Uganda: świątecznie

Franciszkanie pracujący na misjach w Ugandzie mają w tym roku kilka powodów do radości. Pierwszym z nich jest wspaniała wiadomość, że nasi dwaj współbracia męczennicy z Peru: o. Michał Tomaszek i o. Zbigniew Strzałkowski zostaną w grudniu ogłoszeni przez Kościół błogosławionymi. Choć ich posługa misyjna trwała dosyć krótko, niespełna trzy lata, jednak została uwieńczona męczeństwem za wiarę. Dziękujemy Bogu za ich piękne świadectwo miłości, bo, jak mówi Jezus, „nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15,13).

Munyonyo, trzecie miejsce obecności franciszkanów w Ugandzie, gdzie mieszkam, nabiera powoli nowych kształtów. Styczeń i luty upłynęły pod znakiem wyrównywania terenu. Bez tego nie moglibyśmy niczego budować. Sanktuarium jest położone na pochyłym terenie schodzącym do podmokłego brzegu jeziora Wiktorii. Projekt rozpoczął się symbolicznym przecięciem wstęgi. Zostały wyrównane miejsca pod budowę kościoła i klasztoru z domem formacyjnym. Już wkrótce rozpoczną się prace budowlane. W jednym z wywiadów ojciec święty Franciszek poinformował, że ma zamiar pod koniec tego roku odwiedzić Ugandę i Republikę Środkowej Afryki. Do tego czasu chcemy położyć fundamenty pod kościół i zaprosić papieża do Munyonyo, aby wmurował kamień węgielny pod sanktuarium.

Pierwszy raz w historii sanktuarium w Munyonyo wierni mogli przeżywać na miejscu przygotowanie i liturgię Triduum Paschalnego. Wielki Tydzień rozpoczęliśmy procesją z palmami, która prowadziła od miejsca męczeństwa św. Denisa Ssebugwawo do sanktuarium. Niestety nie mogliśmy znaleźć osiołka, na którym ktoś mógłby odegrać scenę wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy. Znaleźliśmy natomiast w pobliskiej okolicy… konia czystej krwi arabskiej. Wyglądał jak lekko wyrośnięty osiołek, dlatego procesja była pełna koloru i symboliki.

Również pierwszy raz w historii Munyonyo odbyła się wielkopiątkowa Droga Krzyżowa w plenerze. Młodzież przedstawiła sceny poszczególnych stacji, a rozważania były odczytane w co najmniej ośmiu językach używanych w Ugandzie. Ugandę zamieszkuje około 40 różnych plemion, które posługują się różnymi językami. Kampala, w tym także Munyonyo, jest miejscem w którym te plemiona się mieszają. Ugandyjczycy przyjeżdżają do stolicy w poszukiwaniu pracy czy lepszej edukacji, a uciekinierzy z różnych części Afryki w poszukiwaniu pokoju i bezpieczeństwa.

Ostatnim akcentem świątecznym było spotkanie dzieci w Poniedziałek Wielkanocny. Radosne śpiewy uwielbienia, upominki, posiłek i taniec były ukoronowaniem świątecznego czasu. Błogosławieni męczennicy Zbyszku i Michale, wypraszajcie dla nas u Boga potrzebne łaski.

Zobacz także