Bp Stułkowski podczas ingresu: posłuchajmy wspólnie „muzyki wiary” płynącej z życia

– Zapraszam do wspólnej misji przyprowadzania ludzi do Boga. Staję dziś przed wami jak dyrygent, którego misją jest wydobyć z was Boże obdarowanie, które nosicie w sobie, by ludzie patrząc na życie naszej wspólnoty, chcieli słuchać „muzyki wiary”, która płynie z życia – zwrócił się do obecnych w katedrze bp Szymon Stułkowski, nowy biskup płocki, wcześniej biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej.

Ingres odbył się w w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Płocku. Bp Stułkowski powiedział, że decyzję Ojca Świętego Franciszka, by ustanowił go biskupem płockim, odczytuje jako wolę Bożą, by w Kościele prowadził ludzi mu powierzonych do „źródła wody żywej, do samego Chrystusa”. Prastara katedra płocka, z chrzcielnicą i paschałem, przypomina, że w tym miejscu tu od wieków Jezus sprawia, „że w zjednoczonych z Nim ludziach, przez łaskę chrztu świętego, bije źródło wody żywej”.

Skarb

– Wielu ochrzczonych jest świadomych tego, jaki skarb noszą w sobie, pielęgnują go i strzegą. Są i tacy, którzy mając w sobie to Boże źródło nie są tego świadomi albo mają żal do rodziców i Kościoła, że ktoś ich tym źródłem obdarował. Czytając w ostatnim czasie uzasadnienia dokonywanych apostazji, spotkałem i takie, gdzie osoba wyrażała żal, że rodzice ochrzcili ją bez jej zgody. Trudno pytać niemowlę o zgodę. Kościół udziela chrztu dzieciom odpowiadając na prośbę rodziców i przyjmując ich zapewnienie, że wychowają dziecko w wierze – zaznaczył biskup.

>>> Nowy biskup płocki, bp Stułkowski: gramy w jednej drużynie o zbawienie [ROZMOWA]

Rzeka wody życia

Biskup stwierdził, że obserwując spadek religijności, zwłaszcza wśród ludzi młodych, z pewnym niepokojem trzeba patrzeć się w przyszłość i pytać, czy rzeka wody życia płynąca z katedry będzie czymś wartościowym dla przyszłych pokoleń. Zaznaczył też, że jako biskup bierze na siebie odpowiedzialność za przepływ strumieni wody żywej do serc tutejszych ludzi. Jest to zadanie ponad siły jednego człowieka, dlatego zaprosił duchowieństwo, osoby konsekrowane i wiernych świeckich do „wspólnej misji przyprowadzania ludzi do Boga”. Każdy został przez Boga obdarowany talentami i charyzmatami, które mają służyć budowaniu Królestwa Bożego.

Dyrygent i orkiestra

– Rolę biskupa można porównać do pracy dyrygenta, który stając przed orkiestrą zamierza wydobyć z zespołu taką muzykę, by wszyscy, którzy ją usłyszą chcieli jej posłuchać. Staję dziś przed Wami, jak dyrygent, którego misją jest wydobyć z Was to Boże piękno, to obdarowanie, które nosicie w sobie, by ludzie patrząc na życie naszej wspólnoty chcieli słuchać tej „muzyki wiary”, która płynie z naszego życia. Zdaję sobie sprawę z tego, że najpierw ja sam muszę żyć świadomością obdarowania przez Boga, by ta muzyka była nie tylko wasza ale nasza – podkreślił hierarcha.

Odwołał się do wizerunku Jezusa na obrazku, pochodzącego z XV wieku, który wszyscy otrzymali wchodząc do katedry. Pokazuje on Jezusa stojącego na kuli ziemskiej, jakby w bramie. Jest cierpiący, z Jego ran płyną krople krwi, a za Nim rozpościera się błękit nieba, jakby wieczność. Jezus stoi jak zasłona, przez którą ma się przystęp do „serca Boga”.

