Królowa Pokoju z Kazachstanu 

Na północy Kazachstanu leży niewielka wieś Oziornoje. To właśnie tam, na rozległych stepach, wznosi się Narodowe Sanktuarium Matki Bożej Królowej Pokoju, jedyne tego rodzaju miejsce kultu religijnego na terenie byłego Związku Radzieckiego.  

Z prośbą o pozwolenie na budowę kościoła Matki Bożej Królowej Pokoju wystąpili zamieszkujący Oziornoje Polacy. Uzyskali je 19 marca 1990 r. Świątynię-sanktuarium poświęcił 9 sierpnia 1992 r. Prymas Polski Józef Glemp, a 24 czerwca 1995 r. biskup Jan Paweł Lenga oddał Kazachstan pod opiekę Matce Bożej Królowej Pokoju. W 1996 r. z inicjatywy biskupa Lengi zapoczątkowano tutaj wieczystą adorację Najświętszego Sakramentu. Zrazu było to jedyne miejsce w Kazachstanie, na owej – jak mówili o niej nasi rodacy – „nieludzkiej ziemi”, gdzie trwała wieczysta adoracja. Znakiem propagowania inicjatywy adoracji w intencji pokoju stał się w Oziornym ołtarz „Gwiazda Kazachstanu” – dar Kościoła w Polsce dla Kościoła w Kazachstanie. Ołtarz ten wykonali w swojej pracowni gdańscy artyści Mariusz i Kamil (jego syn) Drapikowscy.  

Należy też wspomnieć o pielgrzymującej po Kazachstanie figurze Matki Bożej Fatimskiej, która znalazła się w Oziornym 12 kwietnia 1997 r. Następnie przewieziono ją nad pobliskie jezioro i w jej obecności odsłonięto figurę ukazującą Matkę Bożą z Rybami. Figura Matki Bożej z Rybami stanowi wotum mieszkańców Oziornoje za uratowanie zesłanych w to miejsce Polaków od głodowej śmierci, a łączy się ściśle z tutejszym sanktuarium. Opowieść głosi, że Polacy deportowani w 1936 r. do Oziornego przymierali głodem, a spragnieni, cierpieli na omamy i zwidy. Ujrzane przez nich jezioro, które mogło dostarczyć im i wody i pożywienia, okazało się fatamorganą, jednakże po pewnym czasie, mianowicie 25 marca 1941 r. (czyli w uroczystość Zwiastowania NMP), w miejscu domniemanego jeziora pojawiła się prawdziwa woda. Z topniejącego śniegu powstało jezioro, w którym zaczęły mnożyć się ryby. Najprawdopodobniej to ptaki przeniosły ikrę, a ryby do tego stopnia się rozmnożyły, iż w 1941 r., podczas wielkiego głodu, ocaliły wieś od śmierci, co uznano za wielki cud Matki Bożej, upamiętniony między innymi figurą przedstawiającą Maryję z siecią pełną ryb. W ciągu zaledwie trzech dni powstał zbiornik wodny o długości 5 kilometrów i głębokości 8 metrów. Zesłani Polacy wierzyli, że był to cud wybłagany modlitwą różańcową. Następnie wspomniane jezioro cyklicznie wysychało i na nowo wypełniało się wodą.   

Jeszcze w czasie wznoszenia kościoła w Oziornym, 14 grudnia 1991 r., o. Nico Hogland z Holandii podarował owej świątyni figurę Maryi, prosząc, by patronką tutejszej wspólnoty stała się Matka Boża Królowa Pokoju, co okazało się niezwykle wymowne na ziemi nasiąkniętej krwią męczenników. Kilka lat później wspomniany biskup Lenga ogłosił Matkę Bożą Królową Pokoju główną patronką Kazachstanu i Centralnej Azji, a następnie powierzył Kazachstan Jej pieczy. Przy tutejszym sanktuarium pracują między innymi siostry służebniczki Niepokalanego Poczęcia NMP oraz karmelitanki i benedyktyni.

Zobacz także