Poznań: oblaci świętują 100-lecie pracy w Polsce

Mszą św. w poznańskiej katedrze, koncelebrowaną przez abp. Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego KEP, prowincjała Pawła Zająca OMI i licznych gości, rozpoczęli świętowanie jubileuszu 100-lecia pracy w kraju polscy oblaci. Ważnym jego elementem będzie poświęcenie i otwarcie jubileuszowego Domu Misyjnego.

Choć oblaci pochodzący z Polski służyli już wcześniej w różnych rejonach świata, szczególnie w krajach Europy Zachodniej, jak i wśród Polonii Kanadzie, a w 1919 r. pracowali w Piekarach Śląskich, to dopiero w 1920 r. pierwsza wspólnota oblacka w Polsce (mieszcząca się w Krotoszynie) uzyskała samodzielność (odtąd oblaci podlegali bezpośrednio superiorowi generalnemu w Rzymie, a nie prowincjałowi w Niemczech), a w 1925 r. formalnie utworzono polską prowincję. W tym czasie zostali wysłani na misje pierwsi oblaci do pracy wśród Inuków (Eskimosów) w Arktycznej Kanadzie i na Sri Lankę (Cejlon). W 1926 r. zostało założone w Krobi wydawnictwo i rozpoczęto wydawanie czasopisma „Oblat Niepokalanej”, dzięki któremu popularyzowano pracę oblackich misjonarzy i pogłębiano w ten sposób wśród Polaków zainteresowanie Kościołem powszechnym. Rozwój prowincji zakonnej, której liczebność w ciągu 14 lat zwiększyła się z czterech do 257 zakonników, przerwał wybuch wojny, podczas której oblaci stracili 40 współbraci, kolejne trudy przyniósł okres PRL-u. Po zakończeniu działań wojennych stan polskiej prowincji był trudny. Jedni utracili życie, inni byli rozproszeni za granicą, domy zakonne zostały ograbione i zniszczone. Oblaci jednak nie załamali się. Domy odrestaurowano, zorganizowano na nowo nowicjat oraz niższe i wyższe seminarium duchowne. Misjonarze przystąpili do głoszenia misji i rekolekcji, przejmowali także obsługę różnych parafii. Prowincja zaczęła się stopniowo odradzać, chociaż przez dłuższy czas oblaci nie mogli – z wiadomych względów – wyjeżdżać na misje zagraniczne. Gdy tylko pojawiła się taka możliwość, wyruszyli najpierw do Skandynawii (1962 r.), a następnie do Kamerunu (1970 r.), na Madagaskar (1980 r.) i innych krajów misyjnych. Powrócili do działalności wydawniczej i rozpoczęli wydanie czasopisma „Misyjne Drogi” (1983 r.), z czasem powstał też portal misyjne.pl (2016 r.). Misjonarze oblaci prowadzą prężne Oblackie Centrum Młodzieżowe w Kokotku, które organizuje każdego roku Festiwal Życia, a także sanktuaria w Kodniu n. Bugiem i na św. Krzyżu, jak i liczne kampanie społeczno-duszpasterskie: „Misjonarz na Post”, „Adopcje Misyjną”, a w czasie pandemii stronę „Święta w Domu”.

>> Abp Gądecki: bez oblatów Kościół w Polsce i na całym świecie byłby o wiele uboższy 

– W dniu dzisiejszym świętujemy 100-lecie obecności oblatów w Polsce. Jest to powód do radości dla wszystkich oblatów, a także dla tych, którzy żyją w promieniach charyzmatu oblackiego i tych, którzy korzystają z owoców duszpasterskich trudów oblackich. Zdaniem ojca prowincjała ten jubileusz powinien jeszcze bardziej ożywić gorliwość misyjną, zakonną i kapłańską całego zgromadzenia. Winien uczynić coś więcej na rzecz najuboższych, coś więcej na rzecz tych, którzy są najbardziej oddaleni od Chrystusa i Kościoła. Wspominając dzisiaj 100 lat istnienia waszego instytutu zakonnego, jesteście wezwani – mówi papież Franciszek – aby odnowić w sobie podwójną miłość; do Chrystusa i do Kościoła. „Kościół, razem z całym światem, przeżywa w najróżniejszych dziedzinach okres wielkich przemian. Potrzebuje ludzi, którzy w sercu będą nosić tę samą miłość do Jezusa Chrystusa, którą miał w sercu młody Eugeniusz de Mazenod i tę samą bezwarunkową miłość do Kościoła, który stara się być domem coraz bardziej otwartym […]. Papież Pius XI nazwał was kiedyś »specjalistami od trudnych misji«. Pole misji, jak się wydaje, rozszerza się dzisiaj każdego dnia, obejmując coraz to nowych ubogich, mężczyzn i kobiety o obliczu Chrystusa, którzy proszą o pomoc i nadzieję w najbardziej rozpaczliwych sytuacjach życiowych. Dlatego potrzeba was, waszej misyjnej odwagi, waszej dyspozycyjności, by nieść wszystkim Dobrą Nowinę, która wyzwala i pociesza” (Papież Franciszek, przemówienie wygłoszone na audiencji uczestników 36. Kapituły Generalnej Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów MN, a skierowane do oblatów na całym świecie, Watykan – 7.10.2016) – mówił w kazaniu podczas mszy świętej w poznańskiej katedrze abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Episkopatu Polski.

