Komentarz do Ewangelii, 17 stycznia 2017

Z Ewangelii na dziś: „Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?». On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom” (Mk 2, 23-27). 

Do czasu narodzin Chrystusa Żydzi, dołączyli 613 kolejnych przykazań do dziesięciu przykazań zawartych w Dekalogu. Były tak szczegółowe, że regulowały z kim można rozmawiać, jak obmywać ręce czy ile kroków można przejść w szabat. Ich religijność zaczął opierać się jedynie na ścisłym i bezrefleksyjnym przestrzeganiu prawa. Zapomnieli o miłości i roztropności. Mistrz z Nazaretu bardzo mocno pokazuje, że miłość i roztropność mają stanowić ważny element powstającego wówczas chrześcijaństwa. To ważne, abyśmy o nich nie zapominali.  

Zobacz także