Tallin: powstała fraternia dominikanów świeckich

8 sierpnia, w uroczystość św. Ojca Dominika, prowincjał prowincji francuskiej o. Nicolas Tixier OP i przewodniczący świeckich dominikanów prowincji francuskiej Jean René Berthélemy przyjęli w Domu św. Katarzyny ze Sieny w Tallinie przyrzeczenia pięciu estońskich świeckich dominikanów, którzy utworzą nową świecką fraternię dominikańską pod patronatem Fra Angelico.

Ci świeccy dominikanie, nauczyciele, aktorzy i artyści już wcześniej wykazali swoje zaangażowanie w misję Zakonu, organizując bardzo udane spotkanie dominikańskich artystów w Tallinie w 2021 roku.

Dominikanie przybyli do Estonii w 1229 roku. Po wypędzeniu w czasie reformacji, polscy dominikanie powrócili do Tallina w XIX wieku. Musieli ponownie opuścić kraj w czasach sowieckich, ale powrócili w 1996 roku. Obecnie po raz pierwszy w Estonii została założona świecka fraternia dominikańska. Misja dominikańska w tym kraju, oraz w dwóch pozostałych krajach bałtyckich, na Łotwie i Litwie, powierzona jest obecnie opiece Prowincji Francuskiej. W Tallinie pracuje polski dominikanin, o. Jacek Szpręglewski OP.

>>> Kuba: wypędzeni przez reżim w 1961 r. dominikanie wracają ma Uniwersytet Hawański

Świeccy dominikanie są jedną z trzech gałęzi Zakonu Kaznodziejskiego, obok braci i mniszek dominikańskich, z którymi tworzą jeden Zakon. Żyją w codziennych warunkach osób świeckich, a życie dominikańskie prowadzą zgodnie z Regułą Świeckich Zakonu Kaznodziejskiego. Fraternie są afiliowane najczęściej przy klasztorze dominikańskim, lub przy diecezji (za zgodą ordynariusza miejsca). Ich zadaniem jest tworzenie środowiska wspólnej formacji  oraz życia liturgicznego i modlitewnego. Są autonomiczną częścią Zakonu Kaznodziejskiego – na ich czele stoi Generał Zakonu. Każda fraternia zarządzana jest przez Radę Fraterni, wybieraną spośród członków (profesów wieczystych) fraterni.

>>> Nie są zakonnikami, ale żyją według reguły zakonnej – świeccy dominikanie [ROZMOWA]

Świeccy dominikanie nie są zakonnikami, nie składają ślubów zakonnych (ubóstwa, czystości i posłuszeństwa), przyrzekają natomiast żyć zgodnie z zatwierdzoną dla nich Regułą. Na co dzień żyją w rodzinach, wychowują dzieci, pracują zawodowo, realizują swoje zainteresowania.

W liczącej 1,349 miliona ludności Estonii jest 6,7 tys. katolików (ok. 0,5 proc. ludności). Jest to jeden z najmniej religijnych krajów Europy.

Według danych Estońskiej Rady Kościołów z grudnia 2019 r. 13,8 proc. ludności należy do Estońskiego Kościoła Ewangelicko-Luterańskiego, 13,1 proc. do Estońskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego (EOCMP), a 2,3 proc. do związanego z Konstantynopolem Estońskiego Apostolskiego Kościoła Prawosławnego.

Zobacz także