To oni zostaną nowymi kardynałami. Zobacz, kim są

W sobotę 5 października odbędzie się konsystorz, na którym Franciszek wyniesie do godności kardynalskiej łącznie 13 arcybiskupów i biskupów – 10 czynnych i 3 emerytowanych. My – już teraz – przybliżamy ich sylwetki. Specjalnie dla Czytelników misyjne.pl przyglądamy się ich dotychczasowej posłudze, naukowym dorobkom i życiowej drodze. 

Bp Miguel Ángel Ayuso Guixot  / HISZPANIA 

Pochodzi z Hiszpanii, urodził się w 1952 r. w Sewilli. W 1980 r. złożył śluby wieczyste w zgromadzeniu misyjnym kombonianów. 20 września 1982 przyjął święcenia kapłańskie i przez dwadzieścia lat pracował duszpastersko w Egipcie i Sudanie. Uzyskał kościelny licencjat na Papieskim Instytucie Studiów Arabskich i Islamistyki (1982) oraz doktorat z teologii dogmatycznej na Uniwersytecie w Granadzie (2000). W maju tego roku ojciec święty mianował dotychczasowego sekretarza Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego przewodniczącym tej instytucji. Od 1989 r. wykładał islamologię najpierw w Chartumie, a następnie w Kairze i wreszcie na Papieskim Instytucie Studiów Arabskich i Islamistyki, którego w latach 2006-2012 był rektorem. 

>>> O dialogu między religiami 

>>> Komentarz Tomasza Terlikowskiego 

Abp José Tolentino Calaça de Mendonça / PORTUGALIA 

To portugalski duchowny katolicki, święcenia kapłańskie przyjął w 190 roku. Od 2018 roku archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego i bibliotekarz Świętego Kościoła Rzymskiego.  Jednocześnie został wtedy podniesiony też do godności arcybiskupa tytularnego ze stolicą Suava. Sakry udzielił mu (w lipcu 2018 roku) kardynał Manuel Clemente. Watykańska biblioteka to jedna z najstarszych i najbardziej znanych bibliotek. Założona w 1448r. przez papieża Mikołaja V jako publiczna biblioteka miasta Rzymu. Początkowo zbiory zawierały 350 greckich, łacińskich i hebrajskich woluminów. Zbiory rosły w szybkim tempie – 1455 – 1200 woluminów, 1481 – 3500 woluminów, 1990 – 1,3 mln woluminów.

>>> Konsystorz, podczas którego kardynałem został Polak – ks. Konrad Krajewski

Abp Ignatius Suharyo Hardjoatmodjo / INDONEZJA 

To indonezyjski duchowny katolicki, arcybiskup Dżakarty i ordynariusz wojskowy Indonezji. Święcenia kapłańskie przyjął w 1976 roku, w 1997 roku został mianowany arcybiskupem Semarang. 28 czerwca 2010 Benedykt XVI mianował go arcybiskupem Dżakarty, od 2012 jest przewodniczącym Konferencji Episkopatu Indonezji.

>>> Dżakarta znajdzie się pod wodą 

Abp Fridolin Ambongo Besungu OFM Cap / KONGO 

To arcybiskup Kinszasy (stolicy Demokratycznej Republiki Konga), urodził się 24 stycznia 1960 w Boto, w diecezji Molegbe (na północy kraju). W 1981 złożył pierwsze śluby zakonne w Zakonie Braci Mniejszych Kapucynów, a śluby wieczyste w 1987. Po studiach filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie. Uzyskał licencjat kanoniczny z teologii moralnej na Akademii Alfonsjańskiej w Rzymie. Po święceniach 2 lata pracował duszpastersko, a następnie był wykładowcą teologii moralnej na Uniwersytecie Katolickim w Kinszasie, był przełożonym kongijskiej wiceprowincji swojego zakonu, a także przełożonym konsulty wyższych przełożonych zakonnych w DRK. 22 listopada 2004 św. Jan Paweł II mianował go biskupem Bokungu-Ikela, skąd 12 listopada 2016 Franciszek przeniósł go na urząd arcybiskupa-metropolity Mbandaka-Bikoro. 6 lutego 2018 papież powołał go na koadiutora Kinszasy i tam otrzymał misję bycia arcybiskupem-metropolitą. 

Abp Jean-Claude Hollerich SJ / LUKSEMBURG 

To arcybiskup Luksemburga, urodził się w 1958 roku w Differdange w Luksemburgu. Studiował teologię w Rzymie, do Towarzystwa Jezusowego wstąpił w 1981 roku. Po nowicjacie w Namurze (Belgia) i dwóch latach pomagania w duszpasterstwie w swoim kraju kontynuował studia teologiczne w latach 1985-89 w Tokio i we Frankfurcie nad Menem. 21 kwietnia 1990 przyjął święcenia kapłańskie, po czym studiował germanistykę w Monachium. W 1994 został wykładowcą języków niemieckiego i francuskiego oraz studiów europejskich na prowadzonym przez jezuitów uniwersytecie Sophia w Tokio; później posługiwał również jako duszpasterz w niemieckiej parafii w stolicy Japonii.

12 lipca 2011 Benedykt XVI mianował go arcybiskupem tradycyjnie katolickiego Luksemburga. Od 2014 stoi na czele Konferencji Europejskich Komisji „Iustistia et Pax”, a od 2017 kieruje Komisją ds. Młodzieży w Radzie Konferencji Biskupich Europy (CCEE). Od 8 marca 2018 jest przewodniczącym Komisji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej (COMECE).

