Zjednoczeni w Duchu – trwa ogólnopolskie czuwanie wspólnot Odnowy w Duchu Świętym

Są dowodem na to, że charyzmaty, czyli dary Ducha Świętego, które otrzymali pierwsi apostołowie, są i współcześnie udziałem wszystkich ochrzczonych. Na Jasnej Górze w wigilię Pięćdziesiątnicy z udziałem kilkudziesięciu tysięcy osób trwa ogólnopolskie czuwanie Odnowy w Duchu Świętym. O tym, że charyzmaty trzeba odkryć w sobie i używać dla budowania wspólnoty Kościoła, a każdy ochrzczony zaproszony jest do zgłębiania tajemnicy Zesłania Ducha Świętego – przypominają członkowie wspólnot charyzmatycznych. Spotkanie ma charakter formacyjno-ewangelizacyjny i jest sposobnością do rozpalenia na nowo zapału do głoszenia Dobrej Nowiny.

Czuwanie rozpoczęło się o się na Błoniach jasnogórskich zawiązaniem wspólnoty o godz. 9.30, zakończy o godz.17.00. Msza św. sprawowana będzie o godz. 12.00 na Szczycie.

Czuwanie prowadzi brytyjska katolicka wspólnota charyzmatycznej Cor et Lumen Christi (Serce i Światło Chrystusa) z jej założycielem Damianem Stayne`m. To wspólnota charyzmatyczno-kontemplatywna, która gromadzi się wokół Eucharystii. Są w niej i małżeństwa, i kapłani, też osoby samotne. – Eucharystia jest jak oddychanie dla organizmu. Wszystkie nasze struktury byłyby bezużyteczne bez Eucharystii, z niej wypływa nasze życie przypomina ks. Artur Potrapeluk, Przewodniczący Krajowego Zespołu Koordynatorów Odnowy w Duchu Świętym. Podkreślił, że to Maryja pierwsza charyzmatyczka napełniona Duchem Świętym jest tą, która jest też wzorem kontemplacji, Ona wskazuje na Jezusa, uczy uważności. – Charyzmatyk, który nie jest skupiony, nie jest kontemplatywny, nie słucha Ducha Świętego, trudno, żeby nazywał się charyzmatykiem – zauważa ks. Potrapeluk.

Przewodniczący Krajowego Zespołu Koordynatorów Odnowy w Duchu Świętym zwrócił uwagę, że wśród nowych zadań jest troska o młodzież, małżeństwa i rodziny. – Bardzo dobrze rozwija się diakonia, która nazywa się SOR- Służba Odnowy Rodzinom. Rodziny potrzebują Ducha Świętego, takiego ożywczego tchnienia. Widzimy też potrzebę nowego języka dla ludzi młodych, żeby mówić ich językiem, żeby też czuli się przyjęci w Odnowie – powiedział ks. Potrapeluk.

Beata jest ze wspólnoty „Sól ziemi” z Nowej Soli. Jest w niej od dwóch lat, do wspólnoty niejako zaprosił ja syn, a teraz są w niej całą rodzina, także mąż i dwoje dzieci. Jak twierdzi pani Beata, to dzięki wspólnocie i działaniu Ducha Świętego rodzina się umocniła także w walce z nałogiem jednego z jej członków. – Nasza rodzina się bardziej zżyła ze sobą, zaczęliśmy bardziej na siebie zwracać uwagę, bardziej sobie pomagać – mówiła pani Beata.

Janusz Jędrusik i Teresa Rogowska ze wspólnoty Filadelfia w Nowym Sączu przyznają, ze doświadczenie mocy Ducha Świętego daje inne spojrzenie na świat, daje nowe życie. Pan Janusz mówi, że dopiero w momencie spotkania Jezusa, wejścia do wspólnoty odnalazł sens życia, które wcześniej było – jak twierdzi – pełne zawirowań. – Dzięki temu, że Duch Święty „zaistniał” w moim życiu, również rodzina się ostała, bo szukając ratunku dla siebie, ten ratunek przyszedł dla całej rodziny.

