Gruzja: metropolita pełniący obowiązki głowy Kościoła prawosławnego – prawdopodobnie zatruty

Strażnik Tronu Patriarszego, czyli tymczasowy zwierzchnik Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego (GKP), metropolita Szio został prawdopodobnie zatruty – podała 6 lica gruzińska stacja telewizyjna „Rustawi-2”, powołując się na własne źródła. Według niej o ewentualnej próbie otrucia 54-letniego hierarchy dowiedziano się po stwierdzeniu obecności w jego organizmie licznych substancji trujących. Stacja stwierdziła, iż w Patriarchacie Gruzińskim nie wykluczają, że metropolitę ktoś od dłuższego czasu podtruwał, choć z drugiej strony w GKP ani nie potwierdzono, ani nie zaprzeczono tej wiadomości.

Inna gruzińska stacja telewizyjna „Mtawari Archi” oznajmiła, że według jej danych, metropolitę zatruto tydzień temu, dodając, że gdy w ubiegłym tygodniu poczuł się on źle podczas sprawowania liturgii, przeprowadzono badania lekarskie, które wykryły w jego krwi prawdopodobnie ślady arszeniku.

Na razie władze kościelne nie wypowiadają się na temat stanu jego zdrowia.

>>> Tylko 4 proc. Ukraińców identyfikuje się z prawosławiem moskiewskim

Metropolita Szio (w świecie Elizbar Mudżiri) urodził się 1 lutego 1969 w Tbilisi. W młodości chodził równolegle do szkoły średniej i muzycznej, specjalizując się w grze na wiolonczeli, wykazując – zdaniem wielu świadków – duże uzdolnienia muzyczne. Po maturze w 1991 rozpoczął studia w stołecznym konserwatorium, ale po 3 latach, na rok przed ich ukończeniem, przerwał je i wstąpił do klasztoru św. Szio w Mgwimi, pełniąc w nim różne funkcje. 5 stycznia 1993 został postrzyżony jako mnich, przyjmując imię patrona klasztoru. 19 sierpnia 1995 przyjął święcenia diakonatu a 6 maja 1996 – prezbiteratu (stał się hieromnichem). W 1998 otrzymał godność ihumena.

W 1999 ukończył jako ekstern seminarium duchowne w Batumi, po czym uzupełniał studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej i na Prawosławnym Uniwersytecie Humanistycznym św. Tichona w stolicy Rosji, który ukończył w 2005. Podczas pobytu w stolicy Rosji posługiwał jako kapłan mieszkającym tam Gruzinom w cerkwi św. Jerzego.

18 sierpnia 2003 Święty Synod GKP powołał 34-letniego wówczas duchownego na pierwszego biskupa nowo utworzonej eparchii (diecezji) Senaki i Czchorocku; sakrę nominat przyjął 7 września tegoż roku. 30 kwietnia 2009 powierzono mu również kierowanie parafiami gruzińskimi w Australii. 2 sierpnia 2010 otrzymał godność metropolity, a 21 grudnia tegoż roku wszedł w skład synodalnej komisji ds. kanonizacji świętych Kościoła gruzińskiego.Священный Синод Грузинской церкви также определил его управляющим грузинскими приходами в Австралии. W latach 2013 i 2015 obronił prace magisterską i doktorską na Prawosławnym Uniwersytecie Humanistycznym św. Tichona w Moskwie.

>>> Metropolita Epifaniusz oskarża prawosławie związane z Moskwą o brak woli dialogu [ROZMOWA]

23 listopada 2017 zwierzchnik GKP patriarcha-katolikos Eliasz II wydał dekret, ogłaszający metropolitę Szio strażnikiem Tronu Patriarszego. Decyzję swą sędziwy patriarcha (wówczas 84-letni) oznajmił przed rozpoczęciem uroczystej liturgii w stołecznej cerkwi Kaszueti, powołując się na swe coraz bardziej słabnące siły i zdrowie. Przekazał mu też część swych uprawnień.

Nominacja ta była wielkim zaskoczeniem zarówno dla Synodu, jak i dla samego metropolity i wiernych. Zdaniem niektórych komentatorów Eliasz wskazał w ten sposób na swego następcę, przecinając wewnętrzne spory i walki o władzę w Kościele. 26 tegoż miesiąca, po pierwszej liturgii sprawowanej w stołecznej katedrze Cminda Sameba w nowej roli Szio oświadczył dziennikarzom, że nie wie, dlaczego patriarcha wyznaczył właśnie jego, dodając, iż jest to osobisty wybór dokonany przez Eliasza II a on się temu podporządkował.

Według mediów gruzińskich „locum tenens” Tronu Patriarszego od dzieciństwa przyjaźni się z byłym (w latach 2013-18) prezydentem Gruzji Giorgim Margvelaszwilim i biznesmenem Lewanem Wasadzem. Jest znany z poglądów bardzo konserwatywnych i retoryki antyzachodniej. Od 2013 przewodniczy radzie nadzorczej sponsorowanej przez rząd Fundacji Odrodzenia Demograficznego Gruzji.

Zobacz także