„Być ateistą to znaczy podtrzymywać wiarę w Boga” – nie żyje Ursula K. Le Guin.

W wieku 88 lat zmarła w poniedziałek w Portland, w stanie Oregon, jedna z czołowych pisarek science fiction i fantasy Ursula K. Le Guin – poinformowała na koncie pisarki na Twitterze jej rodzina. LeGuin była również autorką esejów, wierszy i krótkich opowiadań.

Le Guin zyskała sławę wydaną w 1969 r. powieścią „Lewa ręka ciemności” (The Left Hand of Darkness), która w tym samym roku zdobyła nagrody Hugo i Nebula, jedne z najbardziej cenionych wśród twórców literatury fantastyczno-naukowej.

Powieść podejmuje jeden z ulubionych tematów pisarki opisując fikcyjne społeczeństwo przyszłości, którego członkowie są zarówno mężczyznami jak i kobietami. Ukazuje również zagrożenia ze strony tyranii, przemocy i konformizmu.

W 2014 r. pisarka zdobyła honorową nagrodę National Book Award. W wygłoszonym wówczas przemówieniu ostrzegała aby kryterium zysku nie decydowało tym co jest dobrą literaturą.

Często krytykowała „komercyjną machinę bestsellerów i nagród” mimo, że w 1997 r. była w finale kandydatów do jednego z najwyższych wyróżnień w świecie literatury – Nagrody Pulitzera. Było to osiągnięcie bardzo rzadkie dla twórcy literatury fantastyczno-naukowej.

Najważniejsze dzieła Le Guin należą do trzech cykli: „Ekumena” (Ekumen), „Ziemiomorze” (Earthsea) i „Kotolotki” (Catwings). Książki z serii „Ziemiomorze” osiągnęły wielomilionowe nakłady i przetłumaczono je na 16 języków.

Le Guin urodziła się w Berkeley, w Kalifornii 21 października 1929 r. Wspominała, że miała szczęśliwe dzieciństwa, mimo że przypadło ono na czas Wielkiego Kryzysu. Letnie wakacje zawsze spędzała na łonie przyrody, poza miastem. Studiowała na uniwersytecie Columbia i we Francji, gdzie poznała swojego męża, historyka Charlesa Le Guin.

Literaturą interesowała się od wczesnej młodości. Już w wieku 11 lat próbowała publikować, ale jej propozycje zostały wówczas odrzucone przez wydawnictwo Amazing Stories. Jej najwcześniejsze utwory fantastyczno-naukowe, z których kilka znalazło się w „Opowieściach orsiniańskich” (Orsinian Tales) i „Malafrena”, były opowieściami o fikcyjnych krainach wyobraźni. Do swych zainteresowań literaturą fantastyczno- naukową powróciła na początku lat 60. ub. wieku i zaczęła regularnie pisać i publikować.

W późniejszych latach Le Guin interesowała się również filmem i muzyką. W 1979 r. współpracowała przy filmowej adaptacji swojej książki „The Lathe of Heaven”.

W prawie wszystkich utworach fantastyczno-naukowych Ursuli Le Guin widać silny wpływ nauk społecznych, głównie socjologii i antropologii kulturowej, co umieszcza je w subkategorii znanej jako „soft science fiction”. Autorka często używa motywu kultur pozaziemskich po to, by wypowiedzieć się o kulturze ludzkiej w ogólności ze szczególnym uwzględnieniem roli płci. Le Guin aktywnie uczestniczyła w ruchu feministycznym.

Pisarka zawsze protestowała przeciwko zaszufladkowaniu jej jako wyłącznego twórcy książek fantastyczno-naukowych. „Wiem, że zawsze nazywa się mnie pisarką sci-fi. Każdy chce wtłoczyć mnie do jednego pudełka, podczas gdy w istocie przebywam w wielu” – powiedziała w jednym z wywiadów.

Zobacz także