Zasłona

W czasie śmierci Jezusa na krzyżu zasłona w świątyni jerozolimskiej rozdarła się przez środek. Ona zamykała dojście do Miejsca Najświętszego, do Arki Przymierza z tablicami Przykazań. Przestała być potrzebna, bo Jezus stał się „nową zasłoną”. Wyraził nadzieję, że uda się żyć prawdą, że „niebo jest otwarte”. Wiara w ten fakt prowadzi do zafascynowania się Bogiem, Jego miłością, Jego miłosierdziem, zatroskaniem o los każdego.

Bp Stułkowski przypomniał, że Jezus przedstawiony na obrazie jest związany kłosem pszenicy i gałązką winogrona, jest spętany chlebem i winem, czyli Eucharystią, „ma eucharystyczne ręce i eucharystyczne nogi”. Zaprasza, by ludzkie ręce i nogi były eucharystyczne: – Staną się takimi wówczas, gdy będziemy żyli Eucharystią, czyli uczestniczyli we Mszy świętej, karmili się Ciałem Chrystusa w Komunii świętej i adorowali Najświętszy Sakrament.

Eucharystyczne ręce i nogi

Interpretował też, że eucharystyczne ręce to takie, które „nie zaciskają się pięść tylko wyciągają się do zgody, które gotowe są zmęczyć się w służbie bliźnim, które podtrzymują słabych i podnoszą upadających”. Natomiast eucharystyczne nogi, to te, które prowadzą do źródła wody żywej, do Jezusa i Jego sakramentów, które chodzą ścieżkami Pana, które kroczą ku ludziom cierpiącym, a omijają drogi prowadzące do miejsc grzechu.

Przypomniał, że za 3 lata diecezja będzie przeżywać jubileusz swojego 950-lecia, a za 9 lat -100-lecie pierwszego objawienia się Jezusa Miłosiernego św. s. Faustynie. Nie chodzi o to, by wspominać tylko rzeczy minione ale o to, byśmy zatroszczyć się o to, „by w tym Kościele trwały do końca: prawdziwa wiara, świętość życia, braterska miłość i duch modlitwy”.

Mapa drogowa

Wyraził nadzieję, że uda się wypracować synodalnie duszpasterską „mapę drogową”, która do tych wydarzeń doprowadzi. Oby otwarte do katedry drzwi płockie były znakiem „otwarcia do wewnątrz, by iść w głąb, do źródła wody żywej oraz otwarcia na zewnątrz, by miłość Boża wypływała ze świątyni i przenikała naszą codzienność”.

Biskup płocki opowiedział też o swoim herbie, między innymi o koronie, która nawiązuje do św. Zygmunta, patrona Płocka oraz Gwiazda Betlejemska, zapowiadająca Zbawiciela. – Staję przed Wami ze świadomością równej godności, i wezwania do zaangażowania się w misję Kościoła nas wszystkich. Otrzymaliśmy ją na mocy chrztu świętego. Chcę prosić o wstawiennictwo szczególnie Maryję i św. Zygmunta, bym wszystkich traktował jako podmioty misji Kościoła – konkludował biskup płocki.

Życzenia abp. Gądeckiego

Gratulacje i życzenia z okazji dzisiejszego ingresu do katedry płockiej złożył bp. Szymonowi Stułkowskiemu, w imieniu Konferencji Episkopatu Polski, jej przewodniczący abp Stanisław Gądecki. W krótkim słowie wygłoszonym na zakończenie Mszy Świętej zapewnił o modlitwie w jego intencji.

„Życzę Ci odwagi Słońca, które mimo nędzy tego świata dzień po dniu wschodzi i obdarza nas blaskiem i ciepłem swoich promieni” – powiedział abp Stanisław Gądecki, zwracając się do bp. Szymona Stułkowskiego.

Publikujemy pełną treść życzeń:

Ekscelencjo,

Księże Biskupie Szymonie,

Razem z delegacją archidiecezji poznańskiej przybywam Ekscelencjo Księże Biskupie Szymonie, z ogromną radością na Twój ingres do prastarej płockiej katedry. Ten ingres przypomina nam, że biskupi – jak uczy Pastores gregis – są następcami apostołów nie tylko w autorytecie i świętej władzy, ale także w formie życia apostolskiego, w cierpieniach apostolskich z powodu głoszenia i szerzenia Ewangelii, czułej i miłosiernej trosce o powierzonych sobie wiernych, w obronie słabych, w nieustannym czuwaniu nad Ludem Bożym.

Z racji dzisiejszego ingresu składam Tobie w imieniu Konferencji Episkopatu Polski najserdeczniejsze gratulacje i życzenia, zapewniając jednocześnie o naszej wspólnej modlitwie w Twojej intencji. Stajesz się spadkobiercą chlubnych dziejów diecezji płockiej, następcą innego biskupa Szymona, działającego w pierwszej połowie XII wieku, który był pierwszym biskupem płockim poświadczonym przez Galla Anonima. W 1109 roku odparł on razem z komesem Mazowsza Magnusem groźny najazd wojsk pomorskich. Według Długosza rządził tą diecezją przez 21 lat. Stajesz się następcą biskupa płockiego Jana Lubrańskiego, który bardzo owocnie, podobnie zresztą jak bp Wojciech Tolibowski, zapisał się później w dziejach diecezji poznańskiej. Wreszcie następcą męczenników – bł. abp. Antoniego Juliana Nowowiejskiego i bł. bp. Leona Wetmańskiego, którzy zginęli w niemieckim obozie koncentracyjnym w Działdowie.

Odwagi, nie jesteś sam. W pracy ewangelizacyjnej wspierać Cię będą: biskup pomocniczy, biskupi seniorzy, kapłani, osoby życia konsekrowanego i wierni świeccy, katecheci, członkowie stowarzyszeń życia apostolskiego, duszpasterstw, ruchów i wspólnot religijnych, osoby zaangażowane w dzieła miłosierdzia, a także członkowie innych Kościołów i wspólnot chrześcijańskich oraz wszyscy mieszkańcy tutejszego regionu.

Korzystam z okazji, aby podziękować raz jeszcze za Twoją dotychczasową, pełną oddania i rozmachu pracę w archidiecezji poznańskiej. W latach 2016-2019 byłeś rektorem Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Nie sposób wymienić wszystkich Twoich aktywności diecezjalnych. Wystarczy, że wspomnę funkcję wikariusza generalnego archidiecezji poznańskiej, odpowiedzialność za katechezę szkolną i szkolnictwo katolickie, za opiekę nad Akademickim Kołem Misjologicznym im. dr Wandy Błeńskiej i funkcję diecezjalnego dyrektora papieskich Dzieł Misyjnych.

W ramach Konferencji Episkopatu Polski pełniłeś zadania sekretarza Komisji Duszpasterstwa, współtworzącego Program Duszpasterski dla Kościoła w Polsce. Dziękuję za pracę w Komisji Duszpasterstwa KEP, w Radzie ds. Misji oraz Radzie ds. Apostolstwa Świeckich. Ufam, iż nowe obowiązki biskupa diecezjalnego nie przeszkodzą Ci w dalszym angażowaniu się w kolegialne ciała Konferencji Episkopatu Polski.

Twoje życie i posługę biskupią oraz umiłowaną diecezję płocką powierzam opiece Chrystusa Dobrego Pasterza i Jego Matki Maryi, której przykład pozwoli Ci stać się mistrzem w słuchaniu Słowa Bożego i w Jego wypełnianiu. Niech w tym dziele wspierają Cię wszyscy święci patronowie diecezji płockiej i naszej Ojczyzny.

Drogi Szymonie, na koniec życzę Ci odwagi Słońca, które mimo nędzy tego świata dzień po dniu wschodzi i obdarza nas blaskiem i ciepłem swoich promieni.

+ Stanisław Gądecki

Arcybiskup Metropolita Poznański

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

Płock, 26 listopada 2022 r.

Zobacz także