Miłosierdzie w Piśmie Świętym

Mówiąc o miłosierdziu przychodzi nam na myśl św. s. Faustyna Kowalska, jej „Dzienniczek” oraz obraz Jezusa Miłosiernego z napisem „Jezu, ufam Tobie”. A co na temat miłosierdzia możemy znaleźć w Biblii? 

Wiele fragmentów, szczególnie ze Starego Testamentu, opisuje Boga jako miłosiernego i łaskawego: „Miłosierny jest Pan i łaskawy, nieskory do gniewu i bardzo łagodny” (Ps 103,8). Miłosierdzie jest jednym z przymiotów Boga, które świadczą o Jego dobroci. W Nowym Testamencie Bóg również przedstawia się jako Ten, który jest dobry i miłosierny. Jezus opowiada, jaki jest Ojciec, choć robi to trochę w ukryciu, bo poprzez przypowieści.

>>> To on był twórcą jednego z najbardziej rozpoznawalnych na świecie wizerunków Jezusa 

Bóg jest tym, który jest. Tak samo jak On jest, jest Jego miłosierdzie. I właśnie dlatego, że On jest, nie opuszcza człowieka, nawet wtedy, gdy ten grzeszy. Bóg czeka, aż człowiek do Niego powróci. Boże miłosierdzie nie jest w żaden sposób ograniczane, jest dostępne dla każdego, szczególnie dla grzesznika. Miłosierdzie nie może się także skończyć. W Księdze Wyjścia czytamy, że Bóg darzy łaską po tysięczne pokolenie, czyli na zawsze, na wieczność.

Postawa człowieka 

Na kartach Pisma Świętego pojawia się wiele postaci, które doświadczają Bożego miłosierdzia. Ich postawy charakteryzują dwie cechy. Po pierwsze – ufność względem Boga, Jego opiekę i pomoc w trudnościach. Estera żarliwie modliła się o ocalenie swego ludu. Wierzyła, że tylko Bóg może pomóc. Z kolei Machabeusze przed walką byli pełni ufności i w swoich modlitwach wielbili Stwórcę. Do wielkiej ufności Bogu zachęca Mądrość w Księdze Barucha, bo dzięki tej ufności przyszło wybawienie.

>>> Nie słyszysz głosu Boga w swoim życiu? Oto skuteczny sposób jak to zmienić! 

Druga typ postaci, które doświadczają Bożego miłosierdzia cechuje uniżenie się wobec miłosierdzia Bożego. To uniżenie oznacza przyznanie się do grzechu i prośbę, by Bóg się zlitował. Człowiek ma mieć świadomość swoich słabości, uczynków i swojej winy. Z tym wszystkim człowiek ma przyjść do Boga i wołać: „Panie, ratuj moje życie, wspomóż mnie, pomny na swe miłosierdzie” (Ps 6,4).

„Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary” 

Człowiek ma się stawać coraz bardziej podobny do Ojca, zatem jest wezwany, by być miłosiernym. Jak Bóg udziela miłosierdzia człowiekowi, tak człowiek ma postępować względem innych ludzi. Miłosierdzie ma się wyrażać w uczynkach, szczególnie wobec osób słabszych, ubogich i chorych. Uczynki miłosierne względem innych są cenniejsze od składanej ofiary. Człowiek miłosierny to taki, który dostrzega innych, darzy ich szacunkiem i jest chętny, by pomóc. „Błogosławiony będzie człowiek o dobrotliwym oku, udziela on bowiem swego chleba ubogiemu”. 

Zobacz także