90 lat istnienia państwa-miasta Watykan

Nazajutrz, 8 czerwca weszło w życie sześć głównych ustaw nowego państwa, promulgowanych przez papieża Piusa XI, w tym Ustawa Podstawowa (Legge Fondamentale), która w artykule 1. stwierdzała, że papież jest suwerenem (władcą) Państwa Miasta Watykanu).

Układy (lub Traktaty) Laterańskie uregulowały ostatecznie sytuację papieży w Rzymie i na terenie Włoch, którzy od czasu zjednoczenia Italii w 1870 i zlikwidowania Państwa Kościelnego 4 lata wcześniej uważali się za „więźniów Watykanu”, co zresztą nie przeszkadzało im w sprawnym i skutecznym kierowaniu Kościołem.

Państwo Kościelne powstawało stopniowo we wczesnym średniowieczu i okresie Odrodzenia osiągnęło swój największy rozkwit i zasięg, obejmując znaczną większość Półwyspu Apenińskiego i Sycylię. Później wewnętrzne tarcia i walki możnych rodów rzymskich i z innych miast ówczesnych Włoch doprowadziły do kurczenia się tego obszaru, a ostateczny cios zadały mu wojska Garibaldiego, które w 1870 doprowadziły do zjednoczenia podzielonych ziem włoskich i utworzenia niepodległych Włoch ze stolicą w Rzymie. Dopiero rozmowy z rządem Mussoliniego doprowadziły do rozwiązania w 1929 tego problemu, znanego jako „kwestia rzymska”.

Zobacz także