Objawienia maryjne w Pontmain. Piękną Panią widziały tylko dzieci

W tym roku obchodzimy 150. rocznicę objawień maryjnych w Pontmain. Jest to jedno z pięciu oficjalnie uznanych przez Kościół objawień Matki Bożej we Francji. Maryja ukazała się 17 stycznia 1871 r. czworgu dzieciom w ubogiej wiosce Pontmain. Jedno z dzieci, kiedy dorosło wstąpiło do Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

W styczniu 1871 r. pruskie wojska cesarza Wilhelma I Hohenzollerna od kilku miesięcy oblegały Paryż. Zaczęły też kierować się na zachód kraju i 17 stycznia stanęły pod Pontmain. Mieszkańcy pochowali swój dobytek i z niepokojem słuchali odgłosów armat. 38 młodych mieszkańców zostało powołanie do armii francuskiej. 500 mieszkańców z niepokojem czekało na wieści o nich, ale także o dalszych losach wojny. Zaczął rozprzestrzeniać się tyfus i ospa. – Gdzie jest Bóg w tym wszystkim? – pytano.

Kilka dni wcześniej miejscowy proboszcz, ks. Michał Guérin, zaintonował hymn, przypisywany irlandzkiemu świętemu związanemu z Bretanią, Briocusowi (fr. Saint Brieuc): „Matko nadziei”:

Matko nadziei
Której imię jest tak słodkie
Chroń naszą ojczyznę
I módl się, módl za nami!

>>> Objawienia „Róży Mistycznej”. Kościół ostatecznie wypowiedział się w tej sprawie

Matkę Bożą widziały tylko dzieci

17 stycznia 1871 r. dwaj bracia Eugeniusz (12 lat) i Józef (10 lat) Barbadette obudzili się wcześnie rano, aby zmówić różaniec za ich najstarszego brata, który został powołany. Później chłopcy służyli do mszy. Każdego ranka proboszcz Guerin modlił się o mieszkańców wioski wcielonych do wojska.

Wieczorem chłopcy pomagali ojcu w stodole. Przyszła do nich także Jeannette Detais, przynosząc dobre wieści od Augusta (brata będącego w wojsku). Uszczęśliwiony Eugeniusz podszedł do drzwi stodoły, żeby sprawdzić, czy znowu pada śnieg. Wtedy zobaczył fragment nieba, na którym nie było gwiazd. W tym miejscu pojawiła się postać młodej, pięknej kobiety. Ubrana była w ciemnoniebieską suknię, na której pobłyskiwały gwiazdy. Na głowie miała czarny welon, zwieńczony złotą koroną. Uśmiechała się do dzieci i coś im pokazywała.

Ojciec chłopców i Jeannette nic nie dostrzegli. Potem przyszła jeszcze matka chłopców, ale również nic nie widziała, a także nie chciała uwierzyć synom. Więc zawołała siostrę Vitaline. Siostra, pamiętając niedawne objawienia w Lourdes i La Salette, powiedziała rodzicom, że może jest podobnie i dostrzec mogą Ją tylko dzieci. Przyprowadziła więc jeszcze dwoje dzieci. Maryję wypatrzyły od razu Franciszka Richer i Jeanne-Marie Lebosse. Opisały ją dokładnie tak samo jak Eugeniusz i Józef.

W tym czasie pod stodołę państwa Barbadette przyszła już spora grupa ludzi poinformowanych przez Jeannette Detais. Dorośli jednak nie ujrzeli niczego. Posłano także po proboszcza Guerin, który również nie zauważył nic niezwykłego.

Objawień doznało czworo dzieci: 12-letni Eugeniusz i 10-letni Józef Barbedette oraz Franiszka Richer (11 lat) i Joanna Maria Lebossé (9 lat).

>>> Pierwsze Piątki i Wielkie Objawienia Serca Jezusowego

Obraz zmienia się pod wpływem modlitwy

Trzy jasne gwiazdy utworzyły trójkąt obejmujący Matkę Bożą. Wokół Jej postaci zaczął się formować niebieski owal. Po lewej stronie niewiasty pojawił się czerwony krzyżyk. Kiedy dorośli zaczęli się modlić dzieci zobaczyły, że obraz się powiększył i pomnożyły się gwiazdy na szacie Niewiasty. Pod stopami Maryi rozwinął się wielki, biały sztandar, na którym pojawiały się napisy, litera po literze: „Ależ módlcie się moje dzieci”, „Bóg was niedługo wysłucha”, „Mój Syn pozwoli siebie dotknąć”.

W dłoniach Matki Boskiej pojawił się czerwony krzyż z sylwetką Jezusa, zaś Maryja zaczęła się modlić. Jedna z gwiazd zapaliła cztery świece wokół Jej postaci. Dorosłym skojarzyło się to z czterema świecami, które były zapalone w kościele w intencji młodych mężczyzn, którzy wyruszyli na wojnę. Wreszcie krzyż zniknął, a Matka Boża skierowała ręce ku ludziom zgromadzonym na dole. Kiedy ludzie skończyli się modlić, Maryja zniknęła.

Żołnierze pruscy w odwrocie

Następnego dnia żołnierze pruscy wycofali się z okolic Pontmain. Jedenaście dni później podpisano rozejm w Wersalu. Wszyscy powołani do wojska wrócili cali i zdrowi do wioski.

Po dochodzeniu kanoniczym objawienia uznano za prawdziwe. Rok po objawieniu biskup Wicart wydał dekret zezwalający na kult w wymiarze lokalnym i zezwolił na budowę świątyni. Wybudowana bazylika została poświęcona Królowej Nadziei.

Dwaj synowie państwa Barbadette, którzy doświadczyli objawienia, zdecydowali się pójść do seminarium. Józef wstąpił do Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Jeanne Lebosse wstąpiła do Zakonu Sióstr Świętej Rodziny. Franciszka Richer pracowała jako służąca i pomagała w szkole.

>>> Objawienia maryjne na świecie

Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej w Pontmain

Po śmierci księdza Michała Guerina, 29 maja 1872 r. miejscowy biskup powierzył sanktuarium opiece misjonarzy oblatów. Rok później rozpoczęto budowę nowej świątyni. W 1900 r. dokonano konsekracji okazałego kościoła, który pięć lat później papież Pius X podniósł do godności bazyliki mniejszej. 24 lipca 1934 r. nastąpiła koronacja figury Matki Bożej Nadziei.

W 150. rocznicę objawień w Pontmain, Kościół we Francji zainaugurował jubileusz, który potrwa do 16 stycznia przyszłego roku. Przygotowania do tego wydarzenia trwały trzy lata, ale pandemia i związane z nią obostrzenia pokrzyżowały plany organizatorów. Jubileusz miał otworzyć watykański sekretarz stanu kard. Pietro Parolin. Zamiast niego uczynił to nuncjusz apostolski we Francji abp Celestino Migliore. Wstrzymane też zostały pielgrzymki. W uroczystości mogły bowiem uczestniczyć zaledwie 373 osoby.

Rektor sanktuarium w Pontmain, o. Renaud Saliba OMI ma jednak nadzieję, że jubileusz będzie miał ten sam efekt, co objawienia: stanie się zachętą do modlitwy o ustanie aktualnych nieszczęść, a Bóg się zmiłuje i pandemia się zakończy, pozwalając na normalny przebieg jubileuszu. W jego ramach przewidziano wiele wydarzeń, między innymi wielką pielgrzymkę w uroczystość Wniebowstąpienia, jubileusz dzieci 9 czerwca oraz dzień przebaczenia 12 grudnia.

>>> Quito – objawienia Matki Bożej o czasach ostatecznych, czyli XX i XXI wieku

Zobacz także