Boliwia. Selwa znowu rozbrzmiała muzyką baroku misyjnego

Podczas 10 dni tegorocznego XII. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Renesansu i Baroku Amerykańskiego „Misiones de Chiquitos” (XII Festival Internacional de Música Renacencista y Barroca „Misiones de Chiquitos”) odbyło się ponad 150 koncertów w 19 miejscach na wschodzie i południu Boliwii (Santa Cruz de la Sierra, Chiquitania, Tarija). W dniach od 13 do 22 kwietnia 2018 r. ponad tysiąc muzyków i chórzystów (1073 osób) biorących udział w tym festiwalu, pochodzących z 17 krajów, przemieszczało się każdego dnia, aby zaprezentować swój repertuar w innym miejscu. Było to 61 większych i mniejszych grup muzycznych (orkiestr i chórów) oraz duetów i solistów. Najliczniejszą grupę stanowili Boliwijczycy (zespoły i chóry reprezentujące szkoły muzyczne z Chiquitani oraz chór i orkiestra Arakaendar z Santa Cruz de la Sierra).

Szacuje się, że tegoroczny festiwal zgromadził ponad pięćdziesięciotysięczną publiczność. Pobyt w Boliwii i udział w festiwalu to nie tylko obcowanie z muzyką baroku misyjnego (instrumentalną oraz śpiewem), ale również bezpośredni kontakt z mało znaną historią tego regionu, ciekawą przyrodą, bogatymi tradycjami kulinarnymi, a nade wszystko spotkania z fascynującymi ludźmi reprezentującymi środowiska muzyczne z wielu krajów świata. Dla przyjezdnych to również wspaniała okazja, aby spotkać się z tamtejszymi muzykami, w dużej mierze pochodzenia indiańskiego, którzy z wielkim zaangażowaniem i powodzeniem kultywują tradycje muzyczne zapoczątkowane w tych regionach na przełomie XVII i XVIII w. przez misjonarzy z Towarzystwa Jezusowego, a następnie podtrzymywane przez franciszkanów.

W festiwalu biorą udział artyści z wielu zakątków świata. Są to wybitni specjaliści w zakresie interpretacji muzyki dawnej, w tym baroku misyjnego. Po ponad dwóch dekadach funkcjonowania Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Renesansu i Baroku Amerykańskiego „Misiones de Chiquitos” zyskał on taki rozgłos i prestiż, że obecnie wielcy artyści i wybitne grupy muzyczne poczytują sobie za zaszczyt uczestniczenie w tym wydarzeniu artystycznym. Liczne zgłoszenia na festiwal są weryfikowane przez dyrektora artystycznego i tylko najlepsi zostają zaproszeni.

Niemal od pierwszego wieczoru festiwalu można doświadczyć faktu, że jest to spotkanie muzyków różnych proweniencji, gdzie na scenie w prezbiterium obok siebie występują artyści z USA, Europy, Azji i Boliwii. Taki zamysł nie jest przypadkowy. Okazuje się bowiem, że wielu boliwijskich muzyków nie odbiega aż nadto poziomem artystycznym od zawodowych muzyków zagranicznych. Stąd też takie światowe sławy jak grupa Julliard 415 z USA, która wyraziła zgodę na częściowo wspólny występ z chórem z wioski Urubichá, Ensemble Donizetti z Włoch z chórem Guaraní z Palmarito, hiszpańska skrzypaczka Lina Tur Bonet i gitarzysta Joseph María Martí z grupy MUSIca ALcheMIca na występ z orkiestrą z San José de Chiquitos.

Dla wszystkich jest to wspaniała okazja do spotkania, do wzajemnego okazania sobie szacunku, do wymiany doświadczeń, czyli jednym słowem do wspólnego przeżywania koncertów z muzyką baroku misyjnego. Jest to zarazem okazja do promowania miejscowych muzyków, wywodzących się z tamtejszych szkół muzycznych. Festiwal jest również miejscem, gdzie swoje umiejętności artystyczne przedstawiają boliwijscy artyści, którzy studiują lub ukończyli już studia w europejskich albo amerykańskich konserwatoriach muzycznych, jak np. skrzypaczka Karín Cuéllar pochodząca z Santa Cruz i studiująca w Anglii. Nie jest żadną tajemnicą, że każdy Międzynarodowy Festiwal Muzyki Renesansu i Baroku Amerykańskiego „Misiones de Chiquitos” wymaga wielkich funduszy, ale nade wszystko potrzebne jest wielkie zaangażowanie dziesiątek osób oraz setek wolontariuszy. Dlatego na uwagę zasługuje jednej strony pełne poświęcenie i zaangażowanie werbisty pochodzącego z Poznania – prof. Piotra Nawrota mSVD, zaś z drugiej strony wielu jego boliwijskich współpracowników i pomocników.

Tomasz Szyszka SVD
Tarija, 25 IV 2018 r.

Rosja . Zaproszenie do Rosji [MISYJNE DROGI]

Brazylia. Oklaski na święceniach [MISYJNE DROGI]

Brazylia. Sto lat minęło [MISYJNE DROGI]

Naznaczeni cierpieniem i niemocą 

Kamerun. Grzegorz budowniczy [MISYJNE DROGI]

Madagaskar. Z języka „boskiego” na ludzki [MISYJNE DROGI]