fot. EPA/FABIO FRUSTACI

Watykan: w Bazylice św. Piotra pochowano cztery kobiety

W Bazylice św. Piotra, znanym na całym świecie miejscu m. in. pochówku następców  św. Piotra, znajdują się cztery grobowce ważnych chrześcijanek. Są to Szarlota (Charlotta) Cypryjska (1444-87), Krystyna Szwedzka (1626-89), Maria Klementyna Stuart (1702-35) i Matylda z Canossy (1046-1115), przy czym żadna z nich nie została kanonizowana, ale wszystkie pochodziły z ważnych rodzin arystokratycznych i były związane z ważnymi wydarzeniami historycznymi.

Ich postacie przypomniał Pietro Zander, kierownik ds. dziedzictwa kulturowego w tzw. „Fabryce św. Piotra” (Fabbrica di San Pietro), czyli urzędu odpowiedzialnego za zarządzanie, utrzymanie, konserwację i dekorację bazyliki papieskiej.

To, że groty pod największą świątynią katolicką na świecie, są jedynym miejscem ostatniego spoczynku papieży, jest tradycją stosunkowo nową, rozpoczętą dopiero wraz z pochówkiem św. Piusa X w 1914 roku. Zwiedzający to miejsce, wędrując pobożnie przez dyskretnie oświetlone podziemia bazyliki z grobowcami Piusa XI, św. Pawła VI, bł. Jana Pawła I i wieloma innymi, stwierdzają nieraz ze zdziwieniem, że znajdują się tam również groby z łacińskimi imionami kobiet. Są to dość proste sarkofagi Krystyny Szwedzkiej i Karoliny Cypryjskiej w bliskim sąsiedztwie pochówku Benedykta XVI.


„Pójść do Canossy”

Matylda z Canossy była wielką patronką Kościoła katolickiego w średniowieczu. Chodzi o tę samą Canossę na terenie dzisiejszej prowincji Reggio Emilia koło Parmy, gdzie znajdował się rodowy zamek tej margrabiny, której gościem był wówczas Grzegorz VII (1073-85). I tam w styczniu 1077 w ramach tzw. sporu o inwestyturę, czyli o prawo do mianowania biskupów na terenie Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego przez cesarza doszło do historycznego wydarzenia. Cesarz Henryk IV (1056-1105) chciał wymusić na papieżu uznanie swojego prawa do nominacji, ale Grzegorz VII nie zamierzał ustąpić, a nawet zagroził Henrykowi ekskomuniką, co groziło mu utratą władzy.  W tej sytuacji cesarz udał się 25 stycznia 1077 do Canossy i tam po trzech dniach oczekiwania we włosienicy i boso na śniegu i mrozie uzyskał odwołanie papieskiej klątwy.

Scenę sprzed prawie 950 lat uwieczniono na płaskorzeźbie nagrobnej Matyldy w prawej nawie Bazyliki: Henryk IV klęczy w stroju pokutnym przed papieżem, podczas gdy Matylda wyciąga rękę do króla z prawej strony. To również dzięki jej wstawiennictwu Grzegorz VII zniósł kościelny zakaz dla niemieckiego władcy. Posąg arystokratki nad sarkofagiem przedstawia ją z berłem, kluczem św. Piotra i tiarą – potrójną koroną papieską. Gdy zmarła w 1115, pochowano ją w opactwie niedaleko Mantui, ale w 1634 Urban VIII (1623-44) sprowadził relikwie obrończyni wiary do papieskiej bazyliki.

>>> Ci święci mieli przebite serce. Co to oznacza?

fot. PAP/EPA/ANGELO CARCONI

Z Janem Pawłem II

Zaledwie kilka kroków dalej znajduje się pomnik Krystyny Szwedzkiej, której doczesne szczątki spoczywają w grotach. Córka króla Gustawa Adolfa II objęła tron w wieku 18 lat. Dziesięć lat później abdykowała, została katoliczką i w 1655 uciekła do Rzymu, gdzie tę ekscentryczną kobietę uznano za „zdobycz kontrreformacji”. Jej historia trafiła na duży ekran, choć z dużą dozą fantazji: w „Królowej Krystynie” (1933) Greta Garbo zagrała ją w męskim ubraniu.

„Sanktuarium Krystyny” w Bazylice Świętego Piotra tworzy niemal idealny trójkąt z pomnikiem Matyldy z Canossy i kaplicą grobową św. Jana Pawła II (1978-2005), którego pochowano tam ponownie po jego kanonizacji w 2014 roku.

Ostatnia królowa z dynastii Stuartów

Wcześniej grób polskiego papieża znajdował się w Grotach Watykańskich: tam, gdzie na początku 2023 złożono zwłoki papieża z Niemiec Benedykta XVI – ponownie „oko w oko” z sarkofagami Krystyny Szwedzkiej i Szarloty z Lusignan-Savoy, obalonej królowej Cypru. Zmuszona do opuszczenia tronu przez swojego podstępnego przyrodniego brata, porzucona przez męża, zubożała i upokorzona, została otoczona opieką trzech papieży, którzy uhonorowali ją królewskim pogrzebem w Grotach Watykańskich.

Czwarta kobieta pochowana w Bazylice Świętego Piotra również podzieliła smutny los: Maria Klementyna, wnuczka ostatniego polskiego króla Jana III Sobieskiego, poślubiła w Rzymie wygnanego angielskiego pretendenta do tronu Jakuba Franciszka Edwarda Stuarta (1688-1766), potomka legendarnej katolickiej królowej Marii Stuart. Kiedy Maria Klementyna zmarła w wieku zaledwie 32 lat, Klemens XII zarządził nabożeństwo żałobne tak bombastyczne, jakby zmarł papież. Pomnik pogrzebowy ostatniej katolickiej tytularnej królowej Anglii znajduje się w lewej nawie Bazyliki św. Piotra, bezpośrednio nad schodami prowadzącymi na kopułę.

Wybrane dla Ciebie

Czytałeś? Wesprzyj nas!

Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!

Zobacz także
Wasze komentarze