Zmarł kompozytor, muzyk, jazzman Wojciech Karolak

Zmarł pianista, wirtuoz gry na organach Hammonda, kompozytor, wybitny jazzman Wojciech Karolak. O śmierci artysty poinformował w mediach społecznościowych dziennikarz muzyczny Hirek Wrona. Wojciech Karolak miał 82 lata.

„Wojciech Karolak to dzisiaj jeden z najważniejszych muzyków jazzowych, który, obok Jana Ptaszyna Wróblewskiego i Zbigniewa Namysłowskiego, stanowi nasz, rodzimy panteon sław. Nigdy nie zabiegał o gwiazdorstwo i uwielbienie dla swojej muzyki” – oceniał w rozmowie z PAP szef Festiwalu Era Jazzu i krytyk muzyczny Dionizy Piątkowski.

Według Piątkowskiego, „skromność i niezwykła osobowość muzyka sprawiały, że przez dekady – mimo ogromnej aktywności artystycznej – zawsze był indywidualistą krążącym wokół muzyki, a jazzu szczególnie”. „Grał i gra ze wszystkimi: z Janem Ptaszynem Wróblewskim stworzył jeden z ważniejszych zespołów polskiego jazzu, kwartet Mainstream; pojawiał się w zespołach Janusza Muniaka, Zbigniewa Namysłowskiego, Tomasza Szukalskiego, w Studio Jazzowym Polskiego Radia oraz happy-jazzową grupą SPPT Chałturnik” – wspominał.

>>> Muzyka w kościele: nie koncert – a modlitwa

Wojciech Krzysztof Karolak urodził się 28 maja 1939 r. w Warszawie. Po Powstaniu Warszawskim wraz z rodzicami, jak większość wypędzonych warszawiaków, przez obóz w Pruszkowie, dotarł do Krakowa. Na pewien czas – jak sam mówił – stał się krakusem.

Muzyczną karierę zaczynał jako saksofonista. W latach 1959-60 występował w zespole The Wreckers Andrzeja Trzaskowskiego. Jednocześnie grał w formacjach Andrzeja Kurylewicza i Jerzego Matuszkiewicza. W 1961 r. porzucił saksofon i poświęcił się całkowicie pianistyce. W 1962 r. założył, wspólnie z Romanem Dylągiem i Andrzejem Dąbrowskim The Karolak Trio, z którym nagrał swoją pierwszą autorską płytę.

„Kiedy grałem na saksofonie, jazz był inny: melodyjny i przyjazny człowiekowi. Z wielkim żalem rozstawałem się z tym instrumentem. A zaczynałem naprawdę dobrze grać. Niestety nie miałem wyjścia. Byłem wtedy członkiem zespołu, który otwierał klub +Pod Jaszczurami+ w Krakowie. Do tańca grało się tam na żywo. (…) Nie było nawet szafy grającej, gramofonu, nic. Razem z Andrzejem Kurylewiczem i Andrzejem Dąbrowskim codziennie graliśmy tam jazz do tańca” – wspominał muzyk w wywiadzie dla magazynu „Playboy”.

>>> Chrześcijańska muzyka orientalna – musisz jej posłuchać! [WIDEO]

Wojciech Karolak jako doskonały instrumentalista towarzyszył często gwiazdom jazzu występującym na Jazz Jamboree, ale najlepiej czuł się w autorskich, małych zespołach. Jako pianista, organista-hammondzista, a także doskonały kompozytor i aranżer był mistrzem nastroju i bohaterem najciekawszych albumów i koncertów. Unikał „szufladkowania” i często tworzył także utwory rozrywkowe, muzykę do filmów (np. do „Konopielki” Witolda Leszczyńskiego), spektakli teatralnych i baletowych. Artysta był też autorem ważnych kompozycji jazzowych.

Współpracował m.in. z Krzysztofem Komedą, Andrzejem Trzaskowskim i Jarosławem Śmietaną.

>>> Prawie 3 godziny chorału gregoriańskiego. Muzyka, która dotyka duszę [WIDEO]

Melodie do piosenek rozrywkowych i kabaretowych pisał najczęściej do tekstów żony – Marii Czubaszek, która zmarła w 2016 r.

Dyskografia muzyka obejmuje kilkadziesiąt tytułów, są to, m.in.: „All Stars Swingtet”, „Jazz Believers”, „Swingtet Jerzego Matuszkiewicza”, „Kwartet Andrzeja Kurylewicza”, „Don Ellis: Jazz Jamboree ’62”, „Luis Hjulmand: Jazz Jamboree ’62”, „The Karolak Trio”, Cecily Fords, „Jerzy Milian: Jazz Jamboree ’64”, „Annie Ross: Jazz Jamboree ’65”, „Atma” – z Michałem Urbaniakiem, „Kujaviak Goes Funky” – ze Zbigniewem Namysłowskim, „Time Killers”, „Wiesław Pieregorólka Big Band”, „Ballads and Other Songs”, „Phone Consultations”, „Songs and Other Ballads” – z Jarosławem Śmietaną, „La Boheme” – z Piotrem Baronem.

>>> Gotująca się muzyka Hildur Guðnadóttir

W ankietach magazynu „Jazz International” w latach 1973-74 Karolak uznany został za organistę jazzowego Europy, a w rankingu „Jazz Forum” wielokrotnie zwyciężał w kategoriach: aranżer (w latach 1983-86) i organista (1983-88, 1990 oraz 1992-2001). W 2010 r. został uhonorowany nagrodą „Złoty Fryderyk” za całokształt osiągnięć artystycznych.

Zobacz także