#RefleksjeSynodalne: wyjść z murów plebanii i kurii

Dialogu nie można prowadzić zza biurka. Trzeba wyjść z dotychczasowych przyzwyczajeń oraz budynków plebanii i kurii. Bez tego rozmowa jest tylko grą pozorów, a nie prawdziwym wychodzeniem z iluzji.

Dialog pozwala nam spojrzeć na świat z zupełnie innej perspektywy. Dialog to otwarcie oczu na takie przestrzenie, które wcześniej były przed nami zakryte. Można to porównać do patrzenia na Księżyc tylko z perspektywy Ziemi. To za mało, żeby mieć jego pełny obraz. Trzeba się ruszyć, wyjść, żeby zobaczyć jak wygląda jego „ciemna strona”, albo przynajmniej porozmawiać z kimś, kto widzi naszego naturalnego satelitę od tej właśnie strony.

„Księża i biskupi często nie rozumieją, że aby ewangelizować, muszą skonfrontować się ze światem spoza przestrzeni własnej plebanii (kurii) i podjąć dialog ze świeckimi/parafianami, aby włączać tych, którzy pozostają na peryferiach Kościoła” – czytamy w syntezie krajowej Synodu o Synodalności.

Słowo „konfrontacja” brzmi groźnie – nie jest łatwo wyjść ze strefy komfortu, spotkać się z ludźmi o zupełnie innym myśleniu niż nasze. Ale tylko tak można pójść z Ewangelią dalej i przekraczać kolejne granice. Nie zawsze się uda, ale już samo wstanie z wygodnej kanapy jest dużym sukcesem.

Zobacz także