O tym, że jasnogórskie czuwanie będące jednym z największych modlitewnych spotkań organizowanych w Polsce wyrażające jedność z Kościołem i jego pasterzami, jest ważnym doświadczeniem bycia „razem” mówił w rozmowie z @JasnaGóraNews bp Andrzej Przybylski, delegat KEP ds. Ruchu Odnowy w Duchu Świętym. Przypomniał, że wszelkie obdarowania, które otrzymują wspólnoty i pojedynczy ludzie, jeśli są od Ducha Świętego, to nie są one dla pojedynczych ludzi, ale są dla całości, dla jedności. – I dlatego to spotkanie na Jasnej Górze jest wyrazem jedności wszystkich wspólnot, które na co dzień uwielbiają Pan Boga, przywołują obecności Ducha Świętego – powiedział bp Przybylski.

Delegat KEP ds. Ruchu Odnowy w Duchu Świętym zwrócił uwagę, że Kościół charyzmatyczny, to taki, który nie wyklucza strukturalności. Porównał go do strumienia łaski, który potrzebuje naczyń, by je napełniać. – Kościół charyzmatyczny to jest ten strumień łaski, strumień wody Ducha Świętego, który o tyle jest zdrowy i ożywia świat, kiedy wchodzi w pewne właśnie „naczynia” Kościoła, i hierarchiczność, i nauczanie Kościoła, przede wszystkim wierność Słowu Bożemu, bo przede wszystkim Duch Święty, to nie jest jakikolwiek „prywatny duch”, odczucie takiej czy innej osoby. To jest Duch Jezusa Chrystusa i o Jego autentyczności świadczy to, że jest tożsamy z przekazem Jezusa – wyjaśniał bp Przybylski. Zwrócił uwagę, że Kościół jak każdy organizm, może „się zastać”, zatrzymać na tym, co było, a Ruch Odnowy w Duchu Świętym, nazywanym „wiosną Kościoła”, uczy wciąż otwartości na nowe, także by nowych ludzi przyprowadzić do Kościoła, w nowy sposób głosić niezmienną Ewangelią, tak jak podpowiada Duch Święty.

Czuwanie modlitewne poprzedziło piątkowe (17 V) spotkanie animatorów i liderów wspólnot w Polsce o charakterze formacyjnym.

Na początku XX w. w kościołach protestanckich dało się zauważyć charyzmatyczne ożywienie, które w latach 60. zaowocowało powstaniem w Kościele katolickim pierwszych grup Odnowy Charyzmatycznej. Podczas obrad Soboru Watykańskiego II w 1963 r. poważna dyskusja teologiczna dotyczyła charyzmatów. Owocem jej było zamieszczenie w Konstytucji Dogmatycznej o Kościele „Lumen Gentium” zapisu o tym, że Duch Święty prowadzi i uświęca Kościół nie tylko przez sakramenty i posługi, ale również udzielając wiernym szczególnych, szeroko rozpowszechnionych łask (charyzmatów) w celu odnowy i rozbudowy Kościoła.

W Polsce grupy Odnowy zostały zaszczepione w latach 70. XX w. Największy rozkwit grup Odnowy nastąpił w pierwszej połowie lat 80. XX w. Dziś w każdej diecezji działa od kilku do kilkudziesięciu grup modlitewnych. Spotykają się one co tydzień. Głównym elementem dwu-trzygodzinnych spotkań jest żywa modlitwa. Mają one najczęściej strukturę otwartą, lecz pewne elementy powtarzają się: zaproszenie Ducha Świętego do prowadzenia spotkania, uwielbienie Boga (ten rodzaj modlitwy przeważa), słuchanie Słowa Bożego, nauczanie, osobiste świadectwo życia niektórych uczestników. Na spotkaniach modlitewnych ujawniają się charyzmaty. Grupy modlitewne prowadzone są najczęściej wspólnie przez duszpasterza i zespół świeckich animatorów z liderem na czele; spotkania odbywają się zwykle przy parafii.

Doświadczenie odnowy w Duchu Świętym nie jest czymś nowym. Nawiązuje ono do tradycji Biblijnej, która ukazuje życie pierwotnego Kościoła, zwłaszcza Dzieje Apostolskie (Dz 1,5.8; 2,1-4; 8,14-17). Są to teksty ukazujące wypełnienie się zapowiedzi Jezusa (Mk 16,15-18): „I rzekł do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie.”