Co to znaczy być chrześcijaninem?

Podążający za Chrystusem byli nazywani „chrześcijanami” już od samego początku. Co jednak znaczy to określenie?

W Dziejach Apostolskich św. Łukasz wspomina o pierwszym przypadku użycia sformułowania „chrześcijanie” w odniesieniu do uczniów Chrystusa:

„Udał się też do Tarsu, aby odszukać Szawła. A kiedy [go] znalazł, przyprowadził do Antiochii i przez cały rok pracowali razem w Kościele, nauczając wielką rzeszę ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami”.

Co jednak rozumiemy pod tym pojęciem? Jaka jest jego ogólnie przyjęta definicja?

Chrześcijanie, czyli kto…

W podstawowym znaczeniu „być chrześcijaninem” oznacza być ochrzczonym w imię Jezusa Chrystusa. Katechizm Kościoła Katolickiego wyjaśnia, że chrzest jest wyróżnikiem chrześcijan oraz że chrześcijanami są wszyscy ci należący do Kościołów, w których udziela się chrztu trynitarnego:

„Chrzest stanowi podstawę wspólnoty między wszystkimi chrześcijanami, również z tymi, którzy nie są jeszcze w pełnej komunii z Kościołem katolickim. „Ci przecież, co wierzą w Chrystusa i otrzymali ważnie chrzest, pozostają w jakiejś, choć niedoskonałej wspólnocie ze społecznością Kościoła katolickiego… usprawiedliwieni z wiary przez chrzest należą do Ciała Chrystusa, dlatego też zdobi ich należne im imię chrześcijańskie, a synowie Kościoła katolickiego słusznie ich uważają za braci w Panu”. „Chrzest stanowi sakramentalny węzeł jedności, trwający między wszystkimi przezeń odrodzonymi” [KKK 1271].

Innymi słowy osoby przynależące do Kościołów protestanckich, ortodoksyjnych czy katolickich – wszystkich, którzy dzielą ten sam chrzest „w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” są chrześcijanami.

Sam chrzest czy coś jeszcze?

Jednakże bycie chrześcijaninem zawiera także pewne określenie przynależności. Prawdopodobnie każdy z nas zna osobę ochrzczoną, która porzuciła wiarę, odrzucając tytuł „chrześcijanina”.

Katechizm nadmienia: „Ochrzczeni, odrodzeni (przez chrzest) jako synowie Boży, zobowiązani są do wyznawania przed ludźmi wiary, którą otrzymali od Boga za pośrednictwem Kościoła i uczestniczenia w apostolskiej i misyjnej działalności Ludu Bożego” [KKK 1270].

Podążający za nauką Chrystusa mogą być nazywani „chrześcijanami” przez cnotę ich chrztu i wyznanie ich wiary, koncentrujący się na chrześcijańskim życiu.

Z drugiej strony niektórzy protestanci definiują chrześcijan jako „każdego, kto wyrzekł się grzechu i uwierzył w Jezusa”. Zgodnie z tym twierdzeniem chrzest nie jest konieczny do tego, aby zostać nazywanym chrześcijaninem.

Taką osobę katolicy także mogą uznać za chrześcijanina, co można wywnioskować z art. 161 KKK:

„Wiara w Jezusa Chrystusa i w Tego, który Go posłał dla naszego zbawienia, jest konieczna do zbawienia”.

Nawet pomimo różnic między definicjami chrześcijaninem można zgodnie nazwać każdego, kto podąża za Chrystusem. 

***
Tłumaczenie: Maksymilian Nagalski 

Zobacz także