Materiały PDM na Tydzień Misyjny [PONIEDZIAŁEK]

RODZINY – „BĘDZIECIE MOIMI ŚWIADKAMI”

Komentarz na wejście

Bóg chciał przyjść na świat w rodzinie. Chciał mieć matkę. Bóg Ojciec powierzył Maryję i Jezusa pieczy Józefa. Rodzina jest planem Boga na szczęście dla nas – już tu, na ziemi. Jednak często szukamy szczęścia na własną rękę, zamykając się na Bożą łaskę. Potrzebujemy, by Pan Jezus królował w naszych rodzinach.

Modlitwa wiernych

Wdzięczni naszemu Ojcu w niebie za Świętą Rodzinę, zanieśmy do Pana nasze prośby.
– Za duchownych, by swoją posługą umacniali jedność i świętość rodzin. Ciebie prosimy…
– Za władze państwowe, by w ich sercach królował Jezus, a ich praca i wszelkie starania budowały dobre warunki do życia i świętości rodzin. Ciebie prosimy…
– Za chorych i cierpiących, by przeżywając swoje trudy z Jezusem, mogli wyprowadzić z nich dobro. Ciebie prosimy…
– Za nasze rodziny, by były wspólnotami miłości i wzajemnego szacunku. Ciebie prosimy…
– Za wszystkich zmarłych z naszych rodzin, by Bóg w miłosierdziu swoim przyjął ich do grona świętych. Ciebie prosimy…
– Za nas, by Bóg zechciał przemienić nasze serca według swego serca i pozwolił świadczyć o Jego miłości realizującej się w naszych rodzinach. Ciebie prosimy…

Dobry Boże, Ty dałeś nam przykład Świętej Rodziny i zapewnienie o swojej łasce. Spraw, byśmy dzięki życiu sakramentalnemu sami podążali i prowadzili nasze rodziny ku świętości, a dla tych, którzy na nas patrzą, byli świadectwem Twojej łaski i opieki. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Rozważania różańcowe (tajemnice radosne)

Rodzina w Bożym planie to radość – chciejmy pielęgnować ją w sobie i dzielić się nią z innymi.

Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
„Zwiastuję Ci radość wielką, oto poczniesz i porodzisz…”. Panie Boże, odwieczny Twój plan rozpoczyna się od powstania w łonie kobiety nowego życia. Maryjo, Ty znasz serca kobiet. Wiesz, ile w nich miłości, nadziei, męstwa, ale również lęku, obaw i bezsilności. Panie, przyjdź ze swoją łaską do serc kobiet, by były gotowe uwierzyć w Twe słowa, przyjąć z radością nowe życie i tak jak Maryja zgodzić się na plan Boga wobec własnego życia. Panie, spójrz na ojców, by świadomie i dojrzale, ale również odważnie i hojnie przyjmowali dar nowego życia, wspierając kobiety.
Nawiedzenie św. Elżbiety
Radością trzeba się dzielić. W radości służymy jedni drugim. Panie, odnów w nas codzienną życzliwość wobec drugiego człowieka i hojność w dawaniu swego czasu i sił w służbie innym. Pozwól nam przypomnieć sobie, że służąc innym, pozbywamy się samotności, rozpaczy i bezsensu. Służąc innym, zyskujemy Boży pokój.
Narodzenie Pana Jezusa
Moment, w którym wszystko się zmienia. Miłość ma już oczy, które można całować, ma zapach miękkiej skóry i mleka. Ból i wyrzeczenia przestają się liczyć. Pierwsze godziny, pierwsze dni, pierwsze lata… Panie, daj nam łaskę nawrócenia. Połącz nas ze sobą tak silnymi więzami, jakie łączą matkę z noworodkiem. Byśmy już na całe życie wiedzieli, że do Ciebie możemy się zwracać w każdej potrzebie, bo tylko Ty zawsze chcesz nas karmić i jako jedyny potrafisz nas nasycić.
Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
Gdzie skarb twój, tam serce twoje. Czy to, co najcenniejsze w moim życiu, należy do Boga? Czy ofiarowuję to Bogu? Czy może boję się, żeby nie chciał zabrać mi mojego skarbu? Panie, daj nam wolność w posiadaniu rzeczy materialnych i w relacjach z innymi. Niech ani małżonek, ani dziecko, ani rodzic, ani rodzeństwo nie będą ważniejsi od Ciebie. Oddajemy ich wszystkich Tobie.
Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni
Gdzie szukać Boga, gdzie Go znaleźć? Czemu zdziwieni jesteście, czy nie wiedzieliście?
W świątyni, Panie, na nas czekasz! W sakramencie spowiedzi, w Eucharystii… Czekasz.
Panie, spraw, bym nie marnował czasu ani okazji do zjednoczenia się z Tobą w sakramentach świętych. Chcesz być ze mną tak blisko jak żaden człowiek nie potrafi – chcesz być w mym sercu, w mej duszy, by leczyć moją samotność, lęki, pocieszać w trudach, dawać siły, rozeznanie, nadzieję. Przyjdź, Panie, nawet mimo drzwi zamkniętych.