Prowincjał Paweł Zając OMI skierował przesłanie do oblatów prowincji polskiej. Napisał w nim: „Jak wynika z listu, z 2 czerwca 1920 r., o. Jana Wilhelma Kulawego do Prezydenta Urzędu Osadniczego w Poznaniu, w sprawie osiedlenia się w Krotoszynie, dzieło Polskiej Prowincji rozpoczynało się pokornie, od cierpliwego pukania do wielu drzwi. Nasi pierwsi współbracia, jak Józef i Maryja w drodze do Betlejem, długo szukali gościnnego i odpowiedniego miejsca dla swej rodziny zakonnej. Na ziemiach polskich nie byli znani, polegali na dobrej opinii wybitnych osobistości – arcybiskupa gnieźnieńsko-poznańskiego, kard. Edmunda Dalbora, pana Wojciecha Korfantego, zatem osób wielce zasłużonych dla niepodległej od kilkunastu miesięcy Ojczyzny! Z pewnością polegali też na sile charyzmatu oblackiego. W ten charyzmat wpisane jest całkowite zaufanie do Kochającego Boga, który nigdy nie opuszcza Kościoła, który nawet wobec największych zniszczeń, porażek i trudności budzi w sercach zapał, by na nowo podejmować Chrystusowe dzieło zbawiania świata. Za to jesteśmy im wdzięczni. (…) Stoimy na progu drugiego stulecia Polskiej Prowincji. Świat się bardzo zmienia, zmienia się Zgromadzenie, dziś także nie możemy przewidzieć, dokąd nas doprowadzi Duch Święty. Dlatego na zakończenie tego jubileuszowego listu chciałbym nam wszystkim zadedykować – na kolejne sto lat – słowa świętego Pawła Apostoła z Listu do Filipian (Flp 3, 7-16)”.

>>> Poznań: uroczyste poświęcenie Domu Misyjnego [GALERIA] 

W części popołudniowej świętowania ks. abp Stanisław Gądecki poświęcił Dom Misyjny, w którym miejsce znajdą instytucje związane z zaangażowaniem ad gentes Kościoła. „Trudno, zwłaszcza w tak niepewnych czasach, zastanawiać się nad przyszłością. Na pewno będziemy chcieli odpowiadać na wyzwania, jakie postawi przed nami czas. Znajdzie się w nim miejsce dla naszej wielkiej rodziny – dla Prokury Misyjnej, Wydawnictwa »Misyjne Drogi« i redakcji portalu misyjne.pl, dla Stowarzyszenia »Lumen Caritatis«. I będą z nami też nowi sąsiedzi – zwłaszcza Fundacja »Redemptoris Missio«. I będzie to też dom dla naszych sióstr służebniczek. Chcemy tu tworzyć razem misyjną rodzinę” – powiedział dyrektor Prokury Misyjnej, o. Marian Lis OMI. W tym domu ma znaleźć się też punkt pomocy dla osób w trudnej sytuacji życiowej, prowadzona ma być w nim też działalność formacyjno-naukowa i szeroko pojęty dialog. Podczas uroczystości specjalny medal 100lecia Polskiej prowincji, za zasługi dla niej odebrali: abp Stanisław Gądecki, bp Jan Kopiec, bp Szymon Stułkowski, prof. Stefan Grajek, Edmund Mikołajczak.

Obecnie polska prowincja liczy 461 oblatów. Na terenie Polski oblaci pracują w 21 domach. Jedni ojcowie posługują jako wykładowcy i pracownicy naukowi wyższych uczelni. Inni pełnią posługę duszpasterzy, rekolekcjonistów, kapelanów szpitalnych, więziennych, wojskowych i domów sióstr zakonnych. Do polskiej prowincji należą dzisiaj także: delegatura Francji i Beneluksu (obejmująca Francję, Belgię i Luksemburg oraz Frankfurt nad Menem), delegatura na Madagaskarze (obejmująca także La Réunione), delegatura na Ukrainie (obejmująca także dwie placówki w Rosji oraz na Krymie), misja na Białorusi, misja w Turkmenistanie, pojedynczy członkowie prowincji pracują we Włoszech, Czechach i Kanadzie. W delegaturach i misjach polskiej prowincji żyje 129 ojców, 9 braci, 39 kleryków i 10 nowicjuszy. Do tej liczby trzeba jeszcze dodać 100 polskich oblatów pracujących w innych jednostkach zgromadzenia: Austrii, Argentynie, Australii, Brazylii, Chile, Czechach, Danii, Francji, Hiszpanii, Hongkongu, Kamerunie, Kanadzie, Meksyku, Niemczech, Norwegii, Pakistanie, Paragwaju, Stanach Zjednoczonych, Szwecji, Tajlandii, na Madagaskarze i w Domu Generalnym w Rzymie. Polscy oblaci w swoich szeregach posiadają biskupów posługujących: za kołem podbiegunowym w Kanadzie Arktycznej (bp Wiesław Krótki OMI), w Brazylii (bp Jan Kot OMI), na Ukrainie (bp Radosław Zmitrowicz OMI) i na Krymie (bp Jacek Pyl OMI), a niedawno zmarł apostoł Pigmejów w Kamerunie bp Eugeniusz Juretzko OMI.

Zobacz także