Zaczyna działać Sieć ds. Ochrony Małoletnich w Kościołach Europy Środkowo-Wschodniej

Wsparcie działań na rzecz ochrony małoletnich, pomoc i współpraca z wykorzystanymi seksualnie w Kościele oraz pomoc uchodźcom z Ukrainy to główne zadania Sieci ds. Ochrony Małoletnich w Kościołach Europy Środkowo-Wschodniej (Sieć ECO) – mówi kard. Seán Patrick O’Malley.

Celem Sieci ds. Ochrony Małoletnich w Kościołach Europy Środkowej i Wschodniej jest wymiana doświadczeń i dobrych praktyk w kwestii prewencji wykorzystywania seksualnego i pomocy ofiarom. Obok Polski należą do niej przedstawiciele Kościołów obrządku wschodniego i łacińskiego z krajów Europy Środkowej i Wschodniej: Litwy, Łotwy, Estonii, Białorusi, Ukrainy, Rosji, Słowacji, Czech, Mołdawii, Rumunii, Węgier, Chorwacji, Słowenii i Serbii. Dołączyło także kilka Kościołów z byłych republik sowieckich z Azji Centralnej, czyli z Kazachstanu, Tadżykistanu, Kirgistanu, Uzbekistanu i Turkmenistanu.

Inicjatywę poparła Papieska Komisja ds. Ochrony Małoletnich, której szef kard. Seán Patrick O’Malley, wystosował list do wszystkich konferencji episkopatów, i do osób, które przystąpiły do tej sieci – przekazało biuro delegata KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży. W ocenie kardynała, dla krajów Europy Środkowo-Wschodniej dużym wyzwaniem jest obecnie przyjęcie i zapewnienie bezpieczeństwa milionom uchodźców wojennych z Ukrainy, z których większość to są dzieci, kobiet i osoby starsze. Wskazał on, że Sieć może być „punktem odniesienia dla działaczy kościelnych, którzy pracując na pierwszej linii i mają obowiązek chronić nieletnich i osoby szczególnie zagrożone”.

Problemy i wyzwania

Odpowiedzialną za projekt współpracy międzynarodowej jest wicedyrektor Centrum Ochrony Dziecka przy Akademii Ignatianum Ewa Kusz. Zwróciła ona uwagę, że Kościół katolicki i społeczeństwa w krajach Europy Środkowo-Wschodniej i Azji Centralnej dopiero w ostatnich latach w świadomy i aktywy konfrontuje się z problemem pedofili. Jak zaznaczyła – „w krajach naszego regionu jesteśmy u początku budowania i realizowania polityki ochrony dzieci i młodzieży”. Przyznała, że niektóre państwa dopiero zaczynają ten proces. Powiedziała, że jest także duża rozpiętość, jeśli chodzi o dynamikę procesu ujawniania. Wspomniała, że są Kościoły, w których nie było do tej pory żadnych zgłoszeń, ale też takie jak Polska, w której obserwujemy falę ujawnień.

>>> Szkolenia w zakresie ochrony dzieci i młodzieży

Zdaniem Kusz jednym z problemów, z którym borykają się niektóre osoby zaangażowane na rzecz ochrony małoletnich, to „brak wsparcia ze strony przełożonych kościelnych i minimalizowanie problemu wykorzystywania seksualnego w Kościele”. „Brak jest też osób przygotowanych do profesjonalnego podjęcia tego tematu oraz rozeznania skali zjawiska” – oceniła. Jako przykład współpracy regionalnej wskazała działającą od 30 lat Anglophone Conference. Podobna sieć istnieje także w Ameryce Południowej.

Centrum Ochrony Dziecka stworzyło platformę internetową, na której uczestnicy sieci będą pracować w czterech grupach: budowania systemu prewencji, współpracy z osobami skrzywdzonymi i towarzyszenia im, pomocy uchodźcom oraz w grupie prawnej. Poza spotkaniami online, platforma internetowa umożliwia również wymianę dokumentów czy opracowań. Informacje do uczestników ReteECO są przesyłane w trzech językach: polskim, angielskim i włoskim.

Podczas ostatniego Zgromadzenia Plenarnego PCTM, papież upoważnił Komisję do towarzyszenia Kościołom lokalnym we wprowadzaniu w życie „motu proprio Vos estis lux mundi” (VELM), w szczególności art. 2 dotyczący ustanowienia posługi towarzyszenia ofiarom. W oparciu o nową konstytucję apostolską „Praedicate Evangelium „, Papieską Komisję ds. Ochrony Małoletnich włączono w struktury Dykasterii ds. Nauki Wiary. Komisja otrzymała misję oceniania krajowych wytycznych dotyczących ochrony małoletnich.

Zobacz także