Boliwia: Święto Aniołów

W sobotę i w niedzielę w dzielnicy Tiquipaya w Cochabambie obchodzono Święto Aniołów. A to z tej racji, że patronami dzielnicy są właśnie oni.  

W sobotę świętowanie zaczęło się procesją o godzinie 15.00 . Oczywiście procesje nie są podobne do tych w Polsce. Zjechało się wiele grup folklorystycznych i zespołów muzycznych z całej Boliwii. Można było usłyszeć różne rodzaje muzyki i tańców, a także zobaczyć różnobarwne stroje. Boliwijczycy pasjonują się kolorowym folklorem. Oczywiście muzyka i taniec dominują na każdym święcie: zarówno kościelnym, jak i państwowym. Taneczne korowody szły ponad kilometr do głównego placu przed kościołem, a następnie wszyscy uczestniczyli we Mszy św. o godzinie 19.00. A potem? Dalszy ciąg tańców i śpiewów! Wyglądało to dość podobnie. Oczywiście przy tej okazji „lało się strumieniami´” piwo i chicha (napój narodowy z małym procentem alkoholu). Zapach fermentu chichi wyczuwalny był z daleka i mieszał się z zapachem natury.   

Święto Aniołów w Boliwii

W Boliwii synkretyczne wierzenia miejscowe mieszają się z chrześcijaństwem. Na przykład  pierwszą kroplę każdego napoju wylewa się na ziemię. Tubylcy stwierdzą, że jest to przeznaczone dla Pachamama, czyli dla matki ziemi. Utożsamia się ją z Maryją dziewicą. Tańce i śpiewy też w większości są pomieszane z tańcami i śpiewami mieszkańców Andów.  Boliwijczycy bardzo lubią tańczyć i śpiewać; robią to przy każdej okazji. I zdawało by się, że nie robią nic, tylko tańczą i świętują. Trzeba jednak przyznać, że są w tym dość dobrzy. A wszystko – powiadają – dla Jezusa i Maryi. Nie kryją się ze swoją wiarą. Na wielu autobusach oraz autach prywatnych i państwowych widnieją różne obrazy i zdania religijne, jak na przykład: „Jezu, prowadź nas podczas jazdy i opiekuj się nami” lub „Matko Boża, opiekuj się nami”. Krzyże i figurki świętych spotyka się w wielu urzędach, aptekach, a nawet na posterunku policji i na rynku w specjalnie przygotowanych dla nich ołtarzykach.  To dobrze, że Bóg pełni ważną rolę w ich życiu i nie kryją się ze swoją religijnością.  

Fot. ks. Andrzej Borowiec SDB

ks. Andrzej Borowiec SDB

salezjanin, misjonarz w Boliwii

Uganda: świątecznie

Tanzania: największy dar

Białoruś: stałem się wędkarzem

Turkmenistan: jesteście piękni 

Boliwia: z perspektywy ulicy 

Kamerun: czas – start!