Czytanka różańcowa

Pan Bóg żyje we wspólnocie osób, gdzie może być Miłością – Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty.
Nas również stworzył do wspólnoty ze sobą samym i z ludźmi. Każdy z nas ma rodzinę, bez niej nie byłoby nas na świecie. Każdy z nas tworzy rodzinę, nawet jeśli sam nie posiada dzieci – jest małżonkiem, dzieckiem, wnuczkiem, bratem, siostrą, kuzynem. Do każdego z nas Bóg wysyła dobrą nowinę – Jezus cię zbawił, uwierz w Niego, a On da ci siłę do zmiany życia i do codziennej świętości.
Świętość w rodzinie to nie są spektakularne czyny i naręcza cudów. Heroiczność cnót w rodzinie wykuwa się przez tysiące powtórzeń. Cierpliwość, niepamiętanie o krzywdach, uprzejmość, życzliwość, czekanie na kogoś, pomoc, przygotowanie czegoś dla kogoś…

Ta monotonia i rutyna wydaje się nie mieć końca. Codzienne nakrywanie, przygotowanie, mycie naczyń, pranie i sprzątanie… W takich warunkach hartuje się duch służby i ofiarności. Każde powołanie chrześcijańskie to wezwanie do kroczenia za Jezusem. Jezus zaś kroczył ku Golgocie i krzyżowi. Każde powołanie chrześcijańskie – czy to kapłańskie, zakonne, czy do życia w rodzinie – ma nas prowadzić do wyrzeczenia się pychy, egoizmu i otwarcia na przyjęcie i dawanie miłości.
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity” (J 12, 24). W innym miejscu Jezus przypomina: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa” (Łk 9, 23).

Każdy z nas szuka szczęścia. Ono zaczyna się od serca wypełnionego miłością i gotowego do służby. Matko Niepokalana i św. Józefie, opiekunie rodzin, wstawiajcie się za nami, prosząc Boga, by zesłał nam swego Ducha, byśmy potrafili w rodzinie żyć tak, by inni patrząc na nas dziwili się, skąd w nas jest owa moc, skąd tyle pokładów cierpliwości, uprzejmości, wyrozumiałości, dobra. By inni chcieli ogrzać się przy naszej rodzinie. By dzieci w naszych rodzinach wzrastały czyste i niewinne, umocnione świadectwem wiary i modlitwy rodziców. Byśmy wstawiali się jedni za drugimi przed Bogiem.

Panie, wierzę, że Ty przygotowałeś dla mnie najlepszy z możliwych planów. Wiem, że moja rodzina jest mi dana jako dar radości i zadana jako miejsce pracy nad sobą. Daj, dobry Boże, byśmy na końcu ziemskiej drogi stanęli przed Tobą całą rodziną, by radość nasza była pełna.

Marta Duch, diec. radomska