Dziś święto apostołki apostołów – św. Marii Magdaleny

Zgodnie z decyzją papieża Franciszka – 22 lipca w Kościele katolickim przypada święto św. Marii Magdaleny. Według Ewangelistów była ona pierwszym świadkiem i zwiastunem dobrej nowiny o zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa, stąd nazywana jest apostołką apostołów. Od początku była czczona przez Kościół na Zachodzie i na Wschodzie.

W 2016 r. papież Franciszek podniósł przypadające 22 lipca wspomnienie liturgiczne (obowiązkowe) św. Marii Magdaleny do rangi święta.

„W naszych czasach, gdy Kościół wezwany jest, aby jeszcze bardziej zastanowić się nad godnością kobiety, nad nową ewangelizacją i nad wielkością misterium Bożego Miłosierdzia, wydaje się rzeczą słuszną, by również postać św. Marii Magdaleny jeszcze lepiej została wiernym ukazana. Ta bowiem niewiasta, znana ze swej miłości do Chrystusa i sama wielce przez Niego umiłowana, nazwana przez św. Grzegorza Wielkiego +świadkiem Bożego Miłosierdzia+ i przez św. Tomasza z Akwinu +apostołką apostołów+, może być dzisiaj przez wiernych uważana jako wzór posługi kobiet w Kościele” – czytamy w dekrecie watykańskiej Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wydanym w 2016 r.

>>> Kim była i jak wyglądała Maria Magdalena? Legenda i model 3D

Zwrócono w nim uwagę, że „Kościół, tak na Zachodzie jak i na Wschodzie, choć w różny sposób, to jednak zawsze czcił św. Marię Magdalenę, pierwszego świadka i zwiastunkę dobrej nowiny o zmartwychwstaniu Pańskim”.

Postać Marii Magdaleny pojawia się w opisach męki, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa u trzech Ewangelistów – św. Marka, Mateusza i Jana. Z opisu św. Jana wiemy, że była obecna przy ukrzyżowaniu Jezusa. „Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena” – czytamy.

Ewangelista Mateusz i Marek podają, że była także przy pogrzebie Chrystusa. Piszą, że po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia” udała się do grobu, aby dokończyć obrzędy pogrzebowe, namaścić ciało Jezusa wonnymi olejkami. Relacje ewangelistów różnią się jednak od siebie okolicznościami. U Mateusza – Maria Magdalena przychodzi do grobu wraz z „drugą Marią”, a u Marka występują z nią Maria, matka Jakuba i Salome, u Łukasza także Maria oraz Joanna i inne kobiety. U ewangelisty Jana i w późniejszym zakończeniu ewangelii Marka – Maria Magdalena jest sama.

Według trzech ewangelistów – Mateusza, Marka i Jana – Maria Magdalena jest także pierwszą osobą, której ukazał się Zmartwychwstały Pan. Mateusz opisuje, że Zbawiciel stanął przed niewiastami a „one podeszły do Niego, objęły za nogi i oddały Mu pokłon”. Następnie zostały posłane, aby oznajmić tę wiadomość uczniom.

Według św. Marka, „Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której przedtem wyrzucił siedem złych duchów”. „Ona poszła i oznajmiła to Jego towarzyszom, pogrążonym w smutku i płaczącym. Ci jednak, słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie dali temu wiary” – dodał Ewangelista.

Dokładniej spotkanie Marii Magdaleny z Jezusem opisuje Ewangelista Jan. Z jego relacji wynika, że Zmartwychwstały pozwala rozpoznać się zwracając się do niej po imieniu „Mario!”. „Ona, obróciwszy się, powiedziała do Niego po hebrajsku: +Rabbuni+, to znaczy: (Mój) Nauczycielu! Rzekł do niej Jezus: +Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego+”.

„W jej drodze do grobu odzwierciedla się wierność wielu kobiet, które przez wiele lat chodzą cmentarnymi dróżkami, pamiętając o kimś, kogo już nie ma. Najbardziej autentycznych więzi nie zrywa nawet śmierć: są tacy, którzy nadal kochają, nawet jeśli ukochana osoba odeszła na zawsze” – powiedział 17 maja 2017 r. papież Franciszek.

Doktor Kościoła, św. Grzegorz I Wielki (ur. ok. 540 r. w Rzymie) utożsamiał Marię Magdalenę z jawnogrzesznicą, która – jak pisze Ewangelista Łukasz – obmyła nogi Jezusa wonnymi olejkami oraz z Marią, siostrą Łazarza, o której pisał Ewangelista Jan. Jednak, według ojców Kościoła na Wschodzie, imię Maria miały trzy różne kobiety nie mające ze sobą bliższego związku.

W 1969 r. papież Paweł VI oficjalnie zrehabilitował imię Marii Magdaleny. W wyniku reform soboru watykańskiego II w 1978 r. w odnowionych tekstach brewiarza wyeliminowano inwokacje „o Marii, jako pokutnicy i wielkiej grzesznicy” i przedstawiono ją wyłącznie, jako „zwiastunkę wielkanocnej radości”.

Według jednej z tradycji, grób Marii Magdaleny miał być pierwotnie w Efezie. Po tym, kiedy Turcy zawładnęli miastem, za cesarza Leona Filozofa (886-912), jej relikwie miały zostać przeniesione do Konstantynopola, skąd następnie przetransportowano je do Vezelay we Francji, gdzie do dziś doznają czci. Według innej tradycji, po śmierci Jezusa, Maria Magdalena udała się do Prowansji, gdzie zamieszkała w grocie w la Sainte-Baume, gdzie prowadziła życie pustelnicze. Po śmierci została pochowana u stóp wzgórza miasta Saint Maximin w krypcie kościoła.

Kościół prawosławny pamięć św. Równej Apostołom Marii Magdaleny – jednej ze świętych niewiast niosących wonności do grobu – obchodzi 4 sierpnia.

Na ikonach św. Maria Magdalena przedstawiana jest, jako niewiasta w średnim wieku odziana w długą szatę. Biała chusta przykrywa jej długie włosy. W prawej ręce trzyma krzyż, a w lewej naczynie z olejkiem. Czasem występuję w bogatym książęcym stroju lub trzyma gałązkę palmową, jajko, księgę na znak swej działalności apostolskiej. Święta pojawia się również na ikonach Ukrzyżowania Chrystusa, zdjęcia z Krzyża, złożenia Chrystusa do grobu. Jako jedna z trzech niewiast przedstawiana jest też przy pustym grobie Zmartwychwstałego, gdzie Chrystus z nią rozmawiał.

Zobacz także