Strój kielicha – o bieliźnie liturgicznej słów kilka 

Tak, jak dawniej Ciało Pańskie przebywało w grobie owinięte w płótna, tak teraz spoczywa podczas każdej mszy św. na patenie i w kielichu, które to naczynia są otoczone płótnami. 

Kiedy przyglądamy się naczyniom liturgicznym, to mimowolnie myślimy zapewne o kielichu. Nic w tym dziwnego, gdyż jest to takie naczynie, które zwykle charakteryzuje się piękną czaszą oraz ozdobami. Jednakże zwykle jest on na początku i na końcu mszy św. zakryty kilkoma materiałami, które na nim leżą: korporałem, palką, puryfikaterzem i welonem. Nazywamy je bielizną kielichową – dlatego, że są one wykonane z białego płótna (poza welonem), które otacza naczynie tak, jak bielizna przykrywa intymne części ciała każdego z nas. 

>>> Szaty liturgiczne – rodzaje i symbolika

Co składa się na bieliznę kielicha? 

Otóż, Kościół od dawna troszczył się o to, aby wszystkie rzeczy mające kontakt z Przenajświętszym Panem, były godnie wykonane (zob. OWMR, nr 326). Dlatego do użytku liturgicznego przeznaczył konkretne materiały, służące zabezpieczeniu postaci, w których On się uobecnia. Kielich jest przede wszystkim nakryty welonem – w kolorze liturgicznym dnia lub białym. Welon ten jest używany po to, aby ukazać wiernym tajemnicę dnia, gdyż jego kolor powinien być tożsamy z barwą ornatu celebransa. Następnie na kielichu jest położony korporał, czyli kwadratowy obrusik, rozkładany na ołtarzu, na którym podczas mszy św. stoją naczynia liturgiczne (w tym kielich i patena płaska). Wspominana patena jest umiejscowiona pomiędzy czaszą kielicha a palką, nad którą znajduje się ów korporał. Palka, czyli sztywny kwadracik, służy do zakrywania kielicha, aby uchronić jego zawartość przed wtargnięciem do niego ciała obcego (np. muchy). Patena płaska to okrągłe naczynie, w którym spoczywa hostia przeznaczona do konsekracji. W ten sposób wszystkie z tych elementów mają ścisły związek z konsekrowanymi darami. Nic więc dziwnego, że Kościół poleca, aby były one „godne i odpowiadały swojemu celowi” (OWMR, nr 348). 

Jaka jest jej symbolika? 

Wszystkie wyżej wymienione materiały są – jak powiedziano – koloru białego. Wprawdzie takim kolorem nie musi odznaczać się welon kielichowy, ale on nie jest tutaj aż tak istotny, bo nie ma ścisłego kontaktu z Najświętszym Sakramentem. Barwa ta wskazuje na czystość. Wszystkie te materiały wskazują na całun, którym było owinięte Ciało Pańskie. W ten sposób tak, jak dawniej Ciało Pańskie przebywało w grobie owinięte w płótna, tak teraz spoczywa podczas każdej mszy św. na patenie i w kielichu, które to naczynia są otoczone płótnami (zob. ks. Tarsycjusz Sinka). Można więc uznać, że bielizna kielichowa wskazuje nam na mękę Pańską. Nic więc dziwnego, że Kościół tak bardzo troszczy się o nią, iż nakazuje wybudowanie studzienki, do której będą spływały wody z prania tych materiałów (zob. OWMR, nr 334). 

Bielizna kielichowa jest bardzo ważna i ma paschalną symbolikę. Warto więc się o nią pieczołowicie troszczyć, mając na względzie to, że ma ona kontakt z Najświętszym Bogiem. 

Zobacz także