Zmarł przyjaciel papieża. Franciszek wspomina ich ważną rozmowę z ostatniego konklawe

W wieku 87 lat zmarł w Brazylii przyjaciel papieża Franciszka, kardynał Claudio Hummes, emerytowany arcybiskup Sao Paulo, były prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa. O jego śmierci poinformował w poniedziałek obecny metropolita miasta kardynał Odilo Pedro Scherer.

Claudio Hummes był arcybiskupem Sao Paolo z nominacji Jana Pawła II od 1998 roku. Trzy lata później polski papież wyniósł go do godności kardynalskiej. W 2006 roku Benedykt XVI mianował go prefektem Kongregacji ds. Duchowieństwa. Urząd ten zajmował do 2010 roku.

Rozmowa w czasie konklawe

Papież Franciszek opowiedział o roli, jaką jego brazylijski przyjaciel odegrał podczas konklawe w marcu 2013 roku, gdy został wybrany. Obaj siedzieli wtedy obok siebie w Kaplicy Sykstyńskiej. – Kiedy liczba głosów dochodziła do dwóch trzecich i zaczęło się robić niebezpiecznie, kardynał Hummes objął mnie, ucałował i powiedział: „Nie zapomnij o ubogich”. I wtedy natychmiast pomyślałem o Franciszku z Asyżu – wspominał papież, wyjaśniając przyczyny wyboru imienia.

Kardynał był też przewodniczącym Konferencji Eklezjalnej Amazonii (z tego powodu był aktywnym uczestnikiem Synodu dla Amazonii). Był też uważany za jednego z wielkich elektorów papieża Franciszka. Także między innymi z powodu wspomnianej wyżej historii. Duchown został zarażony wirusem Covid 19, a następnie musiał zmierzyć się ze skomplikowaną fazą następstw tej infekcji.

Urodził się 8 sierpnia 1934 w mieście Montenegro (archidiecezja Porto Alegre na południu Brazylii) w rodzinie emigrantów niemieckich. Na chrzcie otrzymał imiona Cláudio Aury Affonso. 1 lutego 1952 wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych (franciszkanów; OFM), odbywając formację w seminarium i kolegiach swego zakonu. 3 sierpnia 1958 przyjął święcenia kapłańskie a w rok później wyjechał na dalsze studia na Papieskim Ateneum Antonianum w Rzymie (1959-63).

Wymagająca diecezja

22 marca 1975 Paweł VI mianował 40-letniego wówczas zakonnika biskupem koadiutorem z prawem następstwa diecezji Santo André (koło São Paulo); sakrę nowy biskup przyjął 25 maja, a 29 grudnia tegoż roku został pełnoprawnym biskupem diecezji. Stolica jego diecezji – wielki ośrodek przemysłowy, położony w regionie metropolitalnym São Paulo – była wówczas terenem dużych napięć społecznych i politycznych między miejscowymi robotnikami a zarządami zakładów pracy i wojskowymi rządzącymi krajem w latach 1964-85. Młody biskup, który jako swe motto przyjął ewangeliczne słowa: „Wszyscy jesteście braćmi”, szybko zaangażował się w rozwiązywanie problemów swych wiernych, m.in. pomógł zorganizować związki zawodowe hutników i popierał ich strajki, zezwolił na odbywanie w kościołach tajnych spotkań niezależnych związkowców i ukrywał ich przywódców, prześladowanych przez juntę. Jednym z nich był Luiz Inácio Lula da Silva – późniejszy prezydent Brazylii.

W episkopacie swego kraju odpowiadał za duszpasterstwo świata pracy. Jednocześnie bp Hummes był stanowczym przeciwnikiem teologii wyzwolenia, broniąc ubogich i praw człowieka. Po 21 latach pracy w Santo André Jan Paweł II powołał go 29 maja 1996 na arcybiskupa metropolitę Fortalezy, skąd po niespełna 2 latach – 15 kwietnia 1998 – przeniósł 63-letniego wówczas hierarchę na stolicę metropolitalną São Paulo. Na konsystorzu 21 lutego 2001 włączył go w skład Kolegium Kardynalskiego.

Zobacz także