Świeccy wspierają zgromadzenie w jego misji

Świeccy stowarzyszeni z oblatami bardzo szybko pojawili się w historii zgromadzenia, bo jeszcze za życia św. Eugeniusza de Mazenoda. Założyciel oblatów przyjmował zasadę udziału świeckich w życiu duchowym zakonu i owocach dzieł, w zamian za modlitewną i materialną pomoc.

Dziś to współdziałanie prowadzi także do współpracy w czasie ewangelizacji czy nawet do wspólnego zamieszkiwania w domach. Zorganizowane grupy świeckich, z którymi zgromadzenie dzieli charyzmat, pojawiły się po śmierci Eugeniusza de Mazenoda. Pierwotnie nie miał być to trzeci zakon łączący się ściśle ze zgromadzeniem pojedynczych świeckich, ale świeccy zaangażowani na inne sposoby w działanie zgromadzenia – „oblaccy tercjarze”.

>>> Kliknij i zostań Przyjacielem Misji <<<

W zasadzie pięćdziesiąt lat później, na przełomie XIX i XX w., w kilku prowincjach oblackich powstały lokalne stowarzyszenia misyjne, gromadzące świeckich żyjących charyzmatem oblackim: Marianischer Missionsverein w Niemczech, Oeurres des Jeunes Missionnaires w prowincji Francja-Południe, Association de Marie Immaculee: Oeuvre de vocations w prowincji Francja-Północ, Le Denier de Sacre-Coeur w Kanadzie, Association of Mary Immaculate w Irlandii, Apostolic circles w Anglii.

W Polsce stowarzyszeni zaczęło działać w ramach Prokury Misyjnej Misjonarzy Oblatów MN. Pierwsza, nieformalna grupa powstała w 1969 r. Dziesięć lat później oficjalnie statut Prokury Misyjnej i Przyjaciół Misji zatwierdził prowincjał o. Leonard Głowacki, włączając ich w struktury Prokury Misyjnej.

Członkowie stowarzyszenia stawiają za cel potrójną formę wspierania ewangelizacyjnych wysiłków misjonarzy oblatów: poprzez modlitwę i ofiary duchowe składane Bogu za wstawiennictwem Maryi Niepokalanej; przez uczestnictwo w dziele powołań misyjnych oraz przez ofiary pieniężne oraz osobisty wkład pracy na rzecz misji oblackich. W zamian za współpracę członkowie stowarzyszenia mają udział: w zasługach dzieła powołań kapłańskich i ewangelizacji najbardziej opuszczonych; w licznych mszach św. odprawianych codziennie za żywych i zmarłych członków; w modlitwach i dobrych dziełach oblatów na całym świecie.

Przyjaciele Misji oprócz formacji indywidualnej (modlitwa, czytanie formacyjnych materiałów misyjnych) są włączeni do formacji wspólnotowej. Raz w miesiącu spotykają się w parafiach oblackich i nie tylko, na nabożeństwach misyjnych, mszy św. i spotkaniach formacyjnych. Spotkaniom najczęściej, szczególnie gdy nie są obecni misjonarze oblaci, przewodniczą świeccy zelatorzy. Wcześniej uczestniczyli w prowadzonym dla nich trzyletnim studium (rocznie dwa dłuższe pięciodniowe spotkania formacyjne). Zajęcia na niech były realizowane przez oblatów, pod kierunkiem o. Zapłaty.

Formacja, sposób działania, nie licząc kursu dla zelatorów, są kontynuowane do dziś przez kolejnych dyrektorów i oblatów z Prokury Misyjnej. W każdym domu powoływany jest oblat odpowiedzialny za formację Przyjaciół Misji. Przyjaciele Misji są dziś pozyskiwani podczas parafialnych animacji misyjnych ok. 100 rocznie, a także środki społecznego przekazu, w tym przez portal misyjne.pl. Założyciel Przyjaciół Misji akcentował współodpowiedzialność świeckich za Kościół, było to profetyczne, synodalne spoglądanie na ówczesną rzeczywistość kościelną. Zapłata widział wśród świeckich Przyjaciół Misji ekipy apostolskie, które, używając współczesnych form duszpasterskich, jako prawdziwi przyjaciele oblatów, włącza się w ich prace.

Zobacz także