Fot. Mateusz Zys OMI / Misyjne Drogi

Eucharystia spotkaniem ze Zmartwychwstałym [MISYJNE DROGI]

Teksty Nowego Testamentu pokazują, że koniecznym warunkiem prowadzącym do wiary jest osobiste spotkanie ze Zmartwychwstałym albo uwierzenie tym, którzy Go spotkali i nam o tym opowiedzieli.

Tymi, którzy osobiście spotkali Zmartwychwstałego Pana są przede wszystkim: Maria Magdalena (ZOB. J 20,11-18), apostołowie (ZOB. J 20,19-29), Paweł Apostoł (ZOB. DZ 9,1-6) i dwaj uczniowie w drodze do Emaus (ZOB. ŁK 24,13-35). Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian pisze, że Jezus po zmartwychwstaniu ukazał się „więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd…” (1 KOR 15,6). To właśnie oni są określani jako świadkowie Zmartwychwstałego i ich głównym zadaniem jest to, aby głosić Ewangelię, udzielać chrztu i szerzyć wiarę w Zbawiciela. Gdy miano zastąpić w gronie dwunastu apostołów tego, który zdradził, czyli Judasza, od kandydata wymagano, aby był tym, który doświadczył spotkania z Jezusem po Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu. Tak o tym pisze Łukasz: „Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania” (DZ 1,21-22). To właśnie świadkowie zmartwychwstania są tymi, którzy przez swoje głoszenie i świadectwo prowadzą innych do wiary (ZOB. DZ 2,32-41).

>>> Dlaczego i jak przyklękamy przed Najśw. Sakramentem? Kilka faktów, o których mogłeś nie wiedzieć

Nasza wiara opiera się na świadectwie głosicieli Ewangelii, ale także na naszym osobistym spotkaniu z Jezusem Zmartwychwstałym. A dokonuje się ono w czasie Eucharystii, czyli mszy św. Aby to lepiej zrozumieć – najpierw zerknijmy do Katechizmu Kościoła Katolickiego. Otóż w numerze 1408 czytamy „Celebracja Eucharystii obejmuje zawsze: głoszenie słowa Bożego, dziękczynienie składane Bogu Ojcu za wszystkie Jego dobrodziejstwa, a zwłaszcza za dar Jego Syna; konsekrację chleba i wina oraz uczestniczenie w uczcie liturgicznej przez przyjmowanie Ciała i Krwi Pana. Elementy te konstytuują jeden i ten sam akt kultu”.

Nawet człowiek niezbyt biegły w znajomości ksiąg biblijnych, czytając ten numer Katechizmu o Eucharystii, powinien go sobie skojarzyć z opisem Łukasza o dwóch uczniach w drodze do Emaus (ŁK 24,13-35) albo z opisem Jana o ukazaniu się Zmartwychwstałego uczniom nad Jeziorem Tyberiadzkim (J 21,1-19). Przyjrzyjmy się bliżej opisowi Łukasza. Oto dwaj uczniowie Jezusa, po Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu, opuszczają Jerozolimę i są w drodze do wsi Emaus. Oni jeszcze nie spotkali Jezusa Zmartwychwstałego. Nie wiedzą, co o tym wszystkim myśleć. Rozmawiają o tym ze sobą. Dołącza się do nich Nieznajomy. Czytelnik Łukasza wie, że to Jezus, ale oni tego nie wiedzą. Rozpoczyna się rozmowa. Najpierw Jezus ich wysłuchuje, potem im wyjaśnia wiele spraw na podstawie Pisma Świętego. Następnie zostaje z nimi na posiłek. I gdy zaczęli go spożywać, dokonało się coś niezwykłego: „Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im”. Uczniowie poznali Jezusa przy łamaniu chleba (ŁK 24,30-35).

>>> Tekst pochodzi z „Misyjnych Dróg”. Wykup prenumeratę <<<

Wspólnota, Pismo Święte, dziękczynienie, łamanie chleba, Ciało i Krew Jezusa, Komunia święta – to wszystko zawarte jest w Eucharystii, którą słusznie Katechizm Kościoła Katolickiego nazywa „centrum i szczytem życia Kościoła” (nr 1407). Jest tak dlatego, że w czasie jej celebracji osobiście spotykamy Jezusa Zmartwychwstałego, a owocem tego spotkania jest zbawienie.

Czytałeś? Wesprzyj nas!

Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!

Zobacz także
Wasze komentarze