Komentarz do Ewangelii, 24 lipca 2019

Z Ewangelii na dziś: „Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedne ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt skalisty, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha!” (Mt 13, 3b-9). 

Są lata, kiedy słyszymy ten tekst trzy razy, chociażby w ubiegłym roku (24 stycznia, 22 września, 27 lipca). Papież uznał, że jest on szczególnie ważny i że mamy do niego wracać. Zastanawiam się, jaką glebą jestem. Nie jestem jakimś korposzczurem wiary, który jest najlepszy i pierwszy w dążeniu do świętości – taki turbo-, forte-, megachrześcijanin. Topornie zmagam się ze swoimi słabościami, przyzwyczajeniami, grzechem, co chyba najlepiej widzą najbliżsi – współbracia. Czasem jestem żyzną glebą, a czasem taką płytką lub zadeptaną, z której nie będzie dobrego plonu. Proszę Boga o siłę w owocowaniu, o posypanie mnie solidna porcją nawozu. Bo widzę, że sam, bez Niego, słabo sobie radzę. 

Galeria

Wtorek, 23 lipca w obiektywie

Azja

Przemyt kości słoniowej na skalę, której jeszcze nie było

Polska

Do ks. Wyszyńskiego przyfrunęła karteczka. Jej treść zapamiętał na całe życie!

Wiadomości

Serwis Radia Watykańskiego, 23 lipca 2019

Wiadomości

Europejskie episkopaty przypominają: godność człowieka jest najważniejsza

Azja

Państwo karało za posiadanie potomstwa. Teraz próbuje zachęcić do powiększania rodziny