Już dorosła [MISYJNE DROGI]

Z małej wspólnoty powstało prężnie działające duszpasterstwo, które prowadzi wiele różnych dzieł. Spotkania dla młodzieży w parafiach, wyprawy na krańce świata, Wolontariat Misyjny, Festiwal Życia, no i Oblackie Centrum Młodzieży w Kokotku.

Z narodzeniem NINIWY było tak. Kiedy jesienią 2004 roku młodzi z  Lublińca, Wrocławia i Kędzierzyna-Koźla po raz pierwszy spotkali się na zjeździe w Katowicach, powoli dojrzewała już myśl o integracji i   współpracy oblackiej młodzieży oraz potrzebie formacji w duchu św. Eugeniusza de Mazenoda. W ten sposób 28 grudnia 2004 roku przy parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Katowicach spotkało się 10 osób – wraz z o. Tomaszem Maniurą OMI, wówczas neoprezbiterem i  opiekunem nowej wspólnoty – żeby rozmawiać o przygotowaniu kompleksowego programu dla młodzieży. To właśnie ten dzień uznawany jest za początek NINIWY.

>>> Jak Festiwal Życia zmienia życie ludzi [ŚWIADECTWA]

Daleko w świat

Kolejne miesiące mijały na tworzeniu materiałów formacyjnych i konpektów spotkań, zaś kolejne lata –  na podejmowaniu coraz odważniejszych aktywności. Młoda NINIWA organizowała następne zjazdy wspólno-ty, uczestniczyła w Festiwalu Życia w  Kodniu, wyjeżdżała na Wolontariat Misyjny w Ukrainie, a nawet wystawiała sztuki teatralne. To również okres nabierania tożsamości, która wyraziła się m.in. w „Karcie Niniwity” czy we własnym hymnie. W sierpniu 2007 roku z Katowic do Wilna wyruszyła pierwsza wyprawa rowerowa NINIWA Team. Od tego momentu wyprawy na stałe wpisały się w roczny program duszpasterski NINIWY, stając się jednocześnie wizytówką i znakiem rozpoznawczym całej wspólnoty.

Kokotek i…

Kamieniem milowym i otwarciem kolejnego wielkiego rozdziału w historii NINIWY okazały się przenosiny do Kokotka, dokąd w 2008 roku oblaci zostali oddelegowani, by stworzyć tam centrum formacji przeznaczone dla młodzieży. Od tej pory ta mała osada ukryta w lublinieckich lasach na Śląsku stała się niniwowym miejscem na mapie świata. Regularne zjazdy wspólnoty i wolontariatu, coraz dalsze wyprawy rowerowe (do Rzymu, Jerozolimy, na Nordkapp, Syberię) i publikacja książek o    tych podróżach, autorskie rekolekcje dla młodzieży – tak kształtowała się i   krzepła rzeczywistość NINIWY przez niemal kolejną dekadę.

…Kokotek raz jeszcze

Przełomem stał się rok 2017, kiedy zapadła decyzja o zakupie dużego ośrodka nad pobliskim stawem Po-smyk. Rozpoczęła się tytaniczna praca, żeby dostosować zaniedbany budynek do potrzeb formacji młodych. Odtąd to miejsce – Oblackie Centrum Młodzieży NINIWA – dzięki staraniom i wysiłkowi wielu ludzi stało się centrum duszpasterstwa młodzieży i wielu wydarzeń. W  2018 roku po raz pierwszy w Ko-kotku odbył się Festiwal Życia, by po kilku latach stać się jednym z największym chrześcijańskich festiwali dla młodzieży w Polsce. Bywa że i ponad tysiąc młodych ludzi śpi przez cały tydzień pod namiotami, bawi się na koncertach, przedziera się przez błoto w ekstremalnym biegu, uczestniczy w  konferencjach i warsztatach oraz modli się w czasie mszy, nabożeństw i  całodobowej adoracji. W  maju 2022 roku została po-święcona i oddana do użytku nowo wybudowana kaplica pw. Świętych Młodzianków ze stałą obecnością Najświętszego Sakramentu. To zwieńczenie ogromnego remontu Oblackiego Centrum Młodzieży NINIWA, które nie przypomina już dawnego ośrodka. To też symbol dojrzałego wieku NINIWY.

Jedziemy dalej

– NINIWA zrodziła się z modlitwy i  potrzeby towarzyszenia młodym. Wchodzimy w dorosłość z ogromną wdzięcznością za minione lata, ale i  z  poczuciem odpowiedzialności, żeby kontynuować tę misję – podkreśla o. Tomasz Maniura OMI, założyciel i  duszpasterz NINIWY. Po 18 latach z małej wspólnoty NINIWA dorosła do prężnie działającego duszpasterstwa, które prowadzi wiele różnych dzieł. Ale przecież na tym historia się nie kończy, bo – jak śpiewamy w piosence nagranej specjalnie na osiemnastkę – „jedziemy dalej wciąż przed siebie”.

Zobacz także