysowane przez jedną z osób. Może też być religijna wersja „Taboo” (hasła trzeba zrobić samemu, jeszcze nikt takiej nie wydał) – jedna osoba opisuje hasło, które ma na kartce – np. Duch Święty, ale na karteczce z hasłem ma też wyrazy, których nie wolno jej użyć przy opisie – np. gołębica, chrzest, bierzmowanie, języki ognia i Wieczernik.
10. Czytanie ze zrozumieniem 

– Jacy bohaterowie występują w tekście? Jak można ich opisać?

– Jakie relacje są między postaciami występującymi  w tekście?

– W jakim miejscu się znajdują, czy jest jakieś święto, jakie są okoliczności ich życia?

– Jakie trudne pojęcia pojawiają się w tekście? Można wspólnie poszukać ich wyjaśnienia.

– Co jest podkreślone w jakimś tekście? Jakieś dobre zachowanie? Opis Jezusa?

– Jak dany fragment łączy się z naszym życiem?

Bawcie się dobrze!

Justyna Nowicka

Doktor teologii. Interesuje się ewangelizacją w kontekście ponowoczesności. Ma słabość do duchowości karmelu i peryferii Kościoła. Lubi książki, las i ludzi.

Kontakt: [email protected]

Psychologia

Czy psychoterapia niszczy powołanie?

Styl Życia

„Moja miłość”, czyli jak nie wstydzić się wiary

Przerwa

Relikwie krzyża [QUIZ]

Styl Życia

Oskary 2018 rozdane

Styl Życia

Coraz więcej dzieci w Polsce w psychicznej rozsypce

Duchowość

Nauczmy się żyć obok siebie [PIOSENKA]