Papież odprawi Eucharystię w rycie chaldejskim. Czym jest ten ryt?

Papież Franciszek odprawi jutro w Iraku mszę świętą w rycie chaldejskim. To jeden z rytów katolickich Kościołów wschodnich.

Według różnych szacunków ten wschodni Kościół katolicki liczy ok. 500 tys. wiernych, z których wielu mieszka jednak za granicą. Na czele Kościoła chaldejskiego stoi patriarcha kard. Louis Raphael I Sako. W Iraku są również katolicy obrządków syryjskiego, ormiańskiego i łacińskiego oraz wierni starożytnych Kościołów wschodnich (tzw. niechalcedońskich).

Oprócz Iraku (diecezje w Alkuszu, Irbilu, Mosulu, Ammadeyi, Duhoku i Zachu, Basrze, Kirkuku) chrześcijanie rytu chaldejskigo mieszkają także w Turcji, Iranie, Syrii, Libanie, Gruzji i Egipcie (diecezja w Kairze). Poza tym istnieje diaspora chaldejska w Stanach Zjednoczonych (dwie diecezje). A także w Kanadzie (jedna diecezja) i Australii (jedna diecezja), która liczy około 200 tysięcy wiernych.

>>> Dziś papież udaje się do Iraku. To najważniejsza i najtrudniejsza z jego podróży

Liturgia rytu chaldejskiego

Wierni, zwłaszcza w Mezopotamii, używają języka arabskiego lub tureckiego. Są to najczęściej potomkowie ludów semickich – Chaldejczyków, Asyryjczyków i Aramejczyków. Zamieszkiwali oni te tereny przed najazdem arabskim.

Kościół chaldejski używa własnego obrządku chaldejskiego, wywodzącego się ze wschodniosyryjskiego odłamu rytu antiocheńskiego. Liturgia pochodzi od świętych Addaja i Mariego, od Nestoriusza i od Teodora z Mopsuestii.

Językiem liturgicznym jest aramejski.

>>> Wszystko, co warto wiedzieć przed wizytą papieża w Iraku

Brak słów ustanowienia

Cechą charakterystyczną anafory jest to, że nie ma w niej słów Jezusa ustanowienia Eucharystii: Bierzcie i jedzcie… to jest Ciało moje…

Z tego powodu w zachodnim chrześcijaństwie podnosiły się głosy o nieważności Eucharystii. I dlatego w 2001 r. Kongregacja Nauki Wiary wydała deklarację, podpisaną przez Jana Pawła II, potwierdzającą jej ważność.

Argumentem jest jej starożytność, sięgającą prawie czasów apostolskich, i to, że jest zwyczajną modlitwą eucharystyczną Kościoła apostolskiego. Potwierdzono, że jest nieprzerwanie używana od co najmniej VII w., bez sprzeciwu innych kościołów.

Innym argumentem jest także to, że ustanowienie jest rozsiane w formie euchologii, modlitw dziękczynienia, wysławiania i wstawiennictwa. Dokument też dodaje następującą prośbę:

Gdy chaldejscy wierni uczestniczą w asyryjskiej celebracji Świętej Eucharystii, wówczas szafarza asyryjskiego uprzejmie prosi się o dodanie słów ustanowienia w Anaforze Addaja i Mariego.

Zobacz także