Rzeszów: gigantyczny model Układu Słonecznego powstanie w przestrzeni miasta

Ogromny model Układu Słonecznego zostanie zainstalowany w przestrzeni miejskiej Rzeszowa. Planety zostaną rozlokowane na orbitach eliptycznych, a nie w jednej linii, jak to często bywa w tego typu opracowaniach. Instalacja ma powstać do końca sierpnia.

Jak zauważył pomysłodawca modelu Układu Słonecznego w przestrzeni miasta – Paweł Pasterz, znany nie tylko w Rzeszowie pasjonat i popularyzator nauki i techniki, m.in. współtwórca i współorganizator „Dnia Odkrywców – Interaktywnego Pikniku Wiedzy”, instalacja będzie atrakcją turystyczną z ogromnym walorem edukacyjnym.

„Ludzie często nie zdają sobie sprawy, jaka jest wielkość poszczególnych planet, jakie są odległości między nimi. Gdy w szkole uczymy się o naszym Układzie Słonecznym, to on często zajmuje jedną stronę w książce. Wyobrażenie sobie więc tego całego mechanizmu, wielkości planet i odległości między nimi, całej tej kosmicznej precyzji współdziałania – bo przecież ciała niebieskie nie przemieszczają się chaotycznie w przestrzeni kosmosu, ale utrzymywane są przez grawitację – jest trudne, a często prawie niemożliwe” – ocenił Pasterz.

>>> Polscy astronomowie odkryli najmniejszą planetę swobodną

Od Merkurego po Pluton i Ceres

W instalacji znajdą się takie ciała niebieskie, wchodzące w skład Układu Słonecznego, jak Słońce, planety: Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun, a także planety karłowate: Ceres i Pluton, oraz naturalny satelita Ziemi – Księżyc.

Planety zostaną rozlokowane na orbitach eliptycznych, a ich układ odpowiadać będzie faktycznemu układowi planet w dniu lokacji Rzeszowa, czyli w południe 19 stycznia 1354 roku.

Pasterz zauważył, że taki układ, zbliżony do faktycznego, który kiedyś miał miejsce, będzie odróżniać rzeszowski model Układu Słonecznego od większości pozostałych, instalowanych w przestrzeni miast, gdzie planety ustawione są w linii prostej, a naprawdę taki układ w rzeczywistości zdarza się bardzo rzadko.

Zwrócił też uwagę, że uzyskany w ten sposób efekt będzie miał dodatkowy element edukacyjno-historyczny.

Skala

Model zostanie wykonany w skali 1 do 2,2 mld. Obliczenia astronomiczne i geodezyjne wykonał technik geodeta Mariusz Meus z Krakowa.

W rzeszowskim modelu średnica Słońca to ponad 63,2 cm, a Ziemi – 5,8 milimetra (średnica Słońca to około 109 średnic Ziemi).

Dopytywany, czy nie można powiększyć instalacji tak, aby model Ziemi był bardziej widoczny w przestrzeni miasta, Pasterz zwrócił uwagę, że wówczas trzeba byłoby proporcjonalnie powiększyć pozostałe elementy i odległości, a wówczas cała instalacja „być może zmieściłaby się na Podkarpaciu, ale na pewno nie w Rzeszowie”.

Dla lepszego wyobrażenia podał przykład, że gdyby model Ziemi powiększyć do 40 cm, to wtedy model Słońca liczyłby 43 metry średnicy i byłby większy niż 10-pietrowy wieżowiec, a odległość między obiektami wynosiłaby ponad 11,6 km.

Pasterz przypomniał, że jednostka astronomiczna, czyli średnia odległość Ziemi od Słońca, wynosi 150 mln km, czyli w przybliżeniu 107 średnic Słońca. W skali rzeszowskiego modelu będzie to około 70 metrów.

Podał też, że dwie największe planety naszego Układu Słonecznego – Jowisz i Saturn mają orbity odległe odpowiednio 5,2 i ponad 9 jednostek astronomicznych licząc od Słońca.

W całym mieście

W rzeszowskim modelu Słońce znajdzie się na Rynku, a pozostałe planety układu zostaną umieszczone według schematu wpasowanego w plan miasta, przy uwzględnieniu ich wielkości i odległości między nimi. Elementy instalacji znajdą się m.in. w nawierzchniach takich ulic jak: Króla Kazimierza, Baldachówki, 3 Maja, Mickiewicza, Akacjowej, Warszawskiej, Krośnieńskiej i na zieleńcu przy Bulwarze WSK.

„Ciała niebieskie zostaną zamontowane w specjalnie przygotowanych puszkach, podobnych do tych, jakie wykorzystywane są do montowania reflektorów pozycyjnych, oświetlających budynki z poziomu terenu. To rozwiązanie najprostsze i nie ingeruje w przestrzeń miasta” – zapewnił Pasterz.

Orientację układu współrzędnych przyjęto tak, aby odcinek Słońce-Ziemia pokrywał się z geodezyjnym kierunkiem północ-południe, czyli południkiem lokalnym, przechodzącym przez punkt lokalizacji modelu Słońca.

Zobacz także