św. eugeniusz de mazenod

Św. eugeniusz de mazenod, fot. oblaci.pl

„Stały w swoich postanowieniach, oburzam się na przeszkody” – dziś rocznica urodzin św. Eugeniusza

1 sierpnia 1782 roku w południowej Francji, w mieście Aix, które było stolicą Prowansji urodził się Karol Józef Eugeniusz de Mazenod – późniejszy kapłan, założyciel i generał Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, biskup Marsylii, święty Kościoła katolickiego.

Już następnego dnia po narodzinach został ochrzczony w kościele św. Magdaleny. Był synem znanego arystokraty Karola Antoniego – prezesa Izby Obrachunkowej w Prowansji. Matką Eugeniusza była córka bogatego mieszczanina, profesora Królewskiej Akademii Medycznej, Maria Róża Joannis. Miał też młodszą siostrę Eugenię Antoninę. Atmosfera rodzinnej Prowansji wpłynęła niewątpliwie na ukształtowanie się pewnych cech jego charakteru typowych dla południowca: żywiołowe usposobienie, żywa wyobraźnia, bystrość umysłu, gorąca uczuciowość.

On sam pisał później o sobie tak: „Charakter mam żywy i porywczy. Pragnienia, jakie w sobie wzbudzam, są zawsze bardzo gorące; cierpię z powodu najmniejszej zwłoki, a spóźnienia są dla mnie nie do zniesienia. Stały w swoich postanowieniach, oburzam się na przeszkody, które utrudniają mi ich wykonanie, i nie ma ceny, jakiej bym nie zapłacił, aby pokonać nawet najtrudniejsze”.

Eugeniusz de mazenod, fot. wikimedia commons / Lanith (1831-1901) – Réunion des Musées Nationaux, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=14977911 / AI

Eugeniusz de Mazenod przyszedł na świat we francuskiej rodzinie arystokratycznej. Jego dzieciństwo przypadło na lata rewolucji francuskiej i upłynęło pod znakiem tułaczki, będącej konsekwencją działań rewolucyjnych. Po kilkunastu latach pobytu na emigracji Eugeniusz powrócił w rodzinne strony. Próbował ułożyć sobie życie, realizując ambitne plany na przyszłość, lecz doskwierało mu poczucie pustki i niezadowolenia. Momentem zwrotnym w jego życiu było doświadczenie nawrócenia w Wielki Piątek 1807 roku, które zaowocowało decyzją poświęcenia się na służbę Bogu oraz Kościołowi.

>>> A może Niepokalana? Czyli jak oblaci narodzili się dla całego Kościoła

Mając 29 lat, przyjął święcenia kapłańskie i postanowił oddać się pracy z młodzieżą, służbie więźniom, prostemu ludowi. Zdając sobie sprawę z wyzwań, jakie przed nim stały, zdecydował się zgromadzić kilku gorliwych kapłanów, aby nieść Ewangelię ubogim duchowo i materialnie w porewolucyjnej Francji. Tak powstało Stowarzyszenie Misjonarzy Prowansji, którego głównym zadaniem było głoszenie misji parafialnych. Po 10 latach zgromadzenie zostało zatwierdzone przez papieża jako Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej.

fot. Sebastian Zbierański

Młode zgromadzenie misyjne

Wkrótce Eugeniusz de Mazenod został biskupem Marsylii. Widząc potrzeby Kościoła powszechnego, postanowił na nie odpowiedzieć, otwierając młode zgromadzenie zakonne na misje zagraniczne. Jego apostolski zapał porównywany był do tego, jakim odznaczał się św. Paweł Apostoł. Eugeniusz jako biskup chciał być zawsze blisko swoich wiernych, zwłaszcza ubogich, natomiast jako przełożony oblatów docierał do najbardziej opuszczonych w odległych zakątkach świata, posyłając im swoich misjonarzy.

Zmarł w wieku 79 lat. Jego grób znajduje się w katedrze marsylskiej. Eugeniusz de Mazenod został beatyfikowany w 1975 roku przez Pawła VI, a kanonizowany w 1995 roku przez Jana Pawła II.

Czytałeś? Wesprzyj nas!

Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!

Zobacz także
Wasze komentarze