Bp Alvaro Leonel Ramazzini Imeri / GWATEMALA 

Biskup Huehuetenango, urodził się w 1947 roku w mieście Gwatemala. Święcenia kapłańskie przyjął w 1971 roku. Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie uzyskał doktorat z prawa kanonicznego. Po powrocie do kraju był m.in. profesorem i rektorem wyższego seminarium duchownego w stolicy i proboszczem jednej z miejscowych parafii. 15 grudnia 1988 św. Jan Paweł II mianował go biskupem diecezji San Marcos i osobiście udzielił mu sakry 6 stycznia następnego roku w Rzymie. 14 maja 2012 Benedykt XVI przeniósł go na urząd biskupa Huehuetenango i tam zastała go obecna nominacja kardynalska.  Purpurat-nominat jest znany ze swego zaangażowania społecznego, z działań na rzecz ubogich, obrony praw człowieka, zwłaszcza ludów tubylczych, którzy w Gwatemali stanowią większość mieszkańców. Za tę swoją postawę wielokrotnie grożono mu śmiercią, ale też otrzymał szereg wyróżnień i odznaczeń krajowych i zagranicznych, m.in. w 2011 Nagrodę Pokoju i Wolności „Pacem in Terris”. W latach 2006-08 był przewodniczącym episkopatu swego kraju.

Abp Matteo Zuppi / WŁOCHY 

To Włoch, arcybiskup Bolonii, urodził się w 1955 w Rzymie. Ze strony matki jest krewnym kardynała kurialnego Carlo Confalonieriego (1893-1986), b. dziekana Kolegium Kardynalskiego. Święcenia kapłańskie przyjął w 1981, po czym pracował duszpastersko w swym mieście rodzinnym i na jego przedmieściach. Od 2000 roku jest ogólnym asystentem kościelnym rzymskiej Wspólnoty św. Idziego (Sant’Egidio). W 1990 wraz z jej członkami brał udział w rozmowach pokojowych w Mozambiku, które doprowadziły do podpisania 4 października 1992 układu kończącego wieloletnią wojnę w tym kraju. 31 stycznia 2012 r. Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym w Rzymie (sakrę nominat przyjął 14 kwietnia tegoż roku w bazylice św. Jana na Lateranie). Stamtąd Franciszek w 2015 r. przeniósł go na stolicę arcybiskupią w Bolonii, którą zajmuje do dzisiaj. Jest jednym z tych stosunkowo młodych hierarchów, którzy czasami sprawują liturgię „trydencką” (przedsoborową). Abp Matteo Zuppi powiedział kiedyś, że Kościół musi być jak rzeka, która nie boi się zabrudzić, płynąc przez swoje miasto.

Abp Cristóbal López Romero  SDB / HISZPANIA, MAROKO 

To arcybiskup Rabatu, urodził się 19 maja 1952 w mieście Vélez-Rubio w Andaluzji. Jeszcze gdy był małym dzieckiem, cała rodzina przeniosła się do Badalony w Katalonii, gdzie rozpoczął naukę w szkole salezjańskiej, po czym wstąpił do tego zgromadzenia i przyjął w nim święcenia kapłańskie. Oprócz teologii ma za sobą studia dziennikarskie. W 1984 wyjechał na misje do Paragwaju, gdzie spędził 18 lat, w tym w latach 1994-2000 był tam prowincjałem salezjanów; pełnił też szereg innych kierowniczych stanowisk w tamtejszym Kościele.

W latach 2003-10 pracował duszpastersko w Maroku, w placówkach swego zgromadzenia w Kenitrze i Rabacie, po czym ponownie znalazł się w Ameryce Południowej, tym razem w Boliwii, gdzie w latach 2011-14 był prowincjałem salezjanów, potem wrócił do Hiszpanii i tam (do 2017 roku) był przełożonym jednej z prowincji. 29 grudnia 2017 Franciszek, wykorzystując jego znajomość Maroka, mianował go arcybiskupem Rabatu; sakry biskupiej udzielił mu 10 marca 2018 arcybiskup Barcelony, kard. Juan José Omella Omella.

Ks. Michael Czerny SJ / KANADA 

Kanadyjczyk Michael Czerny SJ urodził się w Czechosłowacji w 1946, a w 1963 wstąpił do Towarzystwa Jezusowego w Kanadzie, w którym w 10 lat później został wyświęcony na kapłana dla tamtejszej prowincji jezuitów. W 1978 uzyskał doktorat w dziedzinie badań interdyscyplinarnych na Uniwersytecie Chicagowskim. W 1979 w Toronto założył Jezuickie Centrum ds. Wiary i Sprawiedliwości Społecznej, którym i kierował do 1989. W 1989 roku zaczął pracę na Central American University w San Salwador. Dwa lata później został prorektorem tej uczelni i dyrektorem tamtejszego Instytutu Praw Człowieka. W latach 1992-2002 pełnił funkcję sekretarza ds. sprawiedliwości społecznej w Kurii Generalnej Towarzystwa Jezusowego w Rzymie, a następnie pracował w Afryce jako założyciel i dyrektor jezuickiego ośrodka walki z AIDS. Od 2005 jest wykładowcą w Hekima College na Uniwersytecie Katolickim Afryki Wschodniej w Nairobi, współpracuje z Konferencją Episkopatu Kenii. W 2010 został konsultantem Papieskiej Rady „Iustitia et Pax”. 14 grudnia 2016 Franciszek mianował go podsekretarzem Sekcji ds. Migrantów i Uchodźców Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka.

Ponadto papież włączy do Kolegium Kardynalskiego trzech purpuratów powyżej 80. roku życia: byłego nuncjusza w Egipcie abp Michaela Louisa Fitzgeralda, emerytowanego arcybiskupa Kowna Sigitasa Tamkevičiusa oraz emerytowanego biskupa Bengeli w Angoli Eugenio Dal Corso.

Zobacz także