Kard. Leopoldo Brenes o sytuacji w Nikaragui: naszą siłą modlitwa i przebaczenie

Kolejne Kościoły lokalne upominają się o swych braci i siostry w Nikaragui oraz przesyłają wyrazy wsparcia. W sytuacji napięcia w tym środkowoamerykańskim kraju kard. Leopoldo Brenes przypominał rodakom o miłosierdziu. „Jeśli prawa zostały wypaczone, jeśli dziś mamy sytuacje zupełnie odmienne od Bożego sposobu myślenia, Pan nas wzywa: «Przebacz, pojednaj się z bratem»” – mówił podczas niedzielnej Mszy purpurat.

O przestrzeganie praw człowieka w Nikaragui upomnieli się m.in. biskupi chilijscy, hiszpańscy, a także Rada Episkopatów Ameryki Łacińskiej i Karaibów. Ta ostatnia napisała: „pocieszają nas słowa Ewangelii: «Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie»” (Mt 5, 10).

Wydalenie 222 opozycjonistów do Waszyngtonu jest przyjmowane z mieszanymi uczuciami. Z jednej strony rodziny z radością witały swych bliskich w Stanach Zjednoczonych, gdyż tamci spędzili nawet kilka lat w więzieniu; z drugiej – nie widać żadnych oznak zelżenia tyranii reżimu. Dzieje się wręcz przeciwnie, o czym świadczy gniew prezydenta Daniela Ortegi na bp. Rolando Álvareza po tym, jak tamten odmówił udania się na wygnanie, i decyzja dyktatora o przeniesieniu duchownego z aresztu domowego do więzienia. Komentatorzy wskazują, że władze zaostrzają walkę z opozycją, a wydalenie więźniów politycznych było dobrze obmyślaną, cyniczną decyzją. W Nikaragui od kilku dni obowiązuje nowe prawo przeciw „zdrajcom ojczyzny”, na mocy którego pozbawia się obywatelstwa kolejne osoby.

>>> Nikaragua: oburzenie świata z powodu prześladowania Kościoła

Do sytuacji więzionego biskupa odniósł się też kard. Brenes podczas niedzielnej Mszy świętej. „Ktoś mnie zapytał: «co możemy zrobić dla biskupa Álvareza?». [Możemy] modlić się – to jest nasza siła. Modlić się o to, żeby Pan dał mu siłę i dobre rozeznanie we wszystkim, co może uczynić. Proszę was, abyśmy kontynuowali naszą modlitwę za nas wszystkich, aby Pan dał oświecenie. Nade wszystko zaś, by w naszych sercach nie było nienawiści i resentymentu: one nie są właściwe dla nas chrześcijan. Chrześcijanin jest właśnie dlatego wyjątkowy, że musi kochać i przebaczać ze zdecydowaniem”.

Zobacz także