Z Ewangelii na dziś: „Kiedy Jezus przybliżał się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał. Gdy usłyszał przeciągający tłum, wypytywał się, co to się dzieje. Powiedzieli mu, że Jezus z Nazaretu przechodzi. Wtedy zaczął wołać: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!» Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” (Łk 18, 35-40). 

Są momenty w życiu, kiedy te słowa uzdrowionego człowieka, stają się jedyną modlitwą, którą jesteśmy w stanie wypowiedzieć: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!”. Są to sytuacje najczęściej beznadziejnie trudne. Słowa te wyrażają  dominację, poczucie bezradności i zależności od Boga –  sami niewiele możemy, ale nie ma sytuacji bez wyjścia, bo na szczęście jest On. 

Marcin Wrzos OMI