Każda dusza zakosztuje śmierci 

W islamie śmierć nie jest zniszczeniem człowieka. Jest przemieszczeniem się z jednego świata do drugiego – pisze Edyta Chadid z Ligi Muzułmańskiej RP.

W Koranie jest napisane: Błogosławiony niech będzie Ten, w którego ręku jest królestwo – On jest nad każdą rzeczą wszechwładny! Który stworzył śmierć i życie, aby was doświadczyć, aby wiedzieć, który z was jest lepszy w działaniu. On jest Potężny Przebaczający! (Koran, rozdział 67 „Królestwo”, wersety 1-2).

Po śmierci i po pogrzebie ciało pozostaje w ziemi, dusza zaś pozostaje w przestrzeni między dwoma światami. Ta przestrzeń oddziela dwie rzeczywistości: niebo od ziemi, czyli „ten świat” od świata pozagrobowego. W tej przestrzeni i czasie człowiek znajduje się między śmiercią i zmartwychwstaniem.

W Koranie czytamy: O ty, duszo spokojna, powróć do twego Pana zadowolona i z upodobaniem przyjęta! Wejdź więc między Moje sługi! Wejdź do Mojego Ogrodu! (Koran, rozdział 89 „Al Fadżr”, wersety 27-30).

Słowo „grób” wzbudza niepokój, a nawet strach. W rzeczywistości nagroda dla pozostających w grobie wierzących w Boga jest „lepsza” niż jakakolwiek radość, jakiej mogą oni doznać w tym świecie. Prorok Muhammad powiedział: Kiedy wierzący jest blisko śmierci przychodzą do niego aniołowie miłosierdzia. Kiedy dusza zostanie zabrana z ziemi aniołowie owijają ją w biały jedwab i unoszą ją do bramy Raju. Tam wszyscy mówią: „Nigdy nie czuliśmy zapachu słodszego jak ten, jaki otacza tę duszę”. Mówią też: „Pozwólcie mu odpocząć. On dopiero co przyszedł z Cierpiącego Świata”.

Taka jest nagroda dla wierzących w Allaha. O tych, którzy nie uwierzyli natomiast czytamy w Koranie: A kiedy przyjdzie do któregoś z nich śmierć on powie: „Panie mój! Odpraw mnie z powrotem! Być może ja uczynię jakieś dobre dzieło wśród tego co pozostawiłem”. Ależ nie! To jest tylko słowo które on wypowiada; a za nimi jest przegroda aż do Dnia w którym oni zostaną wskrzeszeni. A kiedy zadmą w trąbę to tego Dnia nie będzie żadnego pokrewieństwa między nimi ani też nie będą się wzajemnie wypytywać. Wtedy ci, których szale okażą się ciężkie, będą szczęśliwi. A ci, których szale okażą się lekkie, będą tymi którzy stracili samych siebie. Oni będą przebywać w Gehennie na wieki (Koran, rozdział 23 „Wierni”, wersety 99-103).

Osobliwym zjawiskiem wg wiary islamu jest to, że zwierzęta słyszą odgłosy kary dochodzące z grobu, podczas gdy ludzie nie są w stanie tego słyszeć. Prorok Muhammad powiedział: Oni są karani, a zwierzęta to słyszą.

Muzułmanie wyróżniają cztery kategorie ludzi odnoszących się do śmierci:

Pierwsza kategoria ludzi nie myślących o przeszłości ani nie przygotowujących się na przyszłość. Dzień, który przeminął, uważają za coś, co odeszło w niepamięć i nigdy nie wybiegają do dnia śmierci, który ma nadejść. Nie myślą o niej ani jej nie rozważają.

Druga kategoria ludzi pamięta o śmierci, ale w sposób specyficzny. Wiedzą, iż śmierć faktycznie nastąpi, ale skoro życie ludzkiej jest krótkie, trzeba je wypełnić namiętnościami.

Trzecia kategoria ludzi pamięta o śmierci jedynie jako o zjawisku, które nastąpi. Opisują ją jako wydarzenie bez konsekwencji. Nie myślą o tym, co nastąpi po śmierci, którą traktują jak głęboki sen.

Czwarta kategoria ludzi jest świadoma, że śmierć nie jest ostatecznym punktem życia, ale przystankiem, po którym zaczyna się życie bez końca. Są świadomi, iż w zależności od ziemskich czynów po śmierci mogą żyć w wiecznym szczęściu albo w nieskończonych cierpieniach. W rzeczywistości zejście z tego świata jest wg nich procesem narodzin w Życiu Wiecznym.

W Koranie jest napisane: Stworzyliśmy człowieka z ekstraktu gliny. Następnie umieściliśmy go – jako kroplę nasienia – w naczyniu solidnym. Następnie stworzyliśmy z kropli nasienia grudkę krwi zakrzepłej; potem stworzyliśmy z tej grudki krwi zakrzepłej zalążek ciała; a z tego zalążka stworzyliśmy kości; wtedy oblekaliśmy te kości ciałem; następnie uczyniliśmy go innym stworzeniem. Niech będzie błogosławiony Bóg najlepszy ze stwórców. Następnie z pewnością pomrzecie, a w Dniu Zmartwychwstania zostaniecie wskrzeszeni (Koran, rozdział 22 „Pielgrzymka”, wersety 12-15).

Chęć życia jest wrodzonym instynktem ludzi i właśnie dlatego zazwyczaj wypierana jest ona ze świadomości. Niektórzy żyją złudzeniem, jakoby w obecnym życiu mieliby pozostać na zawsze.

W Koranie znaleźć można kolejne fragmenty dotyczące śmierci.

Zaprawdę śmierć od której uciekacie z pewnością was spotka! Potem zostaniecie sprowadzeni do Tego który zna co skryte i jawne. On obwieści wam to co czyniliście (Koran, rozdział 62 „Zgromadzenie”, werset 8); Gdziekolwiek byście byli dosięgnie was śmierć nawet gdybyście byli na wyniosłych wieżach (Koran, rozdział 4, „Kobiety”, werset 78).

Mimo że w ciągu naszego życia wielokrotnie widzimy kondukty pogrzebowe, nie traktujemy czyjejś śmierci jako wydarzenia, które i nas będzie w końcu dotyczyć. Widzimy wiele cmentarzy, wiele grobów, ale odpędzamy od siebie myśli, że te miejsca będą naszym miejscem spoczynku, że spoczywać w nim będą nasze szczątki. Jednak człowiek wierzący w Boga powinien zawsze żyć ze świadomością końca doczesności, gdzie czeka go spotkanie z Bogiem.

W Koranie czytamy: Każda dusza zakosztuje śmierci i w Dniu Zmartwychwstania zostaną wam w pełni dane nagrody. A ten kto zostanie odsunięty od ognia i wprowadzony do Ogrodu ten osiągnął szczęście. Bo życie tego świata to tylko złudne używanie (Koran, rozdział 3 „Rodzina Imana”, werset 185).

Żal za grzechy i szukanie u Boga przebaczenia może nas w odpowiedni sposób przygotować na spotkanie ze śmiercią. Jako osoby wierzące wiemy jednak, że choć wiąże się z tym wydarzeniem niepokój, to jednak nadzieja wiecznego trwania z litościwym i miłosiernym Bogiem jest dużo silniejsza.

 

Przekład Koranu według Józefa Bielawskiego

________________
Pani Edyta Chadid z Ligi Muzułmańskiej RP, jest żoną poznańskiego imama.

Zobacz także