KUL otrzymał relikwie św. Charbela

Relikwie libańskiego mnicha i pustelnika św. Charbela będą umieszczone w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II. Ojciec Tannous Nehme, opat maronitów w Libanie, przekazał je rektorowi ks. prof. Mirosławowi Kalinowskiemu.

„Nasz uniwersytet zyska kolejnego wielkiego świętego, za którego wstawiennictwem będzie mogła modlić się nie tylko społeczność akademicka, ale także mieszkańcy Lublina i nasi goście. Uroczyste wprowadzenie relikwii będzie miało miejsce w październiku, w okolicy 45. rocznicy kanonizacji św. Charbela. Planujemy obecność m.in. przedstawicieli społeczności libańskiej” – powiedział ks. prof. Kalinowski.

Rektor KUL przebywa z wizytą w Libanie, gdzie spotkał się m.in. z wikariuszem apostolskim Bejrutu bp. Cesarem Essayan, z którym rozmawiał o katolickich instytucjach edukacyjnych oraz organizacjach charytatywnych w Libanie.

>>> Rektor KUL: wobec powrotu demonów wojny Orędzie Wielkanocne staje się źródłem pocieszenia

Ks. prof. Kalinowski odwiedził także Holy Spirit University of Kaslik i tamtejszą School of Medicine and Medical Sciences, prowadził rozmowy dotyczące wymiany studentów w ramach programu Erasmus oraz powstającego na KUL kierunku lekarskiego.

>>> KUL rozpoczyna rekrutację kandydatów na studia

Św. Charbel uważany jest za jednego z największych cudotwórców pośród świętych Kościoła. Zarejestrowano już kilkadziesiąt tysięcy uzdrowień za jego wstawiennictwem, które są czytelnym znakiem Bożej obecności we współczesnym świecie. Co roku do jego grobu, znajdującego się w klasztorze w miejscowości Annaja, przybywa ponad 4 mln pielgrzymów.

>>> Rektor KUL w Ambasadzie RP w Paryżu: niebawem oferta edukacyjna dla Polonii

Urodził się 8 maja 1828 roku w Bekaa Kafra (około 140 km na północ od Bejrutu) w ubogiej rodzinie chrześcijańskiej. Na chrzcie otrzymał imiona Jusuf Antun. W wieku 23 lat wstąpił do maronickiego klasztoru św. Marona w Annai, przyjmując imię Charbel na pamiątkę antiocheńskiego męczennika ze 107 roku. Po odbyciu studiów teologicznych w klasztorze w Kfifan został wyświęcony 23 lipca 1859 roku na kapłana, po czym wrócił do swego klasztoru, w którym przebywał do 1875 r. Następnie przeniósł się do znajdującej się w pobliżu klasztoru pustelni pw. świętych Piotra i Pawła. Żyjąc w odosobnieniu prowadził niezwykle ascetyczny tryb życia, poszcząc i umartwiając się, większość czasu spędzając na modlitwie i praktykach religijnych. Spędził tam ostatnie 23 lata swego życia.

Zobacz także