7 lutego 1826 roku Kościół uznał dzieło Eugeniusza de Mazenoda, jakim była Kontystucja i Reguły Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

Zdjęcie: oblaci.pl

Konstytucje misjonarzy oblatów mają 193 lata

17 lutego 1826 roku Kościół uznał Kontystucje i Reguły Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Przygotował je św. Eugeniusz de Mazenod.

Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej zostało założone przez św. Eugeniusza de Mazenoda, późniejszego biskupa Marsylii, 25 stycznia 1816 r. w Aix (Prowansja). Na początku znalazł on czterech ochotników, którzy podzielali jego zapał i chcieli poświęcić się odnowie spustoszonego przez rewolucję francuską Kościoła. Ta wspólnota księży nosiła pierwotnie nazwę Misjonarzy Prowansji. Poświęcali się oni przede wszystkim odnowie moralnej ludu francuskiego poprzez głoszenie rekolekcji i misji świętych. Przedmowę do Konstytucji czyta Małgorzata Kożuchowska:

W 1823 r., po nominacji stryja św. Eugeniusza na biskupa, Eugeniusz zostaje mianowany wikariuszem generalnym w Marsylii. W 1825 r. o. Eugeniusz zaczął starać się o papieskie zatwierdzenie Zgromadzenia i uzyskał je 17 lutego 1826 r. Papież Leon XII zatwierdził Zgromadzenie pod nazwą Misjonarze Oblaci Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi. Zgromadzenie liczyło wtedy zaledwie 20 oblatów i 8 nowicjuszy skupionych w 4 domach zakonnych.

Mój drogi przyjacielu, moi drodzy bracia, 17 lutego 1826 roku, wczoraj wieczorem, papież Leon XII potwierdził decyzję kongregacji kardynałów, a w szczególności zatwierdził Instytut, Reguły i Konstytucje Misjonarzy Oblatów Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi, opatrując ten uroczysty znak swej władzy papieskiej jak najbardziej pochlebnymi wypowiedziami w stosunku do tych, którzy mają szczęście stanowić to Stowarzyszenie, od którego głowa Kościoła oczekuje największego dobra.

Wszyscy są zdumieni obrotem sprawy. Ci sami, którzy zostali powołani, aby swymi głosami przyczynić się do wykonania bardzo wyraźnej woli papieża, dziwią się tej jednomyślności poglądów, a przede wszystkim niezachwianemu postanowieniu Ojca Świętego, którego nic nie mogło odwieść od pierwszej myśli, jaką Duch Święty natchnął go w pierwszym dniu, kiedy to korzyłem się u jego stóp i przedstawiałem mu plan tego dzieła, które teraz możemy nazwać Bożym. (o. Eugeniusz w liście do oblatów we Francji oraz do Henryka Tempier, gdy dowiedział się o zatwierdzeniu przez papieża dokumentów oblackich)


Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej liczy obecnie 3776 zakonników, w tym 470 w Polsce. Zakonnicy są obecni także w 50 polskich delegaturach zagranicznych; we Francji, na Ukrainie, w Rosji, na Białorusi, w Turkmenistanie, na Madagaskarze, w Kamerunie i Skandynawii. Dom prowincjalny znajduje się w Poznaniu. Domy formacyjne istnieją w Obrze – Wyższe Seminarium Duchowne i na Świętym Krzyżu – nowicjat i postulat dla braci zakonnych.

7 lutego 1826 roku Kościół uznał dzieło Eugeniusza de Mazenoda, jakim była Kontystucja i Reguły Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

Zdjęcie: Eugeniusz de Mazenod, fot. oblaci.pl


Oblaci Maryi Niepokalanej są zgromadzeniem misyjnym. Głównym celem oblatów jest głoszenie Ewangelii najbardziej opuszczonym. Tradycyjnie pierwsze miejsce w ich apostolstwie zajmuje głoszenie misji. Wydają również dwumiesięcznik „Misyjne Drogi” prezentujący pracę ewangelizacyjną. Zobowiązani do propagowania czci i nabożeństwa do Matki Bożej, oblaci opiekują się sanktuariami maryjnymi na całym świecie. Współcześnie zakonnicy głoszą Ewangelię także wśród emigrantów, ludzi „marginesu”, narkomanów, uzależnionych i opuszczonych.
7 lutego 1826 roku Kościół uznał dzieło Eugeniusza de Mazenoda, jakim była Kontystucja i Reguły Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

Zdjęcie: klasztor misjonarzy oblatów w Poznaniu, jednocześnie siedziba redakcji „Misyjnych Dróg” i portalu misyjne.pl

Wybrane dla Ciebie

Czytałeś? Wesprzyj nas!

Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!

Zobacz także
Wasze